Μερικές σκέψεις με αφορμή τη συνέντευξη του εκπροσώπου της ΧΑ στη ΝΕΤ, και τις αντιδράσεις που προκάλεσε.Η ΧΑ κάνει ακτιβισμό, και μάλιστα με δικά της χρήματα (μέρος τους έρχεται από την βουλευτική αποζημίωση - 2,800€/μήνα/βουλευτή σύμφωνα με τον κ. Κασιδιάρη). Την στιγμή που το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό (και οι κοντινοί τους - βλ. υπάλληλοι της Βουλής για παράδειγμα) βάλλονται συλλήβδην για φιλοτομαρία και δειλία, η ΧΑ λέει ότι προσφέρει “κοινωνικό έργο” στην καθημερινότητα του πολίτη.
Τρόφιμα, εθελοντές γιατροί, "ανακαινίσεις διαμερισμάτων", αιμοδοσία κ.α. Όπου λείπει, ή πάσχει το κράτος θα βρεις κάποια ομάδα της ΧΑ να δραστηριοποιείται. Αν δεν υπάρχει ομάδα, υπάρχει σίγουρα η διάθεση βοήθειας και παρέμβασης.
Το ρατσιστικό, μισαλλόδοξο και παραβατικό πρόσωπο της ΧΑ, ο πολίτης το βλέπει συνήθως στην τηλεόραση. Δεν σχετίζεται με το ακτιβιστικό κομμάτι της δραστηριότητας της. Αυτός ο πολίτης δεν θα νοιώσει ποτέ αποτροπιασμό για αυτές τις δράσεις της οργάνωσης, ειδικά όταν οι καταγγέλλοντες δείχνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για τα εκλογικά ποσοστά που χάνουν, παρά για τον μετανάστη με το ανοιγμένο κεφάλι, ή το αν αποτελεί θεσμική εκτροπή το συγκεκριμένο μόρφωμα.
Αλήθεια, πόσοι πολιτικοί τόλμησαν να επισκεφτούν μαχαιρωμένο "λαθρομετανάστη" στο νοσοκομείο; Πόσοι πολιτικοί επισκέφτηκαν τις οικογένειες των νεκρών της Πέτρου Ράλλη, στα κατώγια που μένουν; Σχεδόν κανείς. Και ο λόγος είναι απλός: το πολιτικό κόστος. Η ρητορική τους δεν χωράει ανθρωπισμό. Αποκορύφωση αυτής της πλαστής καταγγελίας της δράσης της ΧΑ, ήταν η ρητορική του κ. Παπουτσή για το τείχος του Έβρου, και η δημοσιοποίηση των οροθετικών αλλοδαπών εκδιδομένων από τον κ. Λοβέρδο. Κι όλα αυτά προεκλογικά φυσικά - το γιατί ας το απαντήσουν μόνοι τους αν τους ενδιαφέρει. Η βάση ήταν κοινή, όποιες κι αν ήταν οι διαφοροποιήσεις του λόγου. "Κακοί λαθρομετανάστες" - τέλος. Σε αυτή τη κοινή βάση, προφανώς η ΧΑ θα αποκομίσει και τα μεγαλύτερα οφέλη, εφόσον είναι η μόνη που δεν ντρέπεται να το πει ανοιχτά και να αναλάβει την αντίστοιχη δράση.
Το θεωρητικό, ή αξιακό, υπόβαθρο μοιάζει να είναι κοινό. Οι μεν κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο και παρεμβαίνουν μέσα στην κοινωνία, ενώ οι άλλοι το παρατηρούν μέσα από υπουργικά γραφεία και αυτοκίνητα. Οι μεν βάζουν το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν, και οι δε μόνο βάζουν στην τσέπη για να βοηθηθούν οι ίδιοι. Δεν λαϊκίζω - το παρουσιάζω με τους όρους που το βιώνει ο πολίτης. Τους όρους που το ίδιο το πολιτικό σύστημα έχει θέσει.
Ο κ. Κασιδιάρης (θα επιμείνω στο κύριος, και ελπίζω να γίνει κατανοητός ο λόγος στο τέλος του ποστ) εντοπίζει δύο μέτρα και δύο σταθμά σε έκνομες ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ και της ΧΑ, και συγκεκριμένα τις κατηγορίες για "αντιποίηση αρχής". Πιθανολογώ ό,τι έχει δίκιο.
Στην Ελλάδα, οι κανόνες εφαρμόζονται ή κάμπτονται αναλόγως του ποιος συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί σου. Αν ο Πρωθυπουργός είναι χριστιανός ορθόδοξος και εσύ σατιρίσεις στο facebook την φοβικότητα και την μισαλλοδοξία της Ελεύθερης Ώρας με αφορμή την εμμονή της με τις "προφητείες" (εν έτι 2012!) ενός νεκρού μοναχού μπορεί να συλληφθείς. Αν πεις τον Πρωθυπουργό της χώρας "δικτάτορα Πινοσέτ" μέσα από τα έδρανα της Βουλής, είσαι "λαϊκός αγωνιστής" και δεν τρέχει κάστανο. Η πολιτική κατανόηση που επιδεικνύεται στην κλοπή, όταν αυτή ονομαστεί απαλλοτρίωση. Ή στην καταπάτηση, όταν ονομαστεί κατάληψη.
Να συνεχίσω; Να φέρω τα παραδείγματα των πρόσφατων προσλήψεων υμετέρων στις ΔΕΚΟ, την στιγμή που όλοι προεκλογικά ευαγγελίζονταν την αξιοκρατία στην Δημόσια Διοίκηση; Το ξήλωμα των όσων μπήκαν (με καθυστέρηση, ναι, αλλά αξιοκρατικά) με το σύστημα του opengov και της ανοιχτής προκήρυξης θέσεων στο δημόσιο από το 2010 και μετά; Ή αυτό των παθιασμένων αντιμνημονιακών δημοσιογράφων, που κατόπιν αλλαγής της κυβέρνησης σιώπησαν αναλαμβάνοντας θέση στη δημόσια τηλεόραση;
Ο απλός πολίτης που τα βλέπει αυτά τι θα υποθέσει; Ό,τι υπάρχει εύρυθμη λειτουργία ενός κράτους-μηχανής που μάχεται καθημερινά για το δημόσιο συμφέρον, ή την ύπαρξη οργανωμένων ομάδων που διεκδικούν την εξουσία για ιδιοτελείς λόγους; Να μείνω στο τελευταίο παράδειγμα, και να ρωτήσω ευθέως: γιατί αλλάζουν τα πρόσωπα και οι παρουσιαστές στη Δημόσια Τηλεόραση μετά από κάθε εκλογική νίκη; Μη χαμογελάσετε - μην το συνηθίσετε - σκεφτείτε τι σκάνδαλο θα ήταν αυτό σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα.
Τα "δύο μέτρα και δύο σταθμά", η υποκρισία με άλλα λόγια, που καταγγέλλει η ΧΑ και οι εκπρόσωποι της σε κάθε τους εμφάνιση και ομιλία, είναι πραγματικότητα. Αυτή η υποκρισία είναι η βάση της ύπαρξης τους, μαζί με την συντηρητική και αντιθεσμική επί της ουσίας τοποθέτηση και δράση των κομμάτων που σήμερα καταγγέλλουν με υποκριτική ευκολία την ΧΑ. Αυτός είναι ο λόγος που όλες οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων του εθνικιστικού μορφώματος ξεκινούν με αυτή την καταγγελία. Είναι η βάση της ύπαρξης τους: η αντιθεσμική λειτουργία του πολιτικού κατεστημένου. Χωρίς αυτή, η ΧΑ θα ήταν γυμνή.
Με αυτήν, η ΧΑ φοράει την μπέρτα του Ζορρό, και έρχεται "να καθαρίσει για τον πολίτη, εκεί που οι ψευδόμενοι ιθύνοντες ολιγωρούν". Όσες περισσότερες οι καταγγελίες των συστημικά αντιθεσμικών, τόσο μεγαλώνει το στάτους του αντιήρωα για τον κάθε μαχαιροβγάλτη, για τον απλό λόγο ότι είναι ψευδεπίγραφες - πλαστές, εφόσον ούτε εκείνοι τηρούν το πλαίσιο.
Το ίδιο παιχνίδι παίζει, από την εποχή του κ. Αλαβάνου και μετά, το ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα. Στο όνομα του αγώνα έκαναν και δικαιολόγησαν τα πάντα, αδιαφορώντας για τους κανόνες. Έβλεπαν την απήχηση στον κόσμο, και συνέχιζαν ολοένα και πιο δυνατά προς αυτή την κατεύθυνση, μέχρι την σημερινή τους κορύφωση. Εκεί συναντιέται η ΧΑ με το ΣΥΡΙΖΑ, πουθενά αλλού. Τα υπόλοιπα είναι κούφια λόγια, σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων και ρητορικής ψεύδους που χρησιμοποιείται από το σημερινό πολιτικό προσωπικό. Αυτόν τον αναξιοπρεπή και δόλιο κατιμά που μας έμελλε να υποστούμε, εφόσον δεν αντιδράσαμε έγκαιρα στην δωροδοκία του εκλογικού σώματος με δανεικό χρήμα. Έτσι επιβλήθηκαν στην πολιτική σκηνή, και έτσι εκδίωξαν από αυτή όποιον είχε ίχνος αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού. Ποιος άλλος θα δεχόταν να παίξει με τέτοιους κανόνες;
Στο δια ταύτα, για να κλείσω χωρίς να επεκταθώ περαιτέρω, η μόνη ικανή απάντηση που θα μπορούσε να δοθεί στην ΧΑ θα ήταν η θεσμική λειτουργία όλων. Η επαναφορά του ειλικρινούς ανθρωπισμού, του σεβασμού των θεσμών και της λειτουργίας τους, και η καταδίκη της εθνικιστικής μισαλλοδοξίας πρωτίστως στα συστημικά κόμματα, ούτως ώστε να γίνονται πιστευτοί όταν καταγγέλλουν.
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει. Και δεν θα γίνει.
Μία τέτοια προσπάθεια θα ήθελε πρόσωπα με ειλικρινείς προθέσεις προς αυτή την κατεύθυνση, και αυτά δεν υπάρχουν στο σημερινό προσωπικό. Γι αυτό περιμένω την περαιτέρω άνοδο των Εθνικιστικών ομάδων, την περαιτέρω πόλωση που θα προκαλέσει η ανοησία των υποκριτών, και την πολιτική κατάρρευση που θα ακολουθήσει.
Τότε, ίσως καταλάβουμε το πως εμείς ως κοινωνία δημιουργήσαμε την ΧΑ. "Δικό μας παιδί", και αυτή. Κι ίσως βρούμε το κουράγιο να ξεκινήσουμε σε άλλη βάση από την αρχή.
Μακάρι να ζω ακόμα. Γιατί θα μας πάρει καιρό.
Πηγή: alexacos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου