Στην εποχή των μεγάλων υποσχέσεων και των μεγάλων έργων, με γνώμονα την επιχειρηματική «Ανάπτυξη», όπως την ορίζει το οικονομικό σύστημα και το πολιτικό κατεστημένο που κυβερνούν παγκόσμια, η έννοια του Περιβάλλοντος, δεν ταυτίζεται με το σύνολο των Οικοσυστημάτων που συνθέτουν μια περιοχή, αλλά με επιμέρους αναλώσιμα φυσικά αγαθά, χρήσιμα για τον πολιτισμό της αρπαγής και της λεηλασίας της Φύσης.
Από την παραδοχή αυτή ορμώμενοι, εμείς που συμμετέχουμε στο Α.Μ.Γ., κρίνουμε την πορεία της όποιας κοσμοαντίληψης που θεωρεί την Φύση ως άκριτα αξιοποιήσιμα αγαθά, διακριτά και όχι συμπληρωματικά, μεταξύ τους, λάθος. Η ολιστική αντίληψη για το περιβάλλον, ως ενιαία φύση, σε ένα αποαστικοποιημένο σύνολο, μικρής κλίμακας ανθρωπίνων κοινοτήτων, εναρμονισμένο με τα φυσικά οικοσυστήματα, είναι οι Βασικές Αρχές που διέπουν την αντίληψη των θέσεων του Α.Μ.Γ. Η γεωγραφική ενότητα των Γερανείων , που φιλοξενεί πόλεις και κοινότητες του αυτοδιοικητικού διαμερίσματος, στο οποίο ανήκουμε, είναι ουσιαστικά μια επιμήκης χερσόνησος με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός Ελληνικού τοπίου. Το όρος των Γερανείων, η θάλασσα που διαβρέχει τις παρυφές του, με κύριους κόλπους τον Κορινθιακό και τον Σαρωνικό, τον υδροφόρο ορίζοντα που φιλοξενεί, τις πηγές των Ιαματικών, το δασικό οικοσύστημα και τις αγροτοκτηνοτροφικές εκτάσεις, είναι τα συστατικά στοιχεία της ενότητας του περιβάλλοντος της περιοχής μας. Αν θεωρήσουμε ως πλεονέκτημα την ένταξη περιοχών των Γερανείων , στο Natura 2000, το μεταλλικό νερό, τα ιαματικά λουτρά και την μεγάλη ακτογραμμή, τότε με βάση την λογική ότι δεκαετίες η απειλή από τις ανέλεγκτες επιχειρηματικές και βιομηχανικές δραστηριότητες, η κακοδιαχείριση των αστικών αποβλήτων, η τοξική υπερσυγκέντρωση λυματολάσπης στον βυθό του Κορινθιακού και η τσιμεντοποίηση και ιδιωτικοποίηση και εν τέλει καταστροφή της εκτεταμένης ακτογραμμής, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι όλη η διαχειριστική πολιτική των φυσικών αγαθών, από τους εντεταλμένους αυτοδιοικητικούς άρχοντες, αλλά και η νοοτροπία , στην μεγάλη πλειονότητα των από κάτω, δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μια συνεχής υπονόμευση της φυσικής μας κληρονομιάς, χειρότερη και από τις δασικές πυρκαγιές, τις πλημμύρες και τους σεισμούς. Το Α.Μ.Γ. θεωρεί ότι η όποια ουσιαστική αυτοδιοικητική παρέμβαση, στα πλαίσια μιας πλήρους αποκεντρωμένης αντίληψης, θα πρέπει να συνιστάται στην ουσιαστική και πλήρη καταγραφή της όποιας φθοράς και κατάστασης του συνολικού οικοσυστήματος που μας περιβάλλει. Η αποτύπωση αυτή δεν μπορεί να είναι παρά μια μακρόχρονη παρακολούθηση στοιχείων και παραμέτρων , που σε συνάρτηση με τις παρατηρούμενες βιοκλιματικές αλλαγές, θα δώσουν την πραγματική διάσταση των μελλοντικών απειλών για τον αφανισμό της δασοκάλυψης, την δραματική μείωση των αποθεμάτων του υδροφόρου ορίζοντα, την υποβάθμιση της ποιότητας του νερού (μόλυνση από βαρέα μέταλλα, νιτρικά, υφαλμύρωση κλπ) και την αμετάκλητη καταστροφή του θαλάσσιου πλούτου. Το Α.Μ.Γ. προτείνει την δημιουργία παρατηρητηρίου περιβάλλοντος, που θα αντιμετωπίσει το σύνολο του οικοσυστήματος της περιοχής μας, καθώς και τις όποιες ανθρώπινες δραστηριότητες που το «τέμνουν» ως ενιαίο ζήτημα , σχεδιάζοντας και προτείνοντας προς δημόσια διαβούλευση , την όποια τεκμηριωμένη θέση που θα αποσκοπεί στην προστασία και σιατήρηση των φυσικών μας αγαθών ή την λογική και αειφορική τους χρήση. Ένα παρατηρητήριο τέτοιο, δεν μπορεί να αποτελείται από ειδικούς μόνο επιστήμονες (περιβαλλοντολόγους, δασολόγους, γεωπόνους, γεωλόγους, μηχανολόγους ή ειδικούς στον θαλάσσιο πλούτο ) αλλά και από εκείνους που εμπλέκονται στην συντήρηση, προστασία ή αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου, όπως εθελοντές δασοπυροσβέστες, μέλη ορειβατικών συλλόγων και φιλοπεριβαλλοντικούς συλλόγους, αγρότες, αλιείς και δασεργάτες. Σε ένα τέτοιο παρατηρητήριο , η όποια αντιθετική δραστηριότητα με την λογική της συντήρησης του φυσικού μας πλούτου, τοξικές βιομηχανίες, ελαιοτριβεία, οικοδομικοί συνεταιρισμοί, ξενοδοχειακές επιχειρήσεις μεγάλου μεγέθους, καταπατητές οικιστές, δεν μπορεί να εκπροσωπείται. Η χρηματοδότηση και η διαφάνεια ενός παρατηρητηρίου περιβάλλοντος, δεν μπορεί παρά να οριστεί από τις αποφάσεις της αυτοδιοικητικής συνέλευσης, στην οποία συμμετέχουμε. Οι θεματικές που θα μπορούσε να επεξεργαστεί ένα τέτοιο παρατηρητήριο είναι : - Δασικό ορεινό περιβάλλον - Συντήρηση και διατήρηση δασικών δρόμων και ορεινών μονοπατιών, με βάση ακόμα και την «ανάδειξη των αρχαίων δρόμων»,καθώς και συντήρηση και διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών. - Ανάπτυξη ενός οικοδασικού τουρισμού ( ορεινής ανάβασης, ποδηλασία βουνού, αγώνες ορεινού δρόμου , αθλητικές δραστηριότητες ήπιου χαρακτήρα) , γνωριμία και επαφή με την χλωρίδα και την πανίδα του αγροτοδασικού τοπίου μας. - Περιορισμός της οικιστικής παράνομης δραστηριότητας με κίνητρα μετεγκατάστασης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, που πραγματικά βλάπτουν την φύση, για όσους είναι οικονομικά αδύναμοι. Επιθυμούμε ένα ζωντανό δασικό οικοσύστημα, με την ανθρώπινη παρουσία να σέβεται και να αισθάνεται. -Χαρτογράφηση όλων των πηγών, των ρεμάτων και υπόγειων υδροφορέων και σχεδίαση της προστασίας και συντήρησης τους. Θεωρώντας ότι οι πηγές στα Γεράνεια είναι η σημαντικότερη εστία ύπαρξης ενός ευρύτερου συνόλου οικοσυστημάτων της περιοχής μας , η διατηρησιμότητα τους είναι κορυφαία δράση και απαιτεί ισχυρή βούληση. -Δημιουργία δικτύου πυροφυλακίων και περισσότερων δασικών καταφυγίων σε ένα πλαίσιο δασοπροστασίας, που δεν θα έχει εποχικό χαρακτήρα, αλλά με όλο τον χρόνο δράση, προσφέροντας απασχόληση δημιουργίας, κοινοτικής εταιρίας λα’ι’κής βάσης , που θα εντάσσει όλες τις εθελοντικές ομάδες δασοπροστασίας , αυτοχρηματοδοτώντας το εγχείρημα, μέσα από την εθελοντική προσφορά, αλλά και την αξιοποίηση των όποιων ήπιων δραστηριοτήτων, στο πλαίσιο μιας, συνολικότερης κοινοτικής διαχείρισης. -Ο εμπλουτισμός της δασικής χλωρίδας θα πρέπει να γίνεται στα πλαίσια μιας ολιστικής αντίληψης, όπως η «φυσική καλλιέργεια», ενώ η διατήρηση της πανίδας θα ακολουθεί την αρχή της μικρότερης δράσης, απέναντι στην λογική της κυνηγετικής υπερδραστηριότητας ή ψευδο-οικολογικών παρεμβάσεων με φερόμενα είδη σε αποστειρωμένα περιβάλλοντα. Αγροτοδασικά οικοσυστήματα. Αγροτικές κτηνοτροφικές καλλιέργειες. Η όποια αγροτική και κτηνοτροφική δραστηριότητα στα όρια ή εντός ενός δασικού οικοσυστήματος, είναι εν δυνάμει απειλή, αν δεν διέπονται από τις αρχές της οικολογικής γεωργίας, που συνιστούν σεβασμό στην Άγρια Φύση. Η χαρτογράφηση των ορίων του δάσους και η επέκταση του στο μέλλον, προϋποθέτει πλατιά οικοαντίληψη, στην λογική της ήπιας αφομοίωσης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων , όταν αυτές ακολουθούν το μέτρο και την αρμονία της φύσης. - Η επιλογή της αξιοποίησης των κοινωνικών εκτάσεων για δημόσια χρήση, τηρώντας τους όρους της οικολογίας, θα πρέπει να είναι προσανατολισμένη στην κοινωνική ισοδιανεμητική πολιτική. - Η χωροθέτηση της βιομηχανικής δραστηριότητας, ή της όποιας αστικής, θα πρέπει να συνυπολογίζει την αυτονομία των αγροτοδασικών οικοσυστημάτων. - Σχεδιάζοντας την οικολογική γεωργία της αυτάρκειας για τις οικοκοινότητες του μέλλοντος, οργανώνουμε την αυτοεκπαίδευση όλων μας στις πρακτικές της φυσικής αειφόρου καλλιέργειας, που θα στοχεύει στην βιοποικιλότητα και στην πληρότητα της παραγωγικής δραστηριότητας ενός τόπου. Κτίζοντας την αγροτοδιατροφική κοινωνία της αυτάρκειας, στοχεύουμε στην περιφερειακή αυτονομία . ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ- ΠΑΡΑΚΤΙΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ Ο Κορινθιακός και ο Αργοσαρωνικός κόλπος είναι ο μεγάλος «πλούτος» της περιοχής μας και δεν είναι οι χαβούζες των βιομηχανικών και ανέλεγκτων ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Το Α.Μ.Γ., συνέχεια του κινήματος «Κορινθιακός S.O.S.», που εναντιώθηκε και πέτυχε την αναστολή της εγκατάστασης εργοστασίου λιθάνθρακα και τον περιορισμό της υπερδραστηριότητας του ομίλου Μυτηλιναίου (κόκκινη λάσπη), προτείνει την διαβούλευση με τους όμορους νομούς, για την αποτελεσματική προστασία του θαλάσσιου οικοσυστήματος και τον περιορισμό της υπεραλίευσης, σ’ ένα πλαίσιο συνεχούς διαδημοτικής συνεργασίας . Οι παράνομες χωματερές, οι εναποθέσεις των βιομηχανικών λυμμάτων, οι ξενοδοχειακές μονάδες που δεν διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό, είναι η μάστιγα της θάλασσας μας. - Στο παρατηρητήριο εναπόκειται η καταγραφή της όποιας ανθρώπινης δραστηριότητας που είναι βλαπτική. - Η πολεοδομική πολιτική ενός δήμου που αυτοδιοικείται από τα κάτω, δεν χωρά πελατειακές συναλλαγές με τα ιδιωτικά συμφέροντα που εναντιώνονται ,εν τέλει, και στο κοινωνικό σύνολο, αποκόπτωντας την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες, καθώς και τον δημόσιο χαρακτήρα της παράκτιας ζώνης. ΝΕΡΟ – ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΛΟΥΤΡΑ – ΘΕΡΜΑΛΙΣΜΟΣ ΝΕΡΟ :Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ENA ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ ΣΕ ΣΠΑΝΗ. Το Α.Μ.Γ., θεωρώντας ότι το νερό είναι το παράγωγο ενός πλούσιου οικοσυστήματος, εντάσσει την πολιτική διαχείρισής του, στο συνολικό σχεδιασμό για την προστασία του περιβάλλοντος. Πολιτική και κοινωνική του θέση είναι ο δημόσιος χαρακτήρας του νερού και η δωρεάν παροχή του στα ασθενέστερα νοικοκυριά. Προϋπόθεση για όλες τις δράσεις που αφορούν την αξιοποίηση του νερού, είναι η ίδια του η ύπαρξη, αλλά και η ποιότητα του. Επειδή, όμως, και τα δύο αμφισβητούνται , και δικαίως, η διαχείριση του νερού, πρέπει να είναι προϊόν μακράς διαβούλευσης σε θέσεις και εισηγήσεις του παρατηρητηρίου, αλλά και της ίδιας της συνέλευσης, που ως ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μας, θα οραματίζεται μέλλον με νερό. Η κατασπατάληση του (άρδευση γκαζόν σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, σε ιδιωτικές πισίνες, σε πλύσιμο πεζοδρομίων κλπ) θα πρέπει να γίνουν πρακτικές του παρελθόντος. Το Α.Μ.Γ. δεν θα πρότεινε καμία συναινετική διαδικασία για βιομηχανική χρήση του νερού, έξω από την κοινοτική δράση, ή εταιρεία λαϊκής βάσης ή αυτοοργανωτικό εγχείρημα για την αυτοδιεύθυνση μιας επιχείρησης εμφιάλωσης. Προϋπόθεση όλων , όμως, είναι η εξασφάλιση της ποιότητας και εκεί πρέπει να βρίσκεται η αρμοδιότητα του παρατηρητηρίου, που με μηνιαίες δειγματοληψίες – αναλύσεις , θα εξασφαλίσει τα στάνταρ σε μια διαδικασία απόλυτα διάφανη. Η προστασία του υδροφόρου ορίζοντα, εκτός από τον έλεγχο και τον περιορισμό της παράνομης οικιστικής ανάπτυξης, προϋποθέτει και τον σχεδιασμό ενός αυτοχρηματοδοτούμενου και εθελοντικά στελεχωμένου προγράμματος αξιοποίησης του εδάφους του υδροφορέα, με την χρήση δασικής εδαφοκάλυψης (υψηλής και χαμηλής βλάστησης), κοινοτικής καλλιέργειας, στα πλαίσια της φυσικής καλλιέργειας και της οικολογικής γεωργίας της αυτάρκειας, ήπιας κοινοτικής κτηνοτροφίας, δίνοντας διέξοδο στους μη έχοντες και απόκληρους του Δήμου, να αποκτήσουν τον δικό τους κήπο, τα δικά τους ζώα. - Ο σχεδιασμός και η δημιουργία μικρών φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων, μικρής ισχύος και δυναμικής , θα προσθέσει στο άνω εγχείρημα την ενεργειακή αυτάρκεια. Το Α.Μ.Γ. θεωρεί ότι η μάχη για το νερό ως δημόσιο αγαθό,θα είναι η μάχη το μέλλοντος, που θα εξυψώσει ή θα καταβαραθρώσει το ανθρώπινο είδος. ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ Καμία κοινωνία δεν θα έχει μέλλον αν βουλιάζει από το τσιμέντο και πνίγεται από τα σκουπίδια. - Η ζωή σε ανθρώπινη κλίμακα, θα έπρεπε να περιλαμβάνει μικρές κοινότητες μέσα στην φύση και όχι πόλεις με « λίγο από την φύση». - Η λογική του τσιμέντου και της ασφάλτου έκανε , εν τέλει , τις πόλεις αβίωτες. - Το αστικό και περιαστικό πράσινο θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο φροντίδας, τόσο από τα τοπικά διαμερίσματα και συμβούλια γειτονιάς, που το Α.Μ.Γ. πριμοδοτεί όσο και σε ένα πιο διευρυμένο σχεδιασμό για την κάθε πόλη και την κάθε κοινότητα, με βάση τις ανάγκες της, τις φυσικές και πολιτιστικές ιδιαιτερότητες της όποιας περιοχής. - Κοινοτικοί και συλλογικοί λαχανόκηποι, χρήση μη ρυπογόνων μέσων κυκλοφορίας, ποδηλατόδρομοι , χαλικόδρομοι και καλντερίμια, φύτευση με καλλωπιστικά και καρποφόρα οικοαξιοποίητων δημόσιων χώρων. - Το Α.Μ.Γ. εμπνέεται και εμπνέει σε ακυβέρνητες από άρχοντες πράσινες πολιτείες, που περισσεύει το χώμα και σπανίζει το τσιμέντο. ΕΝΕΡΓΕΙΑ – ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ Στις σύγχρονες κοινωνίες του καπιταλισμού, η ενεργειακή σπατάλη, που συνεπάγεται καταστροφή του περιβάλλοντος. Το Α.Μ.Γ. θεωρεί ότι το τέλος της ανθρώπινης ύπαρξης θα έρθει σε έναν κόσμο ολοφώτιστο. Η δημόσια διαβούλευση πάνω στους τομείς της μείωσης , έως εξάλειψης της ενεργειακής σπατάλης και της εξοικονόμησης ενέργειας από πολύ μικρές μονάδες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (μικρά φωτοβολτα’ι’κά πάρκα και χαμηλού τύπου ανεμογεννήτριες, χρήση γεωθερμίας, βιοκαύσιμα από υπολείμματα καλλιεργειών ή δασικών υλικών, που προέρχεται από το καθάρισμα και την συντήρηση των δασών μας),είναι μια διαδικασία ακόμα που έπρεπε να έχει ξεκινήσει δεκαετίες, δίνοντας την σωστή πληροφόρηση και ενημέρωση στον κάθε πολίτη του δήμου μας, αλλάζοντας νοοτροπίες και ωθώντας σε συλλογικές δράσεις ( ενεργειακούς συνεταιρισμούς, ελεύθερους συνεργατισμούς και εταιρίες λαϊκής βάσης). - Η ενεργειακή,όμως, όπως και η διατροφική αυτάρκεια, είναι ένα βήμα πριν την αυτονομία του ατόμου. Αυτό, οι επικυρίαρχοι το γνωρίζουν καλά, και έτσι μας θέλουν εξαρτημένους από ένα κρατικοϊδιωτικό σύστημα παραγωγής και διανομής ενέργειας, που κόβει το ρεύμα στους μη έχοντες και το χαρίζει στους έχοντες. Το Α.Μ.Γ. ξεκαθαρίζει δράσεις για την ενεργειακή αυτάρκεια των κοινοτήτων μας και δωρεάν ρεύμα στους μη έχοντες, ακόμα και στα πλαίσια (όπως και για το νερό) της όποιας εξωθεσμικής πρωτοβουλίας. - Η διαχείριση των αστικών αποβλήτων είναι και θα είναι η μεγάλη πληγή, όπου κατοικεί ο άνθρωπος. - Χωματερές – βόμβες για τον υδροφόρο ορίζοντα και τα υπεδάφια οικοσυστήματα, εντός του δήμου, δεν πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν. Το Α.Μ.Γ. θέτοντας το πρόταγμα της αυτοεκπαίδευσης του κάθε πολίτη, στο «ευ ζην», με λιγότερο βιομηχανοαστικοποιημένη κατανάλωση και σαφώς λιγότερα σκουπίδια ακόμα,ουσιαστικά τοποθετεί το πρόβλημα στην πηγή του. Η αποφυσικοποίηση του κόσμου μας, μας ώθησε σε καταναλωτικές συνήθειες, όχι μόνο για την υγεία μας άμεσα, αλλά και με την απόρριψη τεραστίων ποσοτήτων άχρηστων και τοξικών υλικών στο περιβάλλον. Αυτού του είδους η αυτοεκπαίδευση, δεν μπορεί παρά να είναι βιωματική και θα πρέπει να περιλαμβάνει την επίσκεψη μας, τόσο στα νεκροταφεία του ανθρώπινου πολιτισμού (χωματερές,ΧΥΤΑ,ΧΥΤΥ…),όσο και σε οικοκοινότητες της Αυτάρκειας και και του « μηδενικού ίχνους» (χωρίς σκουπίδια). - Η ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, η ενεργειακή τους εκμετάλλευση, αλλά και η κομποστοποίηση, τόσο σε ατομικό, όσο και σε κοινοτικό επίπεδο (με εκμετάλλευση του κομπόστ, ως οικολογικού λιπάσματος, σε ατομικούς και κοινοτικούς λαχανόκηπους και το αστικό και περιαστικό πράσινο),θα πρέπει να γίνουν στο πλαίσιο ενός κοινοτικά Αυτοδιαχειριζόμενου εγχειρήματος ή μιας εταιρίας λαϊκής βάσης. - Ο κλασσικός διαχωρισμός σε σκουπίδια και ανακυκλώσιμα δεν θα είναι επαρκής , επιμερίζοντας τα απορρίμματα ακόμα περισσότερο από τους χώρους κατανάλωσης. - Ο βιολογικός καθαρισμός πρώτου βαθμού δεν επαρκεί. Θα πρέπει να εξελιχθεί σε τριτοβάθμιο και το παραγόμενο υλικό θα μπορούσε να χρησιμοποιείται για την συντήρηση αγροτικών καλλιεργειών ή του περιαστικού και αστικού πράσινου. Ανοιχτή προς διαβούλευση η χρηματοδότηση του έργου. - Τέλος, επειδή το Α.Μ.Γ. δεν υπέστη φώτιση , ούτε ψηφοθηρεί , τάζοντας λαγούς με πετραχήλια, λόγω φύσης και θέσης, απέναντι σε καρέκλες και εξουσίες, είτε τοπικές, είτε εθνικές. Εχθρευόμενο την διαμεσολάβηση και την καθοδήγηση , τοποθετείται σε ένα εύρος θεμάτων που άπτονται των κοινωνιών μας και βαδίζοντας πάνω στα χνάρια άλλων παρόμοιων αυτοδιοικητικών εγχειρημάτων της Αυτονομίας και της Αυτάρκειας. Για την αυτοκυβέρνηση μας. ΥΓ. Όπου αναφέρεται η λέξη «παράνομο/η», το Α.Μ.Γ. το προσδιορίζει ως μεγάλο Αντικοινωνικό/η και όχι ως αντιθεσμική συμπεριφορά, έξω από τους κανόνες του κράτους
Από την παραδοχή αυτή ορμώμενοι, εμείς που συμμετέχουμε στο Α.Μ.Γ., κρίνουμε την πορεία της όποιας κοσμοαντίληψης που θεωρεί την Φύση ως άκριτα αξιοποιήσιμα αγαθά, διακριτά και όχι συμπληρωματικά, μεταξύ τους, λάθος. Η ολιστική αντίληψη για το περιβάλλον, ως ενιαία φύση, σε ένα αποαστικοποιημένο σύνολο, μικρής κλίμακας ανθρωπίνων κοινοτήτων, εναρμονισμένο με τα φυσικά οικοσυστήματα, είναι οι Βασικές Αρχές που διέπουν την αντίληψη των θέσεων του Α.Μ.Γ. Η γεωγραφική ενότητα των Γερανείων , που φιλοξενεί πόλεις και κοινότητες του αυτοδιοικητικού διαμερίσματος, στο οποίο ανήκουμε, είναι ουσιαστικά μια επιμήκης χερσόνησος με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός Ελληνικού τοπίου. Το όρος των Γερανείων, η θάλασσα που διαβρέχει τις παρυφές του, με κύριους κόλπους τον Κορινθιακό και τον Σαρωνικό, τον υδροφόρο ορίζοντα που φιλοξενεί, τις πηγές των Ιαματικών, το δασικό οικοσύστημα και τις αγροτοκτηνοτροφικές εκτάσεις, είναι τα συστατικά στοιχεία της ενότητας του περιβάλλοντος της περιοχής μας. Αν θεωρήσουμε ως πλεονέκτημα την ένταξη περιοχών των Γερανείων , στο Natura 2000, το μεταλλικό νερό, τα ιαματικά λουτρά και την μεγάλη ακτογραμμή, τότε με βάση την λογική ότι δεκαετίες η απειλή από τις ανέλεγκτες επιχειρηματικές και βιομηχανικές δραστηριότητες, η κακοδιαχείριση των αστικών αποβλήτων, η τοξική υπερσυγκέντρωση λυματολάσπης στον βυθό του Κορινθιακού και η τσιμεντοποίηση και ιδιωτικοποίηση και εν τέλει καταστροφή της εκτεταμένης ακτογραμμής, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι όλη η διαχειριστική πολιτική των φυσικών αγαθών, από τους εντεταλμένους αυτοδιοικητικούς άρχοντες, αλλά και η νοοτροπία , στην μεγάλη πλειονότητα των από κάτω, δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μια συνεχής υπονόμευση της φυσικής μας κληρονομιάς, χειρότερη και από τις δασικές πυρκαγιές, τις πλημμύρες και τους σεισμούς. Το Α.Μ.Γ. θεωρεί ότι η όποια ουσιαστική αυτοδιοικητική παρέμβαση, στα πλαίσια μιας πλήρους αποκεντρωμένης αντίληψης, θα πρέπει να συνιστάται στην ουσιαστική και πλήρη καταγραφή της όποιας φθοράς και κατάστασης του συνολικού οικοσυστήματος που μας περιβάλλει. Η αποτύπωση αυτή δεν μπορεί να είναι παρά μια μακρόχρονη παρακολούθηση στοιχείων και παραμέτρων , που σε συνάρτηση με τις παρατηρούμενες βιοκλιματικές αλλαγές, θα δώσουν την πραγματική διάσταση των μελλοντικών απειλών για τον αφανισμό της δασοκάλυψης, την δραματική μείωση των αποθεμάτων του υδροφόρου ορίζοντα, την υποβάθμιση της ποιότητας του νερού (μόλυνση από βαρέα μέταλλα, νιτρικά, υφαλμύρωση κλπ) και την αμετάκλητη καταστροφή του θαλάσσιου πλούτου. Το Α.Μ.Γ. προτείνει την δημιουργία παρατηρητηρίου περιβάλλοντος, που θα αντιμετωπίσει το σύνολο του οικοσυστήματος της περιοχής μας, καθώς και τις όποιες ανθρώπινες δραστηριότητες που το «τέμνουν» ως ενιαίο ζήτημα , σχεδιάζοντας και προτείνοντας προς δημόσια διαβούλευση , την όποια τεκμηριωμένη θέση που θα αποσκοπεί στην προστασία και σιατήρηση των φυσικών μας αγαθών ή την λογική και αειφορική τους χρήση. Ένα παρατηρητήριο τέτοιο, δεν μπορεί να αποτελείται από ειδικούς μόνο επιστήμονες (περιβαλλοντολόγους, δασολόγους, γεωπόνους, γεωλόγους, μηχανολόγους ή ειδικούς στον θαλάσσιο πλούτο ) αλλά και από εκείνους που εμπλέκονται στην συντήρηση, προστασία ή αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου, όπως εθελοντές δασοπυροσβέστες, μέλη ορειβατικών συλλόγων και φιλοπεριβαλλοντικούς συλλόγους, αγρότες, αλιείς και δασεργάτες. Σε ένα τέτοιο παρατηρητήριο , η όποια αντιθετική δραστηριότητα με την λογική της συντήρησης του φυσικού μας πλούτου, τοξικές βιομηχανίες, ελαιοτριβεία, οικοδομικοί συνεταιρισμοί, ξενοδοχειακές επιχειρήσεις μεγάλου μεγέθους, καταπατητές οικιστές, δεν μπορεί να εκπροσωπείται. Η χρηματοδότηση και η διαφάνεια ενός παρατηρητηρίου περιβάλλοντος, δεν μπορεί παρά να οριστεί από τις αποφάσεις της αυτοδιοικητικής συνέλευσης, στην οποία συμμετέχουμε. Οι θεματικές που θα μπορούσε να επεξεργαστεί ένα τέτοιο παρατηρητήριο είναι : - Δασικό ορεινό περιβάλλον - Συντήρηση και διατήρηση δασικών δρόμων και ορεινών μονοπατιών, με βάση ακόμα και την «ανάδειξη των αρχαίων δρόμων»,καθώς και συντήρηση και διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών. - Ανάπτυξη ενός οικοδασικού τουρισμού ( ορεινής ανάβασης, ποδηλασία βουνού, αγώνες ορεινού δρόμου , αθλητικές δραστηριότητες ήπιου χαρακτήρα) , γνωριμία και επαφή με την χλωρίδα και την πανίδα του αγροτοδασικού τοπίου μας. - Περιορισμός της οικιστικής παράνομης δραστηριότητας με κίνητρα μετεγκατάστασης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, που πραγματικά βλάπτουν την φύση, για όσους είναι οικονομικά αδύναμοι. Επιθυμούμε ένα ζωντανό δασικό οικοσύστημα, με την ανθρώπινη παρουσία να σέβεται και να αισθάνεται. -Χαρτογράφηση όλων των πηγών, των ρεμάτων και υπόγειων υδροφορέων και σχεδίαση της προστασίας και συντήρησης τους. Θεωρώντας ότι οι πηγές στα Γεράνεια είναι η σημαντικότερη εστία ύπαρξης ενός ευρύτερου συνόλου οικοσυστημάτων της περιοχής μας , η διατηρησιμότητα τους είναι κορυφαία δράση και απαιτεί ισχυρή βούληση. -Δημιουργία δικτύου πυροφυλακίων και περισσότερων δασικών καταφυγίων σε ένα πλαίσιο δασοπροστασίας, που δεν θα έχει εποχικό χαρακτήρα, αλλά με όλο τον χρόνο δράση, προσφέροντας απασχόληση δημιουργίας, κοινοτικής εταιρίας λα’ι’κής βάσης , που θα εντάσσει όλες τις εθελοντικές ομάδες δασοπροστασίας , αυτοχρηματοδοτώντας το εγχείρημα, μέσα από την εθελοντική προσφορά, αλλά και την αξιοποίηση των όποιων ήπιων δραστηριοτήτων, στο πλαίσιο μιας, συνολικότερης κοινοτικής διαχείρισης. -Ο εμπλουτισμός της δασικής χλωρίδας θα πρέπει να γίνεται στα πλαίσια μιας ολιστικής αντίληψης, όπως η «φυσική καλλιέργεια», ενώ η διατήρηση της πανίδας θα ακολουθεί την αρχή της μικρότερης δράσης, απέναντι στην λογική της κυνηγετικής υπερδραστηριότητας ή ψευδο-οικολογικών παρεμβάσεων με φερόμενα είδη σε αποστειρωμένα περιβάλλοντα. Αγροτοδασικά οικοσυστήματα. Αγροτικές κτηνοτροφικές καλλιέργειες. Η όποια αγροτική και κτηνοτροφική δραστηριότητα στα όρια ή εντός ενός δασικού οικοσυστήματος, είναι εν δυνάμει απειλή, αν δεν διέπονται από τις αρχές της οικολογικής γεωργίας, που συνιστούν σεβασμό στην Άγρια Φύση. Η χαρτογράφηση των ορίων του δάσους και η επέκταση του στο μέλλον, προϋποθέτει πλατιά οικοαντίληψη, στην λογική της ήπιας αφομοίωσης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων , όταν αυτές ακολουθούν το μέτρο και την αρμονία της φύσης. - Η επιλογή της αξιοποίησης των κοινωνικών εκτάσεων για δημόσια χρήση, τηρώντας τους όρους της οικολογίας, θα πρέπει να είναι προσανατολισμένη στην κοινωνική ισοδιανεμητική πολιτική. - Η χωροθέτηση της βιομηχανικής δραστηριότητας, ή της όποιας αστικής, θα πρέπει να συνυπολογίζει την αυτονομία των αγροτοδασικών οικοσυστημάτων. - Σχεδιάζοντας την οικολογική γεωργία της αυτάρκειας για τις οικοκοινότητες του μέλλοντος, οργανώνουμε την αυτοεκπαίδευση όλων μας στις πρακτικές της φυσικής αειφόρου καλλιέργειας, που θα στοχεύει στην βιοποικιλότητα και στην πληρότητα της παραγωγικής δραστηριότητας ενός τόπου. Κτίζοντας την αγροτοδιατροφική κοινωνία της αυτάρκειας, στοχεύουμε στην περιφερειακή αυτονομία . ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ- ΠΑΡΑΚΤΙΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ Ο Κορινθιακός και ο Αργοσαρωνικός κόλπος είναι ο μεγάλος «πλούτος» της περιοχής μας και δεν είναι οι χαβούζες των βιομηχανικών και ανέλεγκτων ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Το Α.Μ.Γ., συνέχεια του κινήματος «Κορινθιακός S.O.S.», που εναντιώθηκε και πέτυχε την αναστολή της εγκατάστασης εργοστασίου λιθάνθρακα και τον περιορισμό της υπερδραστηριότητας του ομίλου Μυτηλιναίου (κόκκινη λάσπη), προτείνει την διαβούλευση με τους όμορους νομούς, για την αποτελεσματική προστασία του θαλάσσιου οικοσυστήματος και τον περιορισμό της υπεραλίευσης, σ’ ένα πλαίσιο συνεχούς διαδημοτικής συνεργασίας . Οι παράνομες χωματερές, οι εναποθέσεις των βιομηχανικών λυμμάτων, οι ξενοδοχειακές μονάδες που δεν διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό, είναι η μάστιγα της θάλασσας μας. - Στο παρατηρητήριο εναπόκειται η καταγραφή της όποιας ανθρώπινης δραστηριότητας που είναι βλαπτική. - Η πολεοδομική πολιτική ενός δήμου που αυτοδιοικείται από τα κάτω, δεν χωρά πελατειακές συναλλαγές με τα ιδιωτικά συμφέροντα που εναντιώνονται ,εν τέλει, και στο κοινωνικό σύνολο, αποκόπτωντας την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες, καθώς και τον δημόσιο χαρακτήρα της παράκτιας ζώνης. ΝΕΡΟ – ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΛΟΥΤΡΑ – ΘΕΡΜΑΛΙΣΜΟΣ ΝΕΡΟ :Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ENA ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ ΣΕ ΣΠΑΝΗ. Το Α.Μ.Γ., θεωρώντας ότι το νερό είναι το παράγωγο ενός πλούσιου οικοσυστήματος, εντάσσει την πολιτική διαχείρισής του, στο συνολικό σχεδιασμό για την προστασία του περιβάλλοντος. Πολιτική και κοινωνική του θέση είναι ο δημόσιος χαρακτήρας του νερού και η δωρεάν παροχή του στα ασθενέστερα νοικοκυριά. Προϋπόθεση για όλες τις δράσεις που αφορούν την αξιοποίηση του νερού, είναι η ίδια του η ύπαρξη, αλλά και η ποιότητα του. Επειδή, όμως, και τα δύο αμφισβητούνται , και δικαίως, η διαχείριση του νερού, πρέπει να είναι προϊόν μακράς διαβούλευσης σε θέσεις και εισηγήσεις του παρατηρητηρίου, αλλά και της ίδιας της συνέλευσης, που ως ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μας, θα οραματίζεται μέλλον με νερό. Η κατασπατάληση του (άρδευση γκαζόν σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, σε ιδιωτικές πισίνες, σε πλύσιμο πεζοδρομίων κλπ) θα πρέπει να γίνουν πρακτικές του παρελθόντος. Το Α.Μ.Γ. δεν θα πρότεινε καμία συναινετική διαδικασία για βιομηχανική χρήση του νερού, έξω από την κοινοτική δράση, ή εταιρεία λαϊκής βάσης ή αυτοοργανωτικό εγχείρημα για την αυτοδιεύθυνση μιας επιχείρησης εμφιάλωσης. Προϋπόθεση όλων , όμως, είναι η εξασφάλιση της ποιότητας και εκεί πρέπει να βρίσκεται η αρμοδιότητα του παρατηρητηρίου, που με μηνιαίες δειγματοληψίες – αναλύσεις , θα εξασφαλίσει τα στάνταρ σε μια διαδικασία απόλυτα διάφανη. Η προστασία του υδροφόρου ορίζοντα, εκτός από τον έλεγχο και τον περιορισμό της παράνομης οικιστικής ανάπτυξης, προϋποθέτει και τον σχεδιασμό ενός αυτοχρηματοδοτούμενου και εθελοντικά στελεχωμένου προγράμματος αξιοποίησης του εδάφους του υδροφορέα, με την χρήση δασικής εδαφοκάλυψης (υψηλής και χαμηλής βλάστησης), κοινοτικής καλλιέργειας, στα πλαίσια της φυσικής καλλιέργειας και της οικολογικής γεωργίας της αυτάρκειας, ήπιας κοινοτικής κτηνοτροφίας, δίνοντας διέξοδο στους μη έχοντες και απόκληρους του Δήμου, να αποκτήσουν τον δικό τους κήπο, τα δικά τους ζώα. - Ο σχεδιασμός και η δημιουργία μικρών φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων, μικρής ισχύος και δυναμικής , θα προσθέσει στο άνω εγχείρημα την ενεργειακή αυτάρκεια. Το Α.Μ.Γ. θεωρεί ότι η μάχη για το νερό ως δημόσιο αγαθό,θα είναι η μάχη το μέλλοντος, που θα εξυψώσει ή θα καταβαραθρώσει το ανθρώπινο είδος. ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ Καμία κοινωνία δεν θα έχει μέλλον αν βουλιάζει από το τσιμέντο και πνίγεται από τα σκουπίδια. - Η ζωή σε ανθρώπινη κλίμακα, θα έπρεπε να περιλαμβάνει μικρές κοινότητες μέσα στην φύση και όχι πόλεις με « λίγο από την φύση». - Η λογική του τσιμέντου και της ασφάλτου έκανε , εν τέλει , τις πόλεις αβίωτες. - Το αστικό και περιαστικό πράσινο θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο φροντίδας, τόσο από τα τοπικά διαμερίσματα και συμβούλια γειτονιάς, που το Α.Μ.Γ. πριμοδοτεί όσο και σε ένα πιο διευρυμένο σχεδιασμό για την κάθε πόλη και την κάθε κοινότητα, με βάση τις ανάγκες της, τις φυσικές και πολιτιστικές ιδιαιτερότητες της όποιας περιοχής. - Κοινοτικοί και συλλογικοί λαχανόκηποι, χρήση μη ρυπογόνων μέσων κυκλοφορίας, ποδηλατόδρομοι , χαλικόδρομοι και καλντερίμια, φύτευση με καλλωπιστικά και καρποφόρα οικοαξιοποίητων δημόσιων χώρων. - Το Α.Μ.Γ. εμπνέεται και εμπνέει σε ακυβέρνητες από άρχοντες πράσινες πολιτείες, που περισσεύει το χώμα και σπανίζει το τσιμέντο. ΕΝΕΡΓΕΙΑ – ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ Στις σύγχρονες κοινωνίες του καπιταλισμού, η ενεργειακή σπατάλη, που συνεπάγεται καταστροφή του περιβάλλοντος. Το Α.Μ.Γ. θεωρεί ότι το τέλος της ανθρώπινης ύπαρξης θα έρθει σε έναν κόσμο ολοφώτιστο. Η δημόσια διαβούλευση πάνω στους τομείς της μείωσης , έως εξάλειψης της ενεργειακής σπατάλης και της εξοικονόμησης ενέργειας από πολύ μικρές μονάδες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (μικρά φωτοβολτα’ι’κά πάρκα και χαμηλού τύπου ανεμογεννήτριες, χρήση γεωθερμίας, βιοκαύσιμα από υπολείμματα καλλιεργειών ή δασικών υλικών, που προέρχεται από το καθάρισμα και την συντήρηση των δασών μας),είναι μια διαδικασία ακόμα που έπρεπε να έχει ξεκινήσει δεκαετίες, δίνοντας την σωστή πληροφόρηση και ενημέρωση στον κάθε πολίτη του δήμου μας, αλλάζοντας νοοτροπίες και ωθώντας σε συλλογικές δράσεις ( ενεργειακούς συνεταιρισμούς, ελεύθερους συνεργατισμούς και εταιρίες λαϊκής βάσης). - Η ενεργειακή,όμως, όπως και η διατροφική αυτάρκεια, είναι ένα βήμα πριν την αυτονομία του ατόμου. Αυτό, οι επικυρίαρχοι το γνωρίζουν καλά, και έτσι μας θέλουν εξαρτημένους από ένα κρατικοϊδιωτικό σύστημα παραγωγής και διανομής ενέργειας, που κόβει το ρεύμα στους μη έχοντες και το χαρίζει στους έχοντες. Το Α.Μ.Γ. ξεκαθαρίζει δράσεις για την ενεργειακή αυτάρκεια των κοινοτήτων μας και δωρεάν ρεύμα στους μη έχοντες, ακόμα και στα πλαίσια (όπως και για το νερό) της όποιας εξωθεσμικής πρωτοβουλίας. - Η διαχείριση των αστικών αποβλήτων είναι και θα είναι η μεγάλη πληγή, όπου κατοικεί ο άνθρωπος. - Χωματερές – βόμβες για τον υδροφόρο ορίζοντα και τα υπεδάφια οικοσυστήματα, εντός του δήμου, δεν πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν. Το Α.Μ.Γ. θέτοντας το πρόταγμα της αυτοεκπαίδευσης του κάθε πολίτη, στο «ευ ζην», με λιγότερο βιομηχανοαστικοποιημένη κατανάλωση και σαφώς λιγότερα σκουπίδια ακόμα,ουσιαστικά τοποθετεί το πρόβλημα στην πηγή του. Η αποφυσικοποίηση του κόσμου μας, μας ώθησε σε καταναλωτικές συνήθειες, όχι μόνο για την υγεία μας άμεσα, αλλά και με την απόρριψη τεραστίων ποσοτήτων άχρηστων και τοξικών υλικών στο περιβάλλον. Αυτού του είδους η αυτοεκπαίδευση, δεν μπορεί παρά να είναι βιωματική και θα πρέπει να περιλαμβάνει την επίσκεψη μας, τόσο στα νεκροταφεία του ανθρώπινου πολιτισμού (χωματερές,ΧΥΤΑ,ΧΥΤΥ…),όσο και σε οικοκοινότητες της Αυτάρκειας και και του « μηδενικού ίχνους» (χωρίς σκουπίδια). - Η ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, η ενεργειακή τους εκμετάλλευση, αλλά και η κομποστοποίηση, τόσο σε ατομικό, όσο και σε κοινοτικό επίπεδο (με εκμετάλλευση του κομπόστ, ως οικολογικού λιπάσματος, σε ατομικούς και κοινοτικούς λαχανόκηπους και το αστικό και περιαστικό πράσινο),θα πρέπει να γίνουν στο πλαίσιο ενός κοινοτικά Αυτοδιαχειριζόμενου εγχειρήματος ή μιας εταιρίας λαϊκής βάσης. - Ο κλασσικός διαχωρισμός σε σκουπίδια και ανακυκλώσιμα δεν θα είναι επαρκής , επιμερίζοντας τα απορρίμματα ακόμα περισσότερο από τους χώρους κατανάλωσης. - Ο βιολογικός καθαρισμός πρώτου βαθμού δεν επαρκεί. Θα πρέπει να εξελιχθεί σε τριτοβάθμιο και το παραγόμενο υλικό θα μπορούσε να χρησιμοποιείται για την συντήρηση αγροτικών καλλιεργειών ή του περιαστικού και αστικού πράσινου. Ανοιχτή προς διαβούλευση η χρηματοδότηση του έργου. - Τέλος, επειδή το Α.Μ.Γ. δεν υπέστη φώτιση , ούτε ψηφοθηρεί , τάζοντας λαγούς με πετραχήλια, λόγω φύσης και θέσης, απέναντι σε καρέκλες και εξουσίες, είτε τοπικές, είτε εθνικές. Εχθρευόμενο την διαμεσολάβηση και την καθοδήγηση , τοποθετείται σε ένα εύρος θεμάτων που άπτονται των κοινωνιών μας και βαδίζοντας πάνω στα χνάρια άλλων παρόμοιων αυτοδιοικητικών εγχειρημάτων της Αυτονομίας και της Αυτάρκειας. Για την αυτοκυβέρνηση μας. ΥΓ. Όπου αναφέρεται η λέξη «παράνομο/η», το Α.Μ.Γ. το προσδιορίζει ως μεγάλο Αντικοινωνικό/η και όχι ως αντιθεσμική συμπεριφορά, έξω από τους κανόνες του κράτους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου