1η του Μάη

Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη, είναι ο αγώνας για την χάραξη της ανθρώπινης ιστορίας σε διαδρομές ελευθερίας.
Στη μνήμη των νεκρών Αναρχικών Συνδικαλιστών του Σικάγου, των μαρτύρων της πλατείας Haymarket το 1887, Αlbert Parsons, Adolph Fisher, August Spies, Carl Engel και του αυτόχειρα στις φυλακές συντρόφου τους Lοuis Lingg,πριν την καταδίκη και την εκτέλεσή τους. 
Στη μνήμη των νεκρών Αναρχικών και διωγμένων, των σκληρών εργατικών αγώνων των δεκαετιών που ακολούθησαν στις ΗΠΑ, με αποκορύφωμα την εποχή της ύφεσης του 1929.
Στη μνήμη των Αναρχικών της Ρωσίας και των Μαχνοβιτών Αναρχικών αγροτών της Ουκρανίας , που πολέμησαν κατά χιλιάδες τους Λευκούς και Μπολσεβίκους και χάθηκαν στα Γκουλάγκ της «Κόκκινης Επανάστασης» του ΄17.
Στη μνήμη των Ναυτών και Ελεύθερων πολιτών της Κροστάνδης που έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία απέναντι στον «Κόκκινο Στρατό» των Λένιν και Τρότσκι.
Στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων Αναρχοσυνδικαλιστών της CNT-FAI, στην προεμφυλιακή και εμφυλιοπολεμική Ισπανία, που σκοτώθηκαν, εκτελέσθηκαν, φυλακίστηκαν και εξορίσθηκαν στον αγώνα ενάντια στον Φρανκικό και τον Διεθνή Φασισμό του Μουσολίνι και του Χίτλερ.
Στη μνήμη των νεκρών εργατών της Πρωτομαγιάς του ΄36 στην Θεσσαλονίκη της Ελλάδας του Μεταξά .
Στη μνήμη όλων των αγωνιζόμενων όπου γης για ελευθερία και δικαιοσύνη, όπως σήμερα που οι εξεγέρσεις φωτίζουν τους δρόμους της Απελευθέρωσης, δίνοντας τη ζωή τους και χαράσσοντας διαδρομές προσωπικής μαρτυρίας.
Η σημερινή υποχρέωση των ελεύθερων ανθρώπων έναντι της βαριάς ιστορικής αυτής μνήμης είναι ο διαρκής κι ανελέητος αγώνας ενάντια στον καθημερινό εκφασισμό της κοινωνίας.
Η Παγκόσμια Κυριαρχία των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, διέστρεψε και εξανδραπόδησε τους λαούς, οδηγώντας σε Ολοκληρωτικές Αντιλήψεις, καλλιεργώντας το πνεύμα της εθελοδουλείας και της υποταγής. Η σημερινή συγκυρία που προβάλλει το φαιό πρόσωπο του Νεοφασισμού και Νεοναζισμού στην Ελλάδα, δεν απαιτεί ιδιαίτερη πολιτική ή κοινωνιολογική ανάλυση, ούτε απαντάται στα πλαίσια του πολιτικού πολιτισμού. Ο σύγχρονος φασισμός δεν γαλουχήθηκε από την κυρίαρχη οικονομική και πολιτική ελίτ, μόνον, αλλά και από την αναιμική και ροζ αντιμετώπιση του φαινομένου απ’ την Αριστερά, καθεστωτική και μη. Η ανεδαφική πολιτική όλου του φάσματος της Αριστεράς, με την υιοθέτηση της λογικής της θυματοποίησης των μεταωναστών, οδήγησε και οδηγεί σε απανωτές κοινωνικές ήττες. Η απαξίωση της λογικής της κοινωνικής αυτοάμυνας, απέναντι στις κρατικές και παρακρατικές συμμορίες καθώς και στο καθημερινό έγκλημα των ντόπιων και ξένων αντικοινωνικών, οδήγησε σε καθημερινά αδιέξοδα που φούντωσαν την μισανθρωπιά και την μισαλλοδοξία των λαϊκιστών. Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό, είναι αγώνας που δεν πρέπει να φείδεται μέσων και στόχων. Απαιτείται μαχητικό πνεύμα, ελεύθερη καρδιά κι ανοιχτό μυαλό.
Οι ζωές μας βρίσκονται στα χέρια μας.
Η ασφάλεια της ζωής μας κι η ελευθερία μας επίσης στα χέρια μας.
Για την Αυτοοργάνωση, Αυτοδιάθεση και την Αυτονομία, διαρκής Αντικαθεστωτικός Αγώνας.
Λευτεριά στους 4 συλληφθέντες Της Εξέγερσης στις 12 Φλεβάρη.