Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Για μια Ιστορία του Αναρχικού Κινήματος του Ελλαδικού Χώρου



Πρόλογος του συγγραφέα 

Η εργασία αυτή είναι αποτέλεσμα χρόνιων και επίμονων προσπαθειών συλλογής και αποδελτίωσης στοιχείων και ιστορικών ντοκουμέντων, μια εργασία η οποία, σε αρκετές περιπτώσεις, ήταν αρκετά δύσκολη, λόγω της έλλειψης οργανωμένου συστήματος βιβλιοθηκών, ιστορικών αρχείων και ερευνητικών ινστιτούτων στον «ελλαδικό» χώρο, εκτός, βέβαια, των ελαχίστων εξαιρέσεων.

Ισπανία: Εργάτες απαλλοτριώνουν σχολικό υλικό απο τα Carrefour




Σήμερα το πρωί μέλη του Συνδικάτου Εργαζομένων Ανδαλουσίας απαλλοτρίωσαν  σχολικό υλικό που άνηκε στο  Carrefour της Σεβίλλης για να τα διανέμουν σε οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν το κόστος απόκτησης τους, πράξη που εντάσσετε σε μία προσπάθεια να ανοίξουν μία δημόσια συζήτηση για τις συνέπειες της κρίσης στην εργατική τάξη.

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ 1944: Μια μεθοδευμένη Σφαγή

Τα γεγονότα το Δεκέμβρη του 1944 αποτελούν την πλέον αιματοβαμμένη στιγμή της μετα-απελευθερωτικής Αθήνας, αν λάβουμε υπ’ όψη το περιορισμένο χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκε και την ένταση με την οποία εκδηλώθηκε.
Κάποιοι τον χαρακτήρισαν «κόκκινο», εμπνευσμένοι, ίσως, από το αίμα που χύθηκε ή για να του δώσουν έντονη κομμουνιστική απόχρωση.
Άλλοι τον ονομάτισαν «Μεγάλο», θεωρώντας ενδεχομένως πως οι 17.000 νεκροί και τραυματίες μιας σφαγής είναι μεγαλείο. Το ζήτημα που τίθεται είναι: για ποιους;
Ορισμένοι το είπαν επανάσταση. Ξέχασαν, όμως, πως μια επανάσταση που έχει σκοπό την ανατροπή μιας κατάστασης για την επιβολή μιας άλλης παρόμοιας ή και χειρότερης, δεν σημαίνει τίποτα. Γιατί η επανάσταση είναι μέσο κι όχι σκοπός.
Και βέβαια ο προσδιορισμός εκείνων των ημερών σαν «Μάχη της Αθήνας», δεν προσφέρει τίποτα το ιδιαίτερο εκτός από μια αναφορά γεωγραφικού και στρατιωτικού χαρακτήρα.
Μέσα από αυτές ή ανάλογες διατυπώσεις χαρακτηρίζεται ή προσδιορίζεται μια κορύφωση καταστάσεων και συνθηκών, οι οποίες οδήγησαν σε μια σφαγή.
Όλα όσα έχουν γραφτεί κάτω από το πρίσμα μιας μαρξιστικής, αριστερής, αριστερίστικης ή «ντούρας» καθεστωτικής σκοπιάς, βαρύνονται με την σκοπιμότητα και την προπαγάνδα. Πρόκειται για τις συνηθισμένες περιπτώσεις όπου γράφονται πάρα πολλά για να ειπωθούν πολύ λίγα και για να κρυφτούν τα περισσότερα από αυτά που συνέβησαν.
Ο υποκειμενισμός και ο καλλιεργημένος φανατισμός, έδωσαν μια εικόνα αποσπασματική και διαστρεβλωμένη. Αλλά η αποσπασματικότητα που προβάλλει ξεχωρισμένα τα γεγονότα της μιας χρονικής περιόδου από άλλα που —μολονότι φαίνονται μακρινά— έχουν ουσιαστική σύνδεση μεταξύ τους, οδηγεί στην χρησιμοποίησή τους σαν εργαλεία σκοπιμοτήτων και πολιτικών χειρισμών ή στην αποσιώπηση.
Αυτές οι σκόπιμες και αθέλητες (σε ελάχιστες περιπτώσεις) αποσιωπήσεις αφήνουν ανοιχτό το πεδίο για την προσφυγή σε μεταφυσικές αναγωγές («ανεξήγητο», «ακατανόητο», «λάθος») και άλλα παρόμοια.
Η αλληλουχία γεγονότων και καταστάσεων, χαμένη μέσα στην αποσπασματικότητα, την περιπτωσιολογία, την ιδιοτέλεια, τη σκοπιμότητα και τον υποκειμενισμό, είναι ένα δάσος που επιχειρείται δεκάδες χρόνια τώρα να χαθεί πίσω από μικρούς και κακοφυτεμένους θάμνους.
Δεν θεωρούμε πως υπάρχει το κλειδί που αλάθητα και απρόσκοπτα ανοίγει τις πόρτες της κοινωνικής ιστορίας, της απόλυτης δηλαδή γνώσης των κοινωνικών αγώνων.
Μπορούμε, όμως, να συμβάλλουμε στην κατεύθυνση του ξεκαθαρίσματος κάποιων ουσιαστικών δεδομένων έτσι ώστε να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα για την ανάπτυξη των κοινωνικών απελευθερωτικών προσπαθειών συλλογικοτήτων και ατόμων. Των προσπαθειών που καταβάλλουν όλοι όσοι θεωρούν πως η άθλια καταπιεστική πραγματικότητα, που έχει επιβληθεί και οφείλεται σε συγκεκριμένους παράγοντες, μπορεί να ανατραπεί με τον εμπλουτισμό των εμπειριών, το ξεκαθάρισμα από τις σκόπιμες και μισαλλόδοξες καταγραφές και την συνεχή και αδιαπραγμάτευτη αντικρατική κοινωνική δράση.
Οι καταγραφές αυτού του συνταρακτικού συμβάντος κινούνται και ξετυλίγονται κάτω από μια εξουσιαστική και κρατιστική οπτική και λογική. Από τις πλέον «μετριοπαθείς» μέχρι και τις πιο «ακραίες», όλες τους προσπαθούν να περιπλέξουν τα ζητήματα αντί να τα ξεδιαλύνουν. Από τους λυσσαλέους εχθρούς του «αναρχοκομμουνιστοσυμμοριτισμού» μέχρι και τους κάθε απόχρωσης κομμουνιστές (δογματικούς, διαφωνούντες ή μη με το ΚΚΕ), αριστερούς και από τις υποκειμενικές καταγραφές αγωνιζόμενων ανθρώπων, καπεταναίων, πολιτικών κλπ. στήνεται με διάφορους τρόπους ένα τεράστιο δίχτυ μέσα στο οποίο έχει εμπλακεί ο κοινωνικός χώρος και οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι για περισσότερο από εξήντα χρόνια. Ένα δίχτυ από ψέματα και προσπάθειες να αποσεισθούν ή να επιρριφθούν ευθύνες σε πρόσωπα.
Μέσα απ’ όλες αυτές τις τοποθετήσεις ένα είναι δεδομένο.
Πως πίσω απ’ όλα αυτά υπάρχει μια πραγματικότητα. Αυτή είναι που οδήγησε σε ασάφεια μέχρι σήμερα. Αυτή είναι που αποδεικνύει πως όλα τα αντιφατικά και πολλές φορές ψεύτικα συμπεράσματα και γεγονότα θέλουν να συγκαλύψουν ένα τεράστιο έγκλημα. Ένα έγκλημα που έγινε με την κοινή δράση όλων των συνασπισμένων ή ανταγωνιστικών δυνάμεων που είχαν σαν στόχο την κατάληψη ή ανακατάληψη της εξουσίας.
Αυτοί που πίστεψαν στην αριστερά και την απελευθέρωσή τους, εξαπατήθηκαν και σύρθηκαν με δόλο στη σφαγή του Δεκέμβρη, αλλά και μετέπειτα.
Εκείνοι που μεθόδευσαν αυτή τη σφαγή δεν άφησαν κανένα περιθώριο, καμία πιθανότητα επιτυχίας στους καταπιεσμένους.
Οι αγωνιζόμενοι για δικαιοσύνη και λευτεριά άνθρωποι ήθελαν και μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό κόσμο. Άλλωστε, τα τελευταία είκοσι χρόνια είχαν επιδείξει ένα δυναμισμό, που έκανε το κράτος να στήνει απανωτές δικτατορίες για να συγκρατήσει την κοινωνική ορμή. Οι φυλακίσεις, οι εξορίες, οι βασανισμοί και οι εξοντώσεις χιλιάδων ανθρώπων μέσα σε συνθήκες «ειρήνης» και πολέμου δεν τους έκαμψαν.
Οι κοινωνικοί αγώνες, όταν δρουν αχειραγώγητα, μπορούν να κατορθώσουν πράγματα που δεν είναι ικανός να τα φανταστεί ο ανθρώπινος νους, ιδιαίτερα όσων είναι πλημμυρισμένος από την εξουσιαστική σαβούρα.
Όμως εδώ είχαμε ένα προμελετημένο έγκλημα εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Ένα έγκλημα το οποίο εφαρμόστηκε σε δύο φάσεις. Η πρώτη ήταν τα «δεκεμβριανά».
Είναι αποδειγμένο πως το προμελετημένο σχέδιο καταστροφής για εξουσιαστικούς και μόνο σκοπούς είχε ξεκινήσει από πολύ πιο πριν.
Τότε που οι ανυπότακτοι —που είχαν ανέβει στα βουνά— εξοντώθηκαν με συστηματικό και δόλιο τρόπο(1), γιατί ήταν επικίνδυνοι για τους εξουσιαστικούς σχεδιασμούς της συνασπισμένης υπό το ΚΚΕ αριστεράς —κι όχι μόνο. Γιατί, η ένοπλη αντίσταση ενάντια στις κατοχικές δυνάμεις δεν θα έπρεπε να αρνείται τον κρατισμό, αλλά να τον αντικαθιστά και να τον ενισχύει με αριστερές και κομμουνιστικές φανφάρες.
Οι ίδιοι που γέμιζαν την «Πηγάδα» στο Μελιγαλά, ήξεραν πολύ καλά τον ποταμό αίματος που θα ακολουθούσε. Στην προκειμένη περίπτωση, μάλιστα, εξαπολύθηκε μια τεράστιας έκτασης εκκαθαριστική επιχείρηση στην Πελοπόννησο εναντίον των ταγμάτων ασφαλείας, όπου ο ΕΛΑΣ υφίσταται τόσες απώλειες, όσες δεν είχε υποστεί σ’ όλη τη διάρκεια της κατοχής. Ανοίχτηκε, έτσι, ένας νέος κύκλος μίσους, αίματος, αλληλοσφαγών, βασανιστηρίων και λεηλασιών και από τις δύο πλευρές. Έναν κύκλο που συντηρούσαν αμφότεροι σ’ όλη τη διάρκεια της κατοχής.
Πως είναι δυνατόν οι αριστεροί, αφού είχαν παραδώσει τον κοινωνικό χώρο, του οποίου κατείχαν σημαντικό μέρος, στους παραδοσιακούς κρατιστές, μετά να ζητούν να τον πάρουν πίσω; Όταν βάζεις τον αντίπαλο από την πόρτα, δεν ξέρεις ότι θα σε βγάλει από το παράθυρο; Είχαν υπογράψει και εφαρμόσει συμφωνίες παράδοσης στους «αντιπάλους» σε εφαρμογή των συμφωνιών των «Μεγάλων».
Η τελευταία πράξη αυτής της παράδοσης επιβεβαιώθηκε με τη συμφωνία Στάλιν – Τσώρτσιλ στη Μόσχα, τον Οκτώβριο του 1944.
Σαν αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας (9 Οκτωβρίου 1944) που αφορούσε τον χώρο των Βαλκανίων και μετά από απαίτηση των Άγγλων μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου του 1944 τα βουλγαρικά στρατεύματα αποσύρθηκαν από τις περιοχές Μακεδονίας και Θράκης. Το ΚΚΕ, σε αντιστάθμισμα, ζήτησε από το Βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα την αποστολή μεγάλης ποσότητας όπλων και πυρομαχικών, για να λάβει αρνητική απάντηση στις 21 του ίδιου μήνα. Το αιτιολογικό ήταν οι κίνδυνοι διεθνών επιπλοκών αλλά και η έλλειψη όπλων.
Σε σχετική, μάλιστα, εισήγηση του Γκεόργκι Δημητρώφ προς τον Μολότωφ, που κινήθηκε στο ίδιο πνεύμα, αναφερόταν η ανάγκη «ηθικής στήριξης μέσω καταλλήλων δημοσιευμάτων στον Σοβιετικό Τύπο».(2) Αλλά όπως θα δούμε ούτε και αυτό έγινε.
Εγνώριζαν, λοιπόν, οι αριστεροί και ιδιαίτερο το ΚΚΕ πως δεν υπήρχε καμία περίπτωση να έχουν κάποια βοήθεια από τη Ρωσία ή τα γειτονικά κομμουνιστικά κόμματα. Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η απέχθεια των ρώσων συντρόφων για αυτούς που έδειχναν ξεκάθαρα πως δεν θα ανέχονταν εύκολα την εξουσία της αριστεράς και του ΚΚΕ στην περίπτωση που επικρατούσε.
Ο Λήπερ σε τηλεγράφημά του προς τον Ήντεν αναφέρει στις 22/11 πως ένα «μέλος της ρωσικής αποστολής είπε εμπιστευτικά σ’ ένα βρετανό αξιωματικό στη Μακεδονία ότι, αν και η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για την Ελλάδα, ο ίδιος βρίσκεται σε απορία να καταλάβει ένα πράγμα: πώς μπορούν οι βρετανοί να ανέχονται επί τόσο πολύ καιρό αυτόν τον όχλο».(3)
Συνεπώς το «Δεκεμβριανό Κίνημα» δεν εξυπηρετούσε τα «συμφέροντα του λαού» όπως ισχυρίζονταν οι αριστεροί. Ούτε καν την απαλλαγή του από τον «μοναρχοφασισμό», αφού η συντριβή αυτής της κοινωνικής δυναμικής, που υπήρχε, άνοιγε διάπλατα τον δρόμο για την επιστροφή του βασιλιά και την ισχυροποίηση του παραδοσιακού κρατισμού. Και ενώ στις διακηρύξεις μιλούσαν για εθνική ανεξαρτησία, άφηναν στην Κάζα να περάσει ανενόχλητο ένα ολόκληρο σύνταγμα Άγγλων που επιτέθηκε στη συνέχεια στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Όσο για τον ανεφοδιασμό των άγγλων και των κυβερνητικών από τον Πειραιά μέσω της Λ. Συγγρού γινόταν συνεχώς και απρόσκοπτα.
Όλος αυτός ο κόσμος, λοιπόν, ήταν η καύσιμη ύλη για την εδραίωση των καθεστώτων της Αλβανίας, Γιουγκοσλαβίας και Βουλγαρίας, αλλά και για την συναίνεση και τη σιωπή στην εγκαθίδρυση λαϊκοδημοκρατικών καθεστώτων, εκεί όπου δεν υπήρχαν ξεκάθαρες διευθετήσεις (π.χ. Πολωνία). Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Άλλωστε, ο Λένιν ήταν γνήσιος αδελφός του Νετσάγιεφ. Και οι επίγονοι και συνεχιστές του «έργου» τους, ακόμα χειρότεροι.
Αυτή, λοιπόν, η δυναμική που υπήρχε στην κοινωνία του ελλαδικού χώρου παραμένει επικίνδυνη για κάθε εξουσιαστή. Γι’ αυτό, ακόμα κι αν την χαλιναγωγήσει σε μεγάλο βαθμό, δεν νοιώθει ικανοποίηση, αν δεν την εξαφανίσει.
Πώς λοιπόν μεθοδεύτηκε όλα αυτό το σχέδιο σφαγής μπορεί να γίνει αντιληπτό αν κάποιος παρακολουθήσει, έστω και εν συντομία, τη διαδικασία καταστροφής κάθε απελευθερωτικής δυνατότητας, με έναν τρόπο συστηματικό και απάνθρωπο.
Την ίδια στιγμή που ο Σιάντος αναλαμβάνει αρχιστράτηγος μετά την ανασύσταση της Κ.Ε. του ΕΛΑΣ προετοιμάζοντας τον «κόκκινο Δεκέμβρη», ένα άσκοπο κυνηγητό του Ζέρβα (με 14.000 μάχιμους αντάρτες) ελάμβανε χώραν στην Ήπειρο. Αυτός ήταν ένα εύσχημος λόγος για να αφήσουν έκθετους στις δυνάμεις του καθεστώτος και των αγγλικών στρατευμάτων, όσους μάχονταν στην Αθήνα.
Κι ενώ η πρόταση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ στις 6 και 7 Δεκέμβρη ήταν «να κτυπήσει παντού και να εξουδετερώσει τις βρετανικές δυνάμεις που βρισκόντουσαν στην Ελλάδα» η ΚΕ του ΕΛΑΣ έδινε «αυστηρές οδηγίες να μην πυροβολεί κανείς κατά των Άγγλων, αλλά μόνο να αμύνεται».(4)
Γι’ αυτό, οι γενικές προτάσεις «έξω από το χορό» γίνονταν μόνο για τα μάτια, αφού οι αποφάσεις είχαν σημασία. Κι αυτές παίρνονταν από άλλους και αλλού…
Έτσι, το 2ο Σύνταγμα της 2ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ υπό τον Δημ. Δημητρίου (Νικηφόρο) αιχμαλωτίζεται στην Φιλοθέη από τους Άγγλους. Προηγούμενα, ο Νικηφόρος στέλνεται στην Κηφισιά για να αφοπλίσει τον σταθμό χωροφυλακής ενώ αν ήταν παρών δεν θα είχε αιχμαλωτιστεί το 2ο Σύνταγμα. Η αιχμαλωσία αποτελούσε μέρος ενός σχεδίου που απέβλεπε στην παράδοση δυνάμεων του ΕΛΑΣ στους Άγγλους.(5)
Έτσι, θεωρητικά, για τη «Μάχη της Αθήνας» προετοιμάζουν 13.000 μαχητές (οι οποίοι θα μειωθούν και ποιοτικά μετά την αιχμαλωσία και τον αφοπλισμό του 2ου συντάγματος), εναντίον 18.000 καλά εξοπλισμένων αντιπάλων, που τις αμέσως επόμενες μέρες θα αυξηθούν σε 28.000, με τον ερχομό, επί πλέον, 10.000 αγγλικών στρατευμάτων.
«Μια επίθεση στο Γουδί εναντίον της Ταξιαρχίας του Ρίμινι αποτυγχάνει με μεγάλες απώλειες. Το Σύνταγμα Χωροφυλακής του Μακρυγιάννη βάλλεται, αλλά δεν επιχειρείται η κατάληψή του. Έτσι περνάνε οι μέρες με την αγωνία και την πείνα του πληθυσμού. Η μόνη δραστηριότητα του ΕΛΑΣ στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, αλλά προ πάντων στην Αθήνα ήταν τα γεμάτα λύσσα και κτηνωδία πογκρόμ εναντίων των διεθνιστών επαναστατών, των τροτσκιστών και των αρχειομαρξιστών και άλλων παλιών μελών του ΚΚΕ που είχαν κάποτε διαφωνήσει. Έρευνες στα σπίτια, συλλήψεις και εκτελέσεις, αυτό ήταν το καθημερινό έργο του ΕΛΑΣ.
Όταν εξαπολύεται η τελική επίθεση του Σκόμπυ από ξηράς, θαλάσσης και αέρος, ο ΕΛΑΣ καταρρέει και τροχάδην εγκαταλείπει την Αθήνα τραβώντας μαζί του χιλιάδες ομήρους και μέσα σ’ αυτούς πολλούς γέρους, γυναίκες, παιδιά και άρρωστους. Πολλοί πεθάνανε από το κρύο του Γενάρη και πολλούς εκτελούσανε στο δρόμο. Η εκκένωση της Αθήνας ήταν τόσο γρήγορη και τόσο κανονική ώστε αναμφισβήτητα ήταν από προηγούμενα μελετημένη και προγραμματισμένη. Και αναμφισβήτητα θα την δέχτηκαν με ανακούφιση. Και τα παιδιά που σκοτώθηκαν ή πιο σωστά δολοφονήθηκαν; Ε, αυτό πολύ λίγη σημασία είχε γι’ αυτούς».(6)
Τα Χριστούγεννα του 1944 έφτασε στην Αθήνα ο Τσώρτσιλ και κατέλυσε στο Ξενοδοχείο της Μ. Βρεταννίας, όπου βρισκόταν και η σκιώδης κυβέρνηση, καθώς και ο Σκόμπυ με το επιτελείο του. Ένα ουλαμός Ελασιτών κατόρθωσε συρόμενος μέσα στο βούρκο των υπονόμων να φτάσει κάτω από το ξενοδοχείο και να τοποθετήσει έναν τόνο δυναμίτιδα. Αλλά δεν τον πυροδότησαν, με αποτέλεσμα, να ανακαλυφθεί το πρωί της επόμενης. Η ανατίναξη αυτή είναι σίγουρο πως θα άλλαζε την ροή των γεγονότων. Κι έτσι, οι διαφημιστικές κινήσεις και τα «δοσίματα» δεν συναντήθηκαν στο ελάχιστο με το πάθος των ανθρώπων για λευτεριά.
Ο Τσώρτσιλ, μάλιστα, δεν παραλείπει να επαινέσει τη στάση της Σοβιετικής Ένωσης: «Ο Στάλιν εκράτησε αυστηρά και πιστά την συμφωνία μας του Οκτωβρίου και ούτε η «Πράβντα» ούτε η «Ισβέστια» διατύπωσαν το παραμικρό παράπονο όλες τις εβδομάδες που πολεμούσαμε εναντίον των κομμουνιστών στους δρόμους της Αθήνας».(7)
«Ο κόκκινος Δεκέμβρης», στην ουσία ήταν η συνέχεια άπειρων εγκλημάτων που προηγήθηκαν από τους αριστερούς.
«Σκότωναν φτωχές γυναίκες γιατί πλένανε ρούχα ιταλών ή γερμανών στρατιωτών. Θανάσιμο έγκλημα, επαίσχυντη αντιπατριωτική πράξη. Από πόσο πατριωτικό πάθος να φλέγονταν αυτός ο λεβέντης για να σκοτώσει μια μάνα, που έπλενε ρούχα για ένα κομμάτι ψωμί για τα παιδιά της;
Σκοτώσανε εργάτες γιατί δούλευαν σε γερμανικές επιχειρήσεις. Στους ομαδικούς τάφους που ανοίξανε στο Περιστέρι, μπροστά στην αντιπροσωπεία από τα αγγλικά εργατικά συνδικάτα, όλα τα πτώματα φορούσαν μπαλωμένα κουρέλια και τα χέρια τους ήταν χέρια εργατών…
…Σκότωσαν γυναίκες γιατί από την πείνα ή για να σώσουν τα παιδιά τους δόθηκαν για μια πανιότα ή για μια κονσέρβα σε ιταλούς ή γερμανούς στρατιώτες».(8)
Μέχρι τις 25 Δεκέμβρη ο αριθμός των συλληφθέντων από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ φθάνει τις 8.000, οι οποίοι με την αποχώρησή τους από την Αθήνα ξεπερνούν τις 15.000 όμηρους.
Το εγκληματικό όργιο στο οποίο αποδύθηκαν οι αριστεροί στις μέρες των Δεκεμβριανών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η Κυψέλη, το Περιστέρι, η Ούλεν στο Γαλάτσι, το Μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω, το Γ΄ Νεκροταφείο και οι υπόλοιπες συνοικίες περισσότερο ή λιγότερο ή μία από την άλλη, έγιναν οι χώροι όπου κορυφώθηκε η εξουσιαστική κτηνωδία με την αριστερή της εκδοχή. Με κονσερβοκούτια, τσεκούρια και σκεπάρνια εξόντωναν ανυπεράσπιστους ανθρώπους διαγράφοντας το μέλλον που ετοίμαζαν στην περίπτωση που επικρατούσαν. Αυτό το εγκληματικό όργιο έφερε αρνητικά αποτελέσματα για τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αφού ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού άρχισε να απομακρύνεται από τους «απελευθερωτές».
Η «αναμόρφωση» των ελλαδιτών και η υποταγή τους θα πραγματοποιηθεί δια πυρός και σιδήρου από τις αντιμαχόμενες εξουσιαστικές μερίδες.
Η συμφωνία της Βάρκιζας εξασφάλισε την αμνήστευση μόνον των στελεχών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αλλά άφησε ανοιχτό το έδαφος για τα «εγκλήματα ποινικού δικαίου» με βάση τα οποία θα διώκονταν όλοι οι υπόλοιποι. Ένα άγριο κυνηγητό θα ξεκινήσει από την αντίθετη πλευρά, αυτή τη φορά.
Οι αγριότητες όχι μόνο δεν σταμάτησαν, αλλά με μεθοδικότητα ετοιμαζόταν η συνέχειά τους από τους μεγάλους τραγωδούς της απέραντης κτηνωδίας…
Συσπείρωση Αναρχικών
———————————–
1. Δ. Μπαλλή, Ο ΕΛΑΣ στη Θεσσαλία, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1981.
2. Ιορντάν Μπάεφ, Ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα. Διεθνείς διαστάσεις, εκδόσεις Φιλίστωρ, Αθήνα 1997.
3. Γιάννη Ανδρικόπουλου, 1944 Κρίσιμη Χρονιά, τόμος Β΄, έκδοση Διογένης, Αθήνα 1974.
4. Ιορντάν Μπάεφ, όπ.π.
5. Σόλωνος Γρηγοριάδη, Ιστορία της Συγχρόνου Ελλάδος, τόμος Β΄.
6. Άγι Στίνα, ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ, έκδοση Διεθνής Βιβλιοθήκη, Αθήνα 1984.
7. Τσώρτσιλ, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, τόμος 4, Εκδοτικός Οργανισμός Μορφωτικής Εστίας.
8. Άγι Στίνα, όπ.π.
(Δημοσιεύτηκε στη ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.78, Δεκέμβριος 2008)

Παγκόσμια σεισάχθεια με αποανάπτυξη! Των Γ. Κολέμπα & Γ. Μπίλλα

 

Οι σημερινοί μας πολιτικοί «ηγέτες» και τα κόμματα εξουσίας κάνουν πως δε βλέπουν ότι η ελληνική κρίση είναι η «εξτρέμ» έκφραση της παγκόσμιας κρίσης, στην οποία βρίσκεται το καπιταλιστικό σύστημα υπό την ηγεσία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Ανακοίνωση αναρχικών της Αιγύπτου (Τahrir ICN) για τα γεγονότα στην Αίγυπτο.




Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι το τελευταίο βήμα σε μια ακολουθία γεγονότων με τα οποία ο στρατός μπορεί να εδραιώσει τον έλεγχό του στην εξουσία, στοχεύουν στο θάνατο της επανάστασης και στην επιστροφή του στρατιωτικού και αστυνομικού καθεστώτος.
Το αυταρχικό καθεστώς της Μουσουλμανικής Αδελφότητας έπρεπε να φύγει. Αλλά αυτό που το έχει αντικαταστήσει είναι το πραγματικό πρόσωπο του στρατού στην Αίγυπτο – όχι λιγότερο αυταρχικό, όχι λιγότερο φασιστικό και σίγουρα πιο δύσκολο να ανατραπεί.   

Πορεία για τη δολοφονία του Θανάση Καναούτη-θεσσαλονικη




Πανω από 500 άτομα συμμετείχαν στην πορεία για τον Θανάση στη Θεσσαλονίκη.

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Μερικές εξελίξεις "στα γρήγορα" από τα μέτωπα του πετρελαίου και του χρυσού






- Τα δυτικά ΜΜΕ δεν αναφέρουν τέτοιου είδους (αρνητικά) ρεκόρ, αλλά τα μη-δυτικά ΜΜΕ τα προσέχουν και τα μεταδίδουν: Πχ δείτε εδώ το RussiaToday να σχολιάζει ότι η FED πλέον έσπασε το φράγμα των 2 τρις $ χρέους που κατέχει. Δηλαδήτετραπλασιάστηκε μέσα σε 4 χρόνια, λόγω της συνεχιζόμενης εκτύπωσης νομίσματος από την Αμερική. Σε περίπτωση που δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς σημαίνει αυτό, ή το πως λειτουργεί η όλη κατάσταση, λέμε περιληπτικά το εξής:

οχι στίς ανεμογεννήτριες στό πράμνειο όρος τής ικαρίας

https://savepramnos.files.wordpress.com/2013/07/enimerotiko.png


Ο δήμαρχος ικαρίας μεθοδεύει τήν περιβαντολογική καταστροφή καί ξεπούλημα τού νησιού στούς εργολάβους τής "πράσινης ανάπτυξης"

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Η ακτινογραφία της Χρυσής Αυγής - του Γιάννη Μαυρή

Χιρόνα, Καταλονία: Κατασκήνωση αντίστασης στην κατασκευή γραμμής μεταφοράς υψηλής τάσης



Κατασκήνωση ενεργούς αντίστασης προς υπεράσπιση της γης
Ενάντια στη Μ.Α.Τ. και στον κόσμο που τη χρειάζεται

Ενημέρωση από την Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα στον Αχελώο

1

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ



Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Δεν θα σιωπήσουμε μπρος στους τελετουργικούς φόνους της εξουσίας από αλληλέγγυες-οι 13:27, Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013




Η δολοφονία του ΘΚ, που αντιστάθηκε στην επίθεση των νομοταγών φασιστών, αποτελεί μια ανθρωποθυσία στην κυρίαρχη πολιτική θρησκεία της εξόντωσης κάθε στοιχείου ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ στους συλληφθέντες της Θεσσαλονίκης για τη χθεσινή κινητοποίηση ευαισθητοποίησης

Το Αύγουστο του 2007, ο νιγηριανός μικροπωλητής Τόνυ Ονουόχα ἐχασε τη ζωή του προσπαθώντας να ξεφύγει από μπάτσους που τον καταδίωκαν, επειδή ήταν μετανάστης μικροπωλητής, πηδώντας από το παράθυρο μιας καφετέριας. Τον Αύγουστο του 2013, 19χρονος Έλληνας έχασε τη ζωή του πηδώνας από τρόλλεϋ εν κινήσει, προσπαθώντας να ξεφύγει από ελεγκτή και οδηγό που του επιτίθενται επειδή δεν έχει πάνω του εισιτήριο!

Στο πρώτο περιστατικό η αστυνομία έντρομη παρακολούθησε τις επόμενες μέρες μετανάστες και αλληλέγγυους στη Θεσσαλονίκη να επιτίθενται με δίκαιη οργή στο οικείο ΑΤ των δολοφόνων-μπάτσων στην Καλαμαριά, τις επόμενες μέρες να διαδηλώνουν στο κέντρο της πόλης. Συλλήψεις αλληλέγγυων έγιναν στην τρίτη κατά σειρά πορεία διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης, η ιστορία τράβηξε χρόνια, αλλά η κοινωνία, ό,τι έχει απομείνει εν πάση περιπτώσει από αυτήν, γνωρίζει καλά τι έγινε.

Μιλούσαμε τότε για εκφασισμό: Ο ανθρωπότυπος “όργανο καταστολής” αποκτά αυξημένες αρμοδιότητες, θράσος και άδεια να εκδιπλώνει το μίσος του προς τα πάντα και τον εαυτό του σκορπώντας τον θάνατο όπου δύναται – και όπου τύχει…Ταυτίζεται πλήρως και αποκλειστικά με το πρόσωπο του κράτους. Στόχος και θύμα πρώτα οι μετανάστες, που το 2007 στην Ελλάδα μπορούσαν πλέον να δολοφονούνται άνετα και ατιμώρητα μόνο και μόνο επειδή τολμούσαν να υπάρχουν.

Για ποιο πράγμα να μιλήσουμε σήμερα;

Να μιλήσουμε για τους υπαλλήλους των μέσων συγκοινωνίας που δεν είχαν ούτε ενός λεπτού τυπική σιγή να τηρήσουν πάνω από το αίμα;

Να μιλήσουμε για τον ανθρωπότυπο-“όργανο καταστολής’” που επεκτάθηκε τόσο που σήμερα αποκλείει κάθε άλλη εκδοχή κοινωνικής συμπεριφοράς; Για το επάγγελμα-αποστολή του μπάτσου που έχει πλήρως ταυτιστεί με την ιδιότητα του “νομοταγούς πολίτη”;

Να μιλήσουμε για τους τρόπους με τους οποίους εκπαιδευτήκαμε να μην μας φαίνεται και τόσο περίεργο που συλλαμβάνονται άνθρωποι επειδή είχαν επάνω τους σπρέυ σε κινητοποίηση ευαισθητοποίησης για τη δολοφονία ενός νεαρού που δεν είχε να πληρώσει εισιτήριο;

Να μιλήσουμε για την, όχι και τόσο μεταφυσική, πύκνωση των “τυχαίων περιστατικών” θανάτου σε όλες τις παραλλαγές του στο καθεστώς εξαxρείωσης και απανθρωπιάς που μας επιβάλλουν;

Η συνολική υποβάθμιση της ζωής, περνά από την εξαθλίωση και την αχρήστευση των ευάλωτων, αλλά και από την απόλυτη εξόντωση κάθε στοιχείου αντίστασης, ευαισθησίας και αλληλεγγύης. Δεν θα αποδεχτούμε τη θρησκεία των ανθρωποθυσιών της υποταγής.

Η αυτοκαταστροφή δεν είναι μοίρα, είναι επιλογή.

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΑΥΡΙΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013 για το αυτόφωρο των συντρόφων που κρατούνται από χθες

από το σάιτ της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω http://sinialo.espiv.net




https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Xe52_cBucH8






300 περίπου άτομα συμμετείχαν στο -σχεδόν αντανακλαστικό- κάλεσμα συντρόφων/ισσών από το Περιστέρι σχετικά με την δολοφονία του Θανάση. Γύρω στις 8.30μμ εκδιώχτηκαν οι δημοσιογράφοι από το σημείο της δολοφονίας που απείχε 100 μόλις μέτρα από την πλατεία όπου είχε καλεστεί η συγκέντρωση. Γύρω στις 9μμ ξεκίνησε η ενημέρωση γύρω από την υπόθεση που, προφανώς, απείχε πολύ από τις θεσμικές ανακοινώσεις. Η οργή για την από κάθε αρμόδιο θεσμικό φορέα κάλυψη του ελεγκτή και του οδηγού κορυφώθηκε με την ανακοίνωση ότι πήγαν σπίτια τους ελεύθεροι κι ωραίοι πριν καν καταθέσει η ίδια η κοπέλα του Θανάση που βρισκόταν μαζί του μέσα στο λεωφορείο… Αποφασίστηκε μια συγκέντρωση την Παρασκευή 16/8 στις 4μμ στην πλατεία Δημαρχείου και πορεία προς το νεκροταφείο όπου θα γίνει η κηδεία του Θανάση καθώς επίσης και μια επιτόπου πορεία προς το μετρό Αγ. Αντωνίου με επιστροφή στο σημείο της δολοφονίας. Γύρω στις 10μμ η πορεία επέστρεψε στην πλατεία Δημαρχείου με την αστυνομία να κάνει ασκήσεις επιθετικής «διακριτικότητας».

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα για τον Αχελώο στη Μεσοχώρα Τρικάλων από Μεσοχώρα 23:41, Τρίτη 13 Αυγούστου 2013



αύριο ξεκινά με πολιτική παρέμβαση και προβολή ταινίας στην πλατεία της Μεσοχώρας Τρικάλων η πενθήμερη Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα ενάντια στα φραγματα και την εκτροπή του Αχελώου. Η Αυτόνομη Συνάντηση που είναι η 6η στη σειρα τα τελυταία χρόνια θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 18 Αυγούστου 2013 όπου θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση και πορεία στο γιγαντιάιο φράγμα της Μεσοχώρας που επαπειλεί με καταστροφή την χαράδρα στον ανω ρου του ποταμού και με αφανισμό το ιστορικό χωριό. Ατυπα η Αυτόνομη Συναντηση Αγώνα έχει ξεκινήσει από την προηγούμενη εβδομαδα με την άφιξη στη Μεσοχώρα και την κατασκήνωση στις όχθες του Αχελώοου των πρώτων συντρόφων/ισσών.


ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ ΕΩΣ ΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ!


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΟΧΩΡΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΫΝΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ


Ο Αχελώος θα νικήσει! Η Μεσοχώρα θα ζήσει !

MIA ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ






Σύμφωνα με το eurospy.gr ένας 19χρονος επιβιβάστηκε στο τρόλεϊ από τη στάση του Αγίου Αντωνίου με κατεύθυνση προς Ανθούπολη. Μία στάση αργότερα μπαίνει στο τρόλεϊ ένας ελεγκτής και μέσα σε λίγα λεπτά κατευθύνεται προς τον νεαρό και του ζητά το εισιτήριο.

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΟΑΧΑΚΑ- ΜΕΞΙΚΟ-Ιndymedia - Η Εξέγερση της Οαχάκα

Τριήμερο πολιτιστικών εκδηλώσεων ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό από τον Μορφωτικό Σύλλογο Τσαριτσάνης





Με χαρακτηριστικό τη μαζική προσέλευση μελών και φίλων του Συλλόγου από την Τσαριτσάνη και την ευρύτερη περιοχή, κατοίκων του χωριού και πολλών απόδημων Τσαριτσανιωτών, πραγματοποιήθηκε στις 9-10 και 11 Αυγούστου από τον Μορφωτικό Σύλλογο του χωριού το «Πολιτιστικό Τριήμερο 2013», ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό.

Αμυγδαλέζα: το χρονικό μιας προαναγγελθείσης εξέγερσης (κι έπονται κι άλλες). Του Δ. Χριστόπουλου



Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Εργαζόμενοι στη Ζώνη Περάματος: Ανεπιθύμητη η Χρυσή Αυγή


                         

«Ούτε ψωμί, ούτε νερό καταδεχόμαστε να πάρουμε από τα χέρια των φασιστών», τονίζεται σε κοινή ανακοίνωση του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, της Πανελλήνιας Ένωσης Αμμοβολιστών - Καθαριστών, του Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών και του Σωματείου Ηλεκτρολόγων Πλοίων, όπου διαμηνύεται ότι οι χρυσαυγίτες είναι ανεπιθύμητοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος.

17.500 ελαιόδενδρα θυσία γιά τήν αναπτυξή τους!




Νέοι αυτοκινητόδρομοι,νέα σιδηροδρομικά δίκτυα,γιά μιά κοινωνία πού χάνει τo τραίνο μιας άλλης ανάπτυξης όσο καθυστερεί να κόψει το κεφάλι που βρωμάει...

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Μαριναλέντα, η Γη της Ουτοπίας


                                   

Η Γη της Ουτοπίας, η Μαριναλέντα είναι ένα ουτοπικό χωριό 3.000 κατοίκων στην Ανδαλουσία. Ίσως η προσπάθεια να περιγράψει κάποιος τη διαφορετικότητα του χωριού με όρους πολιτικής και οικονομίας να είναι και δύσκολο και αντιφατικό. Στην Μαριναλέντα ταιριάζουν περισσότερο το παράδειγμα και οι ήρωες ενός κόμικ: Του Αστερίξ.

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

Η «Ο.Π.Λ.Α» και η εμφυλιοπολεμική ανάγνωση της ιστορίας του Μιχάλη Λυμπεράτου

                               

Κύριες προϋποθέσεις από μεθοδολογική σκοπιά όταν κανείς επιχειρήσει το δικό του αφήγημα σε σχέση με μια ιστορική περίοδο ή διαδικασία είναι να αναλύσει τις σχέσεις που συγκροτούν τη διαδικασία αυτή, να καταστήσει συνεκτική την αφήγηση και να διατηρεί σαφή εικόνα της σχέσης που το ενέργημά του έχει με την εκάστοτε συγκυρία. Το τελευταίο είναι και το πιο σημαντικό: με τον τρόπο αυτό, και έχοντας πλήρη επίγνωση των επιπτώσεων της αφήγησης αυτής σε σύγχρονα επίδικα πολιτικά αντικείμενα, διεκδικεί τη δυνατότητα να περιορίσει τα ιδεολογικά προσκόμματα που συναντά και τον συναισθηματισμό που κάθε διανοητική προσέγγιση περιέχει, ιδίως έναντι γεγονότων που έχουν περιενδυθεί και ενσωματώσει, και έτσι έχουν παραδοθεί στον ιστορικό και τον απλό πολίτη, την «οργή» του κόσμου της Εθνικοφροσύνης.

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Αγρίνιο, 1926: Ο Αιματηρός Αύγουστος




( Η κηδεία των Θεμιστοκλή Καρανικόλα και Βασιλικής Γεωργαντζέλη.Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στην συμβολή των οδών Παπαστράτου, Μπότσαρη και Σουλίου. )
Το 1926 η κατακόρυφη άνοδος του συναλλάγματος, είχε άμεσες ευεργετικές επιπτώσεις στο καπνεμπόριο. Έτσι οι καπνεργάτες κινητοποιούνται και απαιτούν ανάλογη αύξηση στα πενιχρά τους μεροκάματα. Οι καπνέμποροι αρνούνται κατηγορηματικά και έτσι οι καπνεργάτες κήρυξαν απεργία το Σάββατο 31 Ιουλίου 1926.

Τουρκία, η κομμούνα του Ταξίμ: To πάρκο Gezi και η τουρκική εξέγερση

Στο τελευταίο τους ντοκυμαντέρ, οι Global Uprisings αφηγούνται την ιστορία της κατάληψης στο πάρκο Gezi, την βίαιη εκκένωση του, και τη μαζική εξέγερση που πυροδότησε.

από τον Brandon Jourdan και την Marianne Maeckelbergh





Από τα τέλη Μαΐου του 2013, η πολιτική αναταραχή έχει σαρώσει όλη την Τουρκία. Στην Ισταμπούλ, ένα μεγάλο μέρος του κεντρικού διαμερίσματος Beyoglu μετατράπηκε σε μια ζώνη μάχης για τρεις συνεχόμενες εβδομάδες όπου επακολούθησαν συνεχιζόμενες συγκρούσεις. Μέχρι στιγμής, πέντε άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και χιλιάδες έχουν τραυματιστεί.




Οι διαμαρτυρίες αρχικά είχανε στόχο τη διάσωση του πάρκου Gezi στην Ισταμπούλ από την κατεδάφιση του ως μέρος μιας ευρείας κλίμακας έργου αστικής ανανέωσης. Η αστυνομία άσκησε ακραίου βαθμού βία κατά τη διάρκεια μιας σειράς αστυνομικών επιθέσεων που ξεκίνησαν στις 28 Μαΐου 2013 και οι οποίες πήραν δραματική τροπή τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής 31 Μαΐου, όταν η αστυνομία επιτέθηκε σε διαδηλωτές που κοιμόντουσαν στο πάρκο.




Μέσα σε πορεία λίγων ημερών, οι επιθέσεις της αστυνομίας μεγάλωσαν και πήραν τρομακτικές διαστάσεις. Καθώς οι εικόνες της σκληρής αστυνόμευσης κάνανε τον γύρο του κόσμου, οι διαμαρτυρίες γρήγορα μετατράπηκαν σε μια λαϊκή εξέγερση εναντίον του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν και του αυταρχικού του ύφους.

Αυτό το σύντομο ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία της κατάληψης του πάρκου Gezi, την εκκένωση στις 15 Ιουλίου 2013, και τις διαδηλώσεις που συνεχίστηκαν στον απόηχο. Περιλαμβάνει συνεντεύξεις με πολλούς συμμετέχοντες και πλάνα που δεν έχετε ξαναδεί.
video: http://vimeo.com/71704435

Πηγή: http://roarmag.org/2013/08/istanbul-protests-occupy-gezi-documentary/

Ο μεγάλος επαναστάτης Εμιλιάνο Ζαπάτα Σαλαζάρ


            

Ο Εμιλιάνο Ζαπάτα Σαλαζάρ υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία της Μεξικανικής Επανάστασης των ακτημόνων εναντίον του τότε προέδρου της χώρας Πορφίριο Ντίαζ. Ο μεγάλος επαναστάτης διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο να βγουν οι Μεξικανοί αγρότες από την εξαθλίωση οργανώνοντας και διοικώντας μια σημαντική επαναστατική δύναμη, με την ονομασία «απελευθερωτικός στρατός του νότου».

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

Αλληλεγγύη από το ΑΜΓ στις τρεις καταλήψεις της Πάτρας : Οι ιδέες δεν εκκενώνονται !!!

                                       

Η διαφαινόμενη στρατηγική του φασιστοκράτους που κυβερνάει τον Ελληνικό λαό σήμερα, είναι σε πλήρη εξέλιξη, με πρωτεύοντα στόχο τις αντιδομές του ανταγωνιστικού κινήματος.

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Μεταξάς, Σαμαράς, Μελιγαλάς. Του Κώστα Καραβίδα






"Η πολιτική σκηνοθεσία της ακυρωμένης «γιορτής» της 4ης Αυγούστου και η διαχείριση της δεξιάς ιστορικής μνήμης". Η πρόθεση της Χρυσής Αυγής να οργανώσει «γιορτή Νεολαίας» στην Καλαμάτα το διήμερο 3-4 Αυγούστου είχε βαρύ συμβολικό περιεχόμενο που δεν πρέπει, λόγω της ακύρωσης της εκδήλωσης και της αποφασιστικής στάσης του αντιφασιστικού κινήματος, να μας διαφύγει. Του Κώστα Καραβίδα


Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

Ανυπότακτο χωριό κατά του μαύρου χρυσού στη Βρετανία




 Μαύρες ημέρες ξημερώνουν στο βρετανικό χωριό της Μπαλκόμπης. Και αναμένονται ακόμη πιο σκοτεινές. Έτσι εκτιμούν οι συγκεντρωμένοι διαδηλωτές που διαμαρτύρονται ενάντια στις προγραμματισμένες έρευνες για πετρέλαιο στο Δυτικό Σάσεξ της Βρετανίας από την εταιρία Cuadrilla.

Ο Νίκος Δεμερτζής για τη Χρυσή Αυγή: Όταν κοιμάται ο λόγος ξυπνάν τα τέρατα




 Η επίσημη ιδεολογία της Χρυσής Αυγής είναι ο εθνικισμός. Και φαίνεται πως στη χώρα μας, η ιδεολογία αυτή βρίσκει συνεχώς νέους οπαδούς. Παρόλο που είμαστε κομμάτι μιας παγκοσμιοποιημένης και μέλος της Ευρώπης των 27. Υπήρχαν πάντα αυτές οι αντιλήψεις στην ελληνική κοινωνία; Και γιατί αναβιώνουν στις μέρες μας; Συμβάλλουν τα ΜΜΕ στην αναπαραγωγή εθνικιστικών στερεοτύπων και σε ποιο βαθμό; Ο καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και συγγραφέας του βιβλίου «Ο Λόγος του Εθνικισμού» Νίκος Δεμερτζής δίνει απαντήσεις στα ερωτήματά μας.

Σατιρικοί στίχοι για την 4η Αυγούστου. Του Νίκου Σαραντάκου



         


Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου ήταν τυχερό, με την έννοια ότι δεν είχε το συνηθισμένο κακό τέλος των δικτατοριών, αλλά έπεσε μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα. Δεν πέρασε έτσι από φάση ανοιχτής παρακμής, ενώ τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που ακολούθησαν, ο πόλεμος και η Κατοχή, το μεγαλείο της Εθνικής Αντίστασης, ο Εμφύλιος Πόλεμος, βοήθησαν στο να ξεχαστεί η δικτατορία, όσο κι αν η γύμνια του καθεστώτος ήταν φανερή (δείτε, ας πούμε, τι λέει ο Σεφέρης στο Πολιτικό Ημερολόγιο για την ποιότητα των τεταρταυγουστιανών που είχαν τοποθετηθεί σε καίριες κρατικές θέσεις).

Νάνος Βαλαωρίτης: Οι δικοί μας νεοναζί, είναι βουντουιστές

               

[...] Ότι οι δικοί μας νεοναζί στον τρόπο που φέρονται και στολίζονται, είναι βουντουιστές, είναι φανερό. Πάνε να κλέψουν τη δύναμη των άλλοτε σφαγέων τους και νυν πάλι καταπιεστών με μαγικές μιμήσεις και πρωτόγονες τελετές,μιμούμενοι ακόμα και την επιθετικότητα των ναζί, την δολοφονική τους συμπεριφορά και το υβρεολόγιο τους. Το φαινόμενο είναι μοναδικό στην ευρωπαϊκή Ελλάδα και πήρε τρομακτική έκταση λόγο της βάρβαρης πολιτιστικής και οικονομικής συμπεριφοράς της γερμανοτραφούς Τρόικας απεναντί μας με το να μας καταντήσει τριτοκοσμικούς

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Η φωτιά δεν σβήνει με φάλαγγες. Της Άντας Ψαρρά






Πολύ καλά έκανε η πυροσβεστική και εμπόδισε το σόου του Κασιδιάρη και των ομοίων του που με πρόσχημα την «βοήθεια» στην κατάσβεση της πυρκαγιάς έβαλαν όλα τα σήματα και τα ναζιστικά τους αξεσουάρ για να μας πείσουν ότι μόνο με στρατιωτικούς σχηματισμούς και φάλαγγες μπορούμε να οργανώνουμε τη «δράση» μας. Της Άντας Ψαρρά















Με τα αξεσουάρ πηγαίνουν στα νοσοκομεία για αίμα μόνο σε Έλληνες, με τα αξεσουάρ παραταγμένοι μοιράζουν τα τρόφιμα μόνο για Έλληνες με καλυμμένα τα σύμβολα κακοποιούν μετανάστες και με τον ίδιο τρόπο πήγαν χθες σύσσωμοι να μπερδευτούν στα πόδια της πυροσβεστικής.


Ήταν τόσο μεγάλος ο πόνος τους για να σβήσουν τη φωτιά που αντί γι' αυτό πλακώθηκαν με τους επικεφαλής αν θα περάσουν ή όχι μπροστά από το αστυνομικό μπλόκο. Πόση υποκρισία και γελοιότητα σκόρπησε πάλι ο ελληνοχιτλερικός σχηματισμός των απογόνων του Παπαδόπουλου, που ως γνωστόν έχτισε πρώτος βίλα μέσα στο δρυμό της Πάρνηθας και αποτέλεσε την αφορμή για όλη την μετέπειτα καταστροφή του δάσους.


Την ώρα της καταστροφής οι πατριώτες δεν κάνουν παρελάσεις, παίρνουν ο καθένας ένα κουβά και σβήνουν τις φλόγες και δεν τσακώνονται σε στυλ «βαστάτε με ρε μη σβήσω καμιά φωτιά».


Μια ματιά μόνο στο κοντινό παρελθόν το βράδυ που κάηκε η Πάρνηθα ίσως πείσει και τους πλέον κακόπιστους για το τι κρύβουν οι στρατιωτικές φάλαγγες με το «φιλάνθρωπο» προσωπείο και κυρίως τι σημαίνει στ’ αλήθεια αλληλεγγύη και οδύνη για την καταστροφή της φύσης και τι σημαίνει άλλο ένα εθνικιστικό σόου.

Ιούνιος του 2007 και από ένα σπινθήρα σε κολώνα της ΔΕΗ ανάβει μια φωτιάπου χάρη στο «στρατηγό» άνεμο και χάρη στην ανυπαρξία πρόληψης και την αδυναμία συντονισμού και κατάσβεσης καίγεται η Πάρνηθα. Το υπό διωγμόIndymedia εκείνο το βράδυ προσπαθεί να συμβάλλει στην κατάσβεση με πληροφορίες αλλά και με οδηγίες για όσους μπορούσαν να πάνε να βοηθήσουν στο μέτωπο της φωτιάς.


Ήδη λίγους μόνο μήνες πριν οι αναρχικοί σε δελτίο τους έγραφαν: «Πολύ κοντά στην Αθήνα υψώνεται το κατάφυτο ορεινό συγκρότημα της Πάρνηθας που, απροστάτευτο απέναντι στους σχεδιασμούς των κρατιστών και τη βουλιμία των καπιταλιστών, περιμένει την καταστροφή του (...) Με τη φόρα που έχουν πάρει οι καπιταλιστές, αν δεν ανατραπεί η απάθεια και η αδιαφορία απέναντι στους σχεδιασμούς τους, η Πάρνηθα θα έχει την τύχη που είχαν και τα άλλα βουνά της Αττικής που υπέστησαν και εξακολουθούν να υφίστανται πλήθος ανεπανόρθωτων καταστροφών».


Η χούντα ξεκίνησε να δίνει τις άδειες για την κατασκευή πολυτελών κατοικιών μέσα στο ελατοδάσος ενώ αυτό συστηματικά συνεχίστηκε και επί δημοκρατίας. Πάνω από 3000 στρέμματα είχαν παραχωρηθεί λίγο πριν την μεγάλη πυρκαγιά στα Τουριστικά Ακίνητα για διάφορες κατασκευές ενώ είχε πραγματοποιηθεί μεγάλη πορεία από τους φίλους του βουνού ενάντια στην παραχώρηση (επί Σουφλιά-Καραμανλή). Η φωτιά «πρόλαβε» όμως και κατέκαψε πάνω από 25000 στρέμματα δάσους.


Οι πολίτες δώσανε μάχη εκείνο το βράδυ χωρίς στολές χωρίς κάμερες και χωρίς απειλές. Πιτσιρικάδες αναρχικοί, αντεξουσιαστές, αριστεροί, δεξιοί ακόμα και μετανάστες που βρέθηκαν εκεί με καλέσματα ή και με δική τους πρωτοβουλία προσπάθησαν να περιορίσουν το κακό.


Μόλις η φωτιά έσβησε άρχισαν νέες κινητοποιήσεις ενάντια στα σχεδιαζόμενα οικιστικά εγκλήματα, συναυλίες και πορείες ενώ μια από τις πορείες αυτές στα καμένα κυνηγήθηκε από ΜΑΤ, έγιναν αναίτιες συλλήψεις πολιτών που σύρθηκαν σε δίκες (για να αθωωθούν αργότερα).


Περιβαλλοντικοί σύλλογοι, οργανώσεις επιστημονικοί φορείς και μεμονωμένοι πολίτες παλεύουν μέχρι σήμερα να κρατήσουν «όρθιο» και κυρίως πράσινο το βουνό. Προσπαθούν και παλεύουν να κρατήσουν ανέπαφο τον λιγοστό οικολογικό πλούτο που έχει απομείνει στη χώρα της αυθαίρετης δόμησης.


Η φωτιά στο Μαρκόπουλο ευτυχώς έσβησε χωρίς τις άχρηστες φάλαγγες των χρυσαυγιτών που βρήκαν πάλι «ευκαιρία» μέσα στην απόγνωση των κατοίκων για να
χτυπήσουν ψηφαλάκια με ψευτοστρατιωτικές μαγκιές.


*Η Άντα Ψαρρά είναι συντάκτρια της Εφημερίδας των Συντακτών

Μεταξικό καθεστώς: Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου




Εβδομήντα επτά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την 4η Αυγούστου του 1936, όταν ο Ιωάννης Μεταξάς επέβαλε δικτατορία στην Ελλάδα, έχοντας την πλήρη στήριξη των ανακτόρων. Στην επιβολή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου σημαντικός παράγοντας υπήρξε η κρίση των πολιτικών δυνάμεων της εποχής και η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ τους.

Κερδίσαμε μια μάχη, όχι τον πόλεμο


                                         
για την υπόθεση του Κ. Σακκά

ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΜΙΑ ΜΑΧΗ, ΟΧΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟ ΑΜΓ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΔΑ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΡΙΑ



                                

27 Ιουνίου 2013, η σύλληψη της Irina παρατάθηκε μέχρι τις 2 Οκτώβρη. Συνελήφθη στις 2 Ιουλίου 2012, έτσι τώρα η Irina έχει ήδη περάσει περισσότερο από ένα χρόνο στη φυλακή χωρίς δίκη! Η σύλληψη της Irina παρατάθηκε λόγω αμφίβολων ισχυρισμών σχετικά με τα υποτιθέμενα «θύματά» τα οποία ακόμα δεν έχουν αναγνωρίσει τα αποτελέσματα της έρευνας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ


              Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ, ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ!





4ημερη κατασκήνωση / 14-18 Αυγούστου / Μεσοχώρα Τρικάλων


Αντίστασης στις κεφαλαιοκρατικές επιταγές και


Αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους κατοίκους της μεσοχώρας.






ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ


ΠΡΟΒΟΛΗ του ντοκυμαντερ ¨οι καθεδρικές της ερήμου¨

Παρασκευή 16 Αυγούστου στην πλατεία του χωριού

ΠΟΡΕΙΑ στο φράγμα της Μεσοχώρας


Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Ενημέρωση γιά τίς Καναδικές εταιρείες χρυσού :fortuna silver καί pacific rim co.




Οι καναδικές εταιρείες εξόρυξης χρυσού καί ασημιού είναι οί σύγχρονες πυρηνικές βόμβες πού καίνε τήν σάρκα τού πλανήτη καί υπεύθυνες γιά μιά σειρά από εξαφανίσεις,βασανισμούς καί δολοφονίες ακτιβιστών στήν Λατινική Αμερική.

Σουηδία, Καλλάκ: αντίσταση στα μεταλλεία με στρατηγική από Σουηδία


Χαλκιδική, Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Κιλκίς και τώρα πια και Σέρρες, Καβάλα. Καιρό τώρα, με πρώτους σε εξελίξεις και διαδηλώσεις τους κατοίκους της Χαλκιδικής,  βρισκόμαστε καθημερινά μέσα σε αυτόν τον ωμό, ύπουλο και αρπακτικό πόλεμο. Αυτό που μέχρι σήμερα πρέπει να έχει γίνει αντιληπτό από όσους παρακολουθούν το θέμα, είναι ότι «η χολή μας έχει σπάσει»: Αστυνομοκρατία, εξαγορές, θέλγητρα, καρότα και μαστίγια, κρατική αναλγησία, απειλές, συλλήψεις, καταπατήσεις, αδικία, ανομία, υπέρογκα ποσά, τίποτε δε θα είναι ποτέ ικανό να μας σταματήσει. Η διεκδίκηση του δικαίου και της αξιοπρέπειας – ειδικά σήμερα με τα όσα γενικότερα επιβάλλονται στη χώρα μας – είναι το τελευταίο που μας έχει απομείνει, άρα ο δικός μας Τάλος.
 

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

Σύντομο ιστορικό του αγώνα ενάντια στο TAV (τρένο υψηλής ταχύτητας)


Το NO TAV είναι μια κινητοποίηση στη Val di Susa στο Πιεμόντε της Ιταλίας, ενάντια στην κατασκευή ενός νέου σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας που θα ενώνει το Τορίνο με τη Λυόν στη Γαλλία. Η γραμμή αυτή είναι μέρος ενός σχεδίου της Ε.Ε. για τη σιδηροδρομική ένωση της Λυόν με τη Βουδαπέστη κι έπειτα την Ουκρανία. Ανάλογες κινητοποιήσεις εμφανίστηκαν στις αρχές του ’90 στη Φλωρεντία, την Μπολόνια και τη Ρώμη, όμως η μαχητικότητα και η άγρια καταστολή με την οποία αντιμετωπίστηκε το κίνημα στη Val di Susa έκαναν τη συζήτηση να διαδοθεί παντού.

Το αναρχικό κίνημα στην Ιαπωνία - Οι μάρτυρες του Τόκιο, Ba Jin




Ένα μικρό άρθρο γραμμένο αρχικά στον γαλλικό Τύπο από τον κινέζο αναρχικό Li Pei-Kan (γνωστός γενικά στις αγγλόφωνες χώρες ως Ba Jin) που εξιστορεί παθιασμένα την ακροδεξιά καμπάνια τρομοκράτησης των αναρχικών, κομμουνιστών, σοσιαλιστών και Κορεατών στην Ιαπωνία, στον απόηχο του μεγάλου σεισμού το 1923 και την επακόλουθη αντίδραση μερικών αναρχικών οι οποίοι αναζήτησαν την εκδίκηση για τις δολοφονίες συντρόφων τους.     


 

Η Εξέγερση των ναυτών της Κροστάνδης (Ντοκιμαντέρ)


                 

Το 1917, η επανάσταση στην Ρωσία ανέτρεψε την τσαρική δυναστεία των Ρομανόφ και γέννησε τις συνθήκες πάνω στις οποίες το κόμμα των μπολσεβίκων πάτησε για να ανέλθει στην εξουσία. Οι μπολσεβίκοι, υποσχόμενοι μια νέα κοινωνία ισότητας και ευμάρειας, το πολιτικό σύστημα γνωστό σήμερα ως "κομμουνισμός", και έχοντας με το μέρος τους μια μεγάλη μερίδα του στρατού, εκθρόνισε κάθε αυτοκρατορική δύναμη στην Ρωσία και ανέλαβε τα ηνία.

Ενιαίο αντιναζιστικό μέτωπο; Του Νίκου Αραπάκη




[...] Ακούω/διαβάζω διάφορες απόψεις τον τελευταίο καιρό, οι οποίες συνηγορούν υπέρ ενός ενιαίου αντιναζιστικού μετώπου. Λένε όσοι διακινούν αυτές τις απόψεις, ότι πρέπει όλοι, ανεξαρτήτως ιδεολογικών τοποθετήσεων, να συνασπιστούμε εναντίον του ναζιστικού κινδύνου. Εκ πρώτης όψεως, δεν είναι παράλογη αυτή η θέση. Όλοι όσοι αυτοπροσδιοριζόμαστε ως πολιτισμένοι, οφείλουμε να καταδικάζουμε ρητά και απερίφραστα τη χυδαιότητα και βαρβαρότητα των νεοναζιστών. Όμως, από την ομόθυμη καταδίκη μέχρι τη δημιουργία ενιαίου μετώπου, υπάρχει χάος.[...]

Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Hugo Höllenreiner: Ήμουν το πειραματόζωο του Μένγκελε





Συνέχεια στο αφιέρωμα του tvxs.gr για την Δημοκρατία της Βαϊμάρης, με μια συγκλονιστική συνέντευξη. Γερμανός Ρομά, οHugo Höllenreiner είναι ένας από τους επιζώντες των ναζιστικών στρατόπεδων συγκέντρωσης και των πειραμάτων του διαβόητου δόκτορα Μένγκελε. Στο χθεσινό πρώτο μέρος της συνέντευξης περιγράφει την φρίκη των στρατοπέδων, όπου θα βρεθεί κρατούμενος σε ηλικία 10 ετών. Σήμερα είναι η σειρά των πειραμάτων του Μένγκελε.