Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Παιδιά συγνώμη...προεκλογικά ήρθαμε!

 
 
Στα τέλη Ιούνη του 2012 το περιοδικό antifa συζήτησε μ’ έναν σύντροφο από τη Βέροια για την πολιτική κατάσταση, την κινηματική οργάνωση, την αντιφασιστική δράση και την παρουσία των ναζί στην πόλη του. Αφορμή της συζήτησης στάθηκε ο δημόσιος ξυλοδαρμός και ο μετέπειτα εξευτελισμός της ομάδας της Χρυσής Αυγής που είχε αναλάβει το άχαρο καθήκον να πραγματοποιήσει προεκλογική περιοδεία στο κέντρο της Βέροιας. Οι λόγοι της μεταξύ μας συζήτησης σε πολύ μεγάλο βαθμό υπαγορεύτηκαν από την πολιτική σημασία αυτού του ξυλοδαρμού. Στο βαθμό που ο τελευταίος ακύρωνε το βασικό ιδεολογικό στερεότυπο που τόσο καιρό χτιζόταν γύρω απ’ τη Χρυσή Αυγή (την εικόνα του σφίχτη που όλα τα δέρνει κι όλα τα μαχαιρώνει) αποτέλεσε ένα επεισόδιο αντιστροφής του κλίματος με συμβολική αλλά και πραγματική σημασία.
 
Β: Οκτώ μέρες πριν τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, το Σάββατο το μεσημέρι γύρω στη μία, περίπου δεκαπέντε χρυσαυγίτες βγήκαν στο κέντρο της πόλης με σημαίες και προεκλογικό υλικό. Επιχείρησαν να κατέβουν στον κεντρικό δρόμο της Βέροιας. Εμείς από την πλευρά μας είχαμε μια ετοιμότητα…
Antifa: Όταν λες «εμείς», μπορείς να διευκρινίσεις τι εννοείς; 
Β: Σύντροφοι από τον αντιεξουσιαστικό χώρο της Βέροιας, αλλά και κάποιος κόσμος που συμμετέχει σε μια ευρύτερη αντιφασιστική συνέλευση. 
Antifa: Μάλιστα.
Β: Εκείνη την περίοδο ήμασταν σε ετοιμότητα, ώστε τη μέρα που εμφανίστηκαν για να κάνουν το μοίρασμά τους μαζευτήκαμε γρήγορα.
Antifa: Όταν λες ότι εσείς ήσασταν σε ετοιμότητα, εννοείς ότι είχατε συζητήσει στις διαδικασίες σας το ενδεχόμενο να σκάσουν φασίστες στη Βέροια; 
Β: Είχαμε συζητήσει πως θα κινηθούμε στο δρόμο.
Antifa: Το σκεπτικό σας ποιο ήταν;
Β: Το σκεπτικό μας ήταν το εξής: επειδή τώρα τελευταία αυτοί δουλεύουν πολύ τις μηνύσεις, σκεφτόμασταν ότι θα ’πρεπε να ’μαστε κάπως επιφυλακτικοί και να ζυγιάσουμε καλά την κατάσταση πριν δράσουμε. Είχαμε συμφωνήσει ότι θα προσπαθούσαμε να τους πάρουμε τα πράγματα σε περίπτωση που δεν έφερναν αντίσταση (δηλαδή προεκλογικό υλικό, πανιά, σημαίες κλπ) και να τους στείλουμε. Βέβαια, είχαμε συζητήσει και το σενάριο να τους τσακίσουμε, πράγμα που τελικά έγινε εκείνη τη μέρα. Όταν λοιπόν συγκεντρωθήκαμε για να πάμε να τους την πέσουμε, ήμασταν περίπου ίσοι ή δυο-τρεις λιγότεροι από αυτούς. Τους πετύχαμε στο πιο κεντρικό σημείο της Βέροιας, ένα τρίγωνο όπου συναντιούνται οι τρεις πιο κεντρικοί δρόμοι της πόλης. Έχει γύρω γύρω φαστφουντάδικα, καφέ, μαγαζιά κλπ. Όταν κινηθήκαμε προς το μέρος τους αυτοί παρατάχθηκαν, έβαλαν τα παλούκια μπροστά και έγινε ντου και από τις δύο πλευρές. Ε, στα πρώτα είκοσι δευτερόλεπτα τους είχαμε πάρει τα παλούκια. 
Antifa: (γέλια)
Β: Οι τύποι φαίνεται πως δεν είχαν καμία σχέση με το δρόμο.
Antifa: Τι εννοείς; Σε ρωτάω γιατί μου ’ρχεται κάτι σχετικό.
Β: Ναι. Σε γενικές γραμμές η εικόνα που προωθείται για την πάρτη τους είναι αυτή του ατρόμητου, του street fighter κλπ. Αυτό δεν ισχύει! Όσοι από εμάς έχουμε σχέση με την αυτονομία, την αναρχία και τον αντιφασισμό κι έχουμε αντιμετωπίσει φασίστες στο δρόμο το έχουμε διαπιστώσει. Τις περισσότερες φορές που έχουν κάνει σκηνικά είναι με μετανάστες στους οποίους την πέφτουν πολλοί μαζί ή άλλες φορές που έχουν καβάτζα τις διμοιρίες. Αυτή η φάση που έγινε τώρα στην Βέροια είναι πρωτοφανής· ήταν η πρώτη φορά που γίνεται σύγκρουση φασιστών με αντιφασίστες δίχως αστυνομική δύναμη στη μέση. Οι μπροστάρηδές τους τράπηκαν σε φυγή μέσα σε είκοσι δευτερόλεπτα. Όταν μας είδαν να σηκώνουμε σκαμπό κλπ έπαθαν σοκ, δεν ήξεραν τι να κάνουν. 
Antifa: Αυτοί από πού ήταν;
Β: Ήταν τρεις-τέσσερις Βεροιώτες: ο ένας ήταν ο υποψήφιος βουλευτής του Νομού Ημαθίας, ο δεύτερος ήταν ο Γιάννης Τολιόπουλος, που αν δεν κάνω λάθος, ήταν υποψήφιος στο Νομό Έβρου κι ένας τρίτος που ξέραμε ήταν ψιλοτζάνκης. Αυτός έχει τη φήμη του «μάχιμου» στη Βέροια. Η εκτίμησή μου βέβαια είναι ότι αυτόν πρέπει να τον κέρασαν κάτι τις για να πάει μαζί τους. Είναι και λίγο ψιλο-πατριώτης, θα τον κεράσαν και τίποτα...
Antifa: Ιδεολόγος δηλαδή...
Β: Ναι, πολύ... Επίσης είχαν μαζί τους κι έναν πληρωμένο σεκιουριτά από μια εταιρία σεκιούριτι της πόλης. Αυτός δεν ανακατεύτηκε καθόλου στο σκηνικό, γιατί μάλλον δεν είχε ιδέα τι θα γινόταν και όταν άρχισαν να πέφτουν οι κλωτσιές, άρχισε να λέει πως δεν έχει καμία σχέση με αυτούς κλπ. Εμείς αρχικά πήγαμε με τα χέρια, αλλά πάνω στη σύγκρουση εφοδιαστήκαμε με καρέκλες και σκαμπό από τις γύρω καφετέριες. Αυτοί είχαν μπροστά τα παλούκια. Η πρώτη φάση της σύγκρουσης κράτησε γύρω στο μισό λεπτό, κατά τη διάρκεια του οποίου καταφέραμε να τους πάρουμε τον περισσότερο οπλισμό. Από τους δεκαπέντε φασίστες χώθηκαν μόνο οι μισοί. Οι υπόλοιποι κρυβόταν μέσα σε καφετέριες και τραβούσαν βίντεο, όσο οι «συναγωνιστές» τους έτρωγαν ξύλο. Το σκηνικό μάζεψε μεγάλο ακροατήριο. Το σκηνικό μάζεψε αρκετά μεγάλο ακροατήριο.
Λίγο μετά επακολούθησε ο δεύτερος γύρος. Οι φίλοι μας δεν αντιστέκονταν καθόλου και τους πήραμε ό,τι δεν είχαμε καταφέρει να τους πάρουμε αρχικά. Μας έλεγαν ατάκες του τύπου: «Παιδιά συγνώμη...», «προεκλογικά ήρθαμε...», «δε θα ξανάρθουμε» κλπ.
Antifa: (γέλια)… Δηλαδή αυτοί δεν είχαν την ψυχολογία του ντόπιου έτσι; Έδιναν πιο πολύ την εικόνα του εισβολέα.
Β: Ναι. Εγώ νομίζω πως οι Βεροιώτες φασίστες ήξεραν πάνω κάτω τι θα γίνει, αλλά δεν το είπαν στους υπόλοιπους για να μπορέσουν να τους φέρουν στη Βέροια. Εκτός πάλι, αν θέλουμε να σκεφτούμε συνωμοσιολογικά, και να πούμε ότι τους έφεραν επίτηδες ώστε να γίνει σκηνικό. Είχαν βέβαια και λίγους «μάχιμους» Θεσσαλονικείς. Πέρα από τους Βεροιώτες, οι άλλοι ήταν Θεσσαλονικείς και τους περισσότερους τους αναγνωρίσαμε. Μέσα σε αυτούς ήταν και ο Τσιούλης, υποψήφιος βουλευτής στο νομό Ημαθίας. 
Πρέπει πάντως να ξέρεις ότι τους φασίστες από τις γύρω περιοχές τους έχουμε φακελωμένους. Από τις φωτογραφίες που τραβήξαμε δεν αναγνωρίσαμε κανένα από τις γύρω περιοχές, την Πέλλα για παράδειγμα. Οι φασίστες που μας επισκέφτηκαν ήταν αποκλειστικά από τη Θεσσαλονίκη και απ’ τη Βέροια. Μάλιστα τα παλούκια που τους πήραμε έγραφαν πάνω Τ.Ο. Θεσσαλονίκης. 
Antifa: Ντόπιοι δηλαδή... 
Β: Έφεραν τους φίλους τους από τη Θεσσαλονίκη, μάλλον επειδή ήταν δεν το ’χαν μόνοι τους. Δεν είμαι και σίγουρος…
Μετά από το δεύτερο γύρο λοιπόν, ξεκίνησε ένα σκηνικό διαπόμπευσης (κάτι σαν κλείσιμο...) μέσα στην πόλη, όπου τους πέρναμε καπέλα, και τους δίναμε φάπες. Το πιο τραγικό ξέρεις ποιο είναι ε; Ότι μετά που κοιτάγαμε τα καπέλα οι ταμπελίτσες έγραφαν Made in Turkey! Εν πάση περιπτώσει, οι Βεροιώτες φασίστες προσπάθησαν να οδηγήσουν την ομάδα τους σε ένα βιβλιοπωλείο που ανήκει σε έναν πενηντάρη, παλιό φασίστα της πόλης, πρώην υποψήφιο του ΛΑΟΣ, της Ν.Δ. που τώρα τελευταία ακούγεται ότι καλοβλέπει Χρυσή Αυγή.
Όταν λοιπόν έφτασαν στο βιβλιοπωλείο με τις κλωτσιές, ο Τολιόπουλος είπε στους υπόλοιπους να σταματήσουν. Ο Τολιόπουλος ήταν ο συντονιστής τους, αλλά γενικά η φάση ήταν πολύ σουρεάλ: ο συντονιστής έδινε εντολές, αυτοί που έπαιρναν τις εντολές έτρωγαν ξύλο, ο συντονιστής τράβαγε με την κάμερα και συνέχιζε να τους δίνει εντολές... Όμως ο βιβλιοπώλης, αφού κατάλαβε τι ρίσκο είχε μπροστά του, τους έδιωξε από το μαγαζί του, λέγοντας στους «συμπατριώτες» του πως δεν τους παίρνει. Τί να πω; Μάλλον φοβήθηκε για την περιουσία του... Μετά από δέκα με δεκαπέντε λεπτά περίπου έσκασαν κι οι μπάτσοι, πράγμα περίεργο.
Antifa: Γιατί περίεργο;
Β: Περίεργο, επειδή οι μπάτσοι που ήρθαν δεν ήταν οι ΔΙΑΣ. Σε μια πόλη σαν τη Βέροια που έχει εβδομήντα με ογδόντα χιλιάδες κατοίκους και που το κέντρο της περιορίζεται ανάμεσα σε πέντε δρόμους, οι ΔΙΑΣ είχαν τη δυνατότητα να φτάσουν σε δύο λεπτά.
Antifa: Όταν δηλαδή ήρθαν οι μπάτσοι, πόσοι ήταν;
Β: Κοίτα: ΔΙΑΣ δεν ήρθαν καθόλου. Αυτοί που ήρθαν ήταν κάτι ασφαλίτες που μάλλον βρίσκονταν εξαρχής κοντά στο σκηνικό, αλλά δε χώθηκαν. Πρέπει να άραζαν στις γύρω καφετέριες και να έδωσαν το σήμα. Μετά έφτασαν δύο αμάξια της τροχαίας με τέσσερις-πέντε τροχαίους μέσα και ένα αμάξι της ασφάλειας γεμάτο ασφαλίτες. Συνολικά ήταν γύρω στα δέκα με έντεκα άτομα.
Antifa: Δηλαδή αποκλείεις να πήραν σήμα οι ΔΙΑΣ και να μην ήρθαν; 
Β: Όχι! Ίσα ίσα που αυτή η εκδοχή ακούστηκε αρκετά. Ξέρεις τώρα. Μικρή πόλη η Βέροια, μαθαίνονται όλα. Ακούστηκε ότι πήραν σήμα οι ΔΙΑΣ και είπαν πως δεν ανακατεύονται... κι ακόμη χειρότερα ότι δε χώνονται σε κομματικά και «να τα λύσουν μεταξύ τους». Εντωμεταξύ, μέχρι να σκάσουν οι μπάτσοι εμείς είχαμε μαζευτεί πάρα πολλά άτομα· κοντά δηλαδή εξήντα εβδομήντα.
Antifa: Όταν λές «εμείς»; 
Β: Κόσμος από τη μεριά τη δικιά μας. Εμείς, φίλοι, προσκείμενοι κλπ. Με το μέρος μας τέλος πάντων. Αυτός ο αριθμός που συγκεντρώθηκε ήταν αντικείμενο συζήτησης στην απολογιστική συζήτηση που κάναμε αργότερα. Εκεί λέγαμε ότι έχει αναπτυχθεί μια αντιφασιστική κουλτούρα στην «αλητεία» και τον «δραστήριο κόσμο» της πόλης. Να φανταστείς έσκαγαν ξεκάρφωτοι την ώρα του σκηνικού και μας ρώταγαν τι γίνεται. Όταν εμείς τους λέγαμε πως τρώνε ξύλο φασίστες αυτοί μας έλεγαν μπράβο. 
Antifa: Κατάλαβα...
Β: Οπότε λοιπόν είχαμε μείνει εκεί που σκάνε οι μπάτσοι. Ε, έφαγαν κράξιμο του είδους «Ήρθατε να προστατέψετε τους φίλους σας» κλπ… Οι μπάτσοι ήταν διστακτικοί με ατάκες του τύπου: «Όχι ρε παιδιά, μην τους χτυπάτε άλλο», «μην χτυπήσει κανένας άσχετος» κλπ. Μερικοί από τους φασίστες είχαν χεστεί πάνω τους κι άρχισαν να τη λένε στους μπάτσους που δε μας μάζευαν... Κάποια στιγμή οι μπάτσοι προσπάθησαν να τους φυγαδεύσουν, αλλά λόγω του δικού τους μικρού αριθμού και του μεγάλου δικού μας δεν τα κατάφεραν.
Antifa: (γέλια). Για θύμισέ μου, αυτοί πού είχαν κρυφτεί σε εκείνο το σημείο;
Β: Οι μισοί ήταν μέσα σε ένα σούπερ μάρκετ και οι υπόλοιποι ήταν απέξω και έτρωγαν φάπες. Μην φανταστείς τίποτα σπουδαίο. Στο χαλαρό τις έτρωγαν, πιο πολύ διαπόμπευση ήταν παρά ξύλο. Σε κάποια φάση προσπάθησαν με τη βοήθεια των μπάτσων να τρέξουν προς τα πάνω, αλλά κάποιοι από εμάς τους κυνήγησαν, ξανάφαγαν κάτι ψιλές και χώθηκαν στην αγορά της πόλης. Αυτό ήταν μεγάλο λάθος, γιατί δεν ήξεραν την πόλη και πάνω στο κυνήγι έσπασαν σε ομάδες των τριών-τεσσάρων ατόμων. Μερικοί κατάφεραν να κρυφτούν σε μαγαζιά, αλλά όσοι έμειναν απέξω έλαβαν έναν τρίτο γύρο περιποίησης. Όταν έληξε το σκηνικό μαζευτήκαμε σε μια κεντρική πλατεία της πόλης, λίγο πιο κάτω από το δημαρχείο. Κάτσαμε εκεί περίπου μια ώρα.
Antifa: Δηλαδή ήσασταν μαζεμένοι για μια ώρα σε μια πλατεία και οι μπάτσοι δεν εμφανίστηκαν καθόλου;
Β: Κι όχι μόνο αυτό: μαζί μας είχαμε κι όλα τα λάφυρα: Σημαίες, έντυπα, όλα… Αλλά ήμασταν αρκετοί, γύρω στα τριάντα άτομα σε εκείνη τη φάση. Κάποιοι από μας που ήταν πιο τσιτωμένοι ξεκίνησαν μετά από λίγο να τους ψάχνουν και πάλι, όμως οι φασίστες είχαν εξαφανιστεί. Οπότε είπαμε και μεις να την κάνουμε. 
Γύρω στις πέντε παρά κάτι, ένα τρίωρο δηλαδή μετά μετά τη φάση, ενημερωθήκαμε τηλεφωνικώς ότι οι φασίστες την έπεσαν στο μαγαζί ενός συγγενικού προσώπου κάποιου απ’ τους συντρόφους μας. Από ό,τι καταλάβαμε, όταν οι φασίστες σιγουρεύτηκαν ότι είχαμε σπάσει πήραν το οκ από τους μπάτσους να κάνουν κι αυτοί το κομμάτι τους. Αυτοί που επιτέθηκαν στο μαγαζί ήταν κάποιοι απ’ τους πρωινούς αλλά και άλλοι: ένα-δυο αμάξια από την Κρύα Βρύση και κάποια χωριά της Έδεσσας. Συνολικά περίπου δεκαπέντε άτομα. 
Από τις συλλήψεις που ακολούθησαν καταλάβαμε ότι κανένας, πέρα από τον Τολιόπουλο, δεν ήταν στο πρώτο σκηνικό. Μάθαμε επίσης από έναν γνωστό μας ότι πέντε από τους χρυσαυγίτες, μετά την πρωινή συνάντηση πήγαν στο νοσοκομείο για ράμματα, κολάρα κλπ. Τέλοσπάντων… Με τη συνδρομή ατόμων από την Πέλλα κι αλλού, πήγαν σε εκείνο το μαγαζί, έβρισαν, έκαναν μαγκιές, αναποδογύρισαν κάτι τραπέζια και πήραν και ένα κράνος από έναν θαμώνα τελείως άσχετο με σκηνικά. Στην ουσία κανένας από τους θαμώνες δεν είχε καμία σχέση με ό,τι έγινε το πρωί, πέραν του ιδιοκτήτη που είναι αριστερός και συγγενής ενός συντρόφου μας.
Antifa: Δηλαδή ήρθαν άτομα από αλλού, που δεν ήταν στο αρχικό σκηνικό και πήγαν καρφωτοί σε αυτό το μαγαζί;
Β: Ναι. Μην φανταστείς ότι ήρθαν κι πολύ μακριά, είκοσι λεπτά με το αμάξι έκαναν.
Antifa: Προφανώς είχαν κάποια διαβεβαίωση ότι δε θα τους συμβεί τίποτα.
Β: Ναι. Περάσαν έξω από το μαγαζί για να σιγουρευτούν πως δεν ήταν κανένας από εμάς μέσα. Οι Βεροιώτες χρυσαυγίτες, άσχετα που φοβούνται να βγουν από το σπίτι τους, ξέρουν που μπορούν να μας βρουν. Υπάρχουν κάποια μαγαζιά στη Βέροια «δικά μας». Θα μπορούσαν να πάνε εκεί - όμως αυτοί διάλεξαν ένα μαγαζί που είχε μέσα μερικές κοπέλες και τρεις-τέσσερις μαγαζάτορες που έπιναν τσίπουρα μετά το κλείσιμο της αγοράς. Πέρα απ’ τα υπόλοιπα που έκαναν, οι φασίστες πέταξαν και μια καρέκλα που βρήκε έναν άκυρο θαμώνα στο κεφάλι, ο οποίος έκανε μερικά ράμματα. 
Όταν μάθαμε το σκηνικό, μαζευτήκαμε, πήγαμε, αλλά δεν τους προλάβαμε. Τελικά οι μπάτσοι συνέλαβαν οκτώ από τους φασίστες μετά από μηνύσεις των θαμώνων και του μαγαζάτορα. Την επόμενη μέρα έκαναν και οι φασίστες μηνύσεις για ψευδή καταμήνυση και εξύβριση. Επίσης ισχυρίστηκαν ότι στο αρχικό σκηνικό, ο μαγαζάτορας βγήκε έξω και χτύπησε μια δεκαεπτάχρονηχρονη κοπελίτσα που ήταν με τους φασίστες. Εντελώς αστεία πράγματα...
Antifa: Κατάλαβα. Για πες και για την δικαστική εξέλιξη.
Β: Το δικαστήριο πήρε δύο αναβολές, μέχρι να γίνει προχτές. Οι επτά από τους οκτώ χρυσαυγίτες αθωώθηκαν, κι ο άλλος έφαγε τέσσερις μήνες με αναστολή για την καρεκλιά στο θαμώνα. Για ανθρώπους βέβαια που κινούνται στον αντιφασισμό και το ανταγωνιστικό κίνημα, η απόφαση δεν ήταν και σοκαριστική. Από την άλλη δε σου κρύβω ότι μας έκανε λίγο εντύπωση, στο βαθμό που τις μηνύσεις δεν τις είχαν κάνει αντιφασίστες ή αναρχικοί, αλλά μαγαζάτορες της πόλης. Συν το γεγονός ότι ο μαγαζάτορας έφαγε μεγαλύτερη ποινή απ’ αυτούς που την έπεσαν στο μαγαζί του (τέσσερις μήνες και είκοσι μέρες με αναστολή) για εξύβριση. Ίσως να έπαιξε ρόλο ότι έχει αριστερό παρελθόν και συγγενή αντιφασίστα.
Το δικαστήριο κράτησε δεκατρείς ώρες. Δηλαδή ξεκίνησε γύρω στη μία το μεσημέρι και τέλειωσε στις δύο το βράδυ. Υπήρχε αρκετά έντονη αστυνομική παρουσία με πράσινη και μπλε διμοιρία, ΟΠΚΕ, ασφάλεια κλπ. Σε όλη τη διάρκεια της δίκης υπήρχε δικός μας κόσμος έξω από το δικαστήριο. Πέρα από τους οκτώ φασίστες που δικάζονταν είχαν σκάσει κι άλλοι επτά με δέκα για συμπαράσταση. Ο ένας μάλιστα έκανε το λάθος να πεταχτεί για νερό κι έφαγε κάτι ψιλές. Η αρχαιοελληνική του μαγκιά σώθηκε χάρη στην επέμβαση της πράσινης διμοιρίας, που τον συνόδεψε πίσω...
Antifa: Να υποθέσω δεν ξαναβγήκε;
Β: Ξαναβγήκε μετά από δύο ώρες περίπου, με συνοδεία μπάτσων. Πήρε το αμάξι του και έφυγε. Οι υπόλοιποι φασίστες έκατσαν μέσα καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης. Το πρωί όταν έφτασαν στο δικαστήριο, πέντε-έξι από αυτούς ήταν κάπως προκλητικοί, πίσω απ’ τα ΜΑΤ βέβαια... 
Antifa: Μάλιστα. Εσείς, συζητήσατε καθόλου μεταξύ σας την πολιτική διάσταση του θέματος; Το γεγονός δηλαδή ότι ήρθαν να κάνουν παρέλαση και τις έφαγαν με τη μία, με το καλημέρα; Αν θες τη γνώμη μου δε χρειάζεται να είσαι πολιτικός αναλυτής για να καταλάβεις ότι καταρρίπτεται ο βασικός μύθος που χτίζουν γύρω από τον εαυτό τους, ότι είναι «μάχιμοι», «κομάντο»... Σας έχει απασχολήσει αυτή η διάσταση; Σκέφτεστε με κάποιο τρόπο να την προπαγανδίσετε; Επίσης, θεωρείς πως το σκηνικό σας βοήθησε καθόλου;
Β: Το έχουμε συζητήσει μεταξύ μας, ναι. Έτσι κι αλλιώς πάντως έχουν ξαναγίνει παρόμοια στη Βέροια όπου έχουμε κόψει τον τσαμπουκά των φασιστών. 
Επί της ουσίας, οργανωμένα στην πόλη μας οι χρυσαυγίτες έχουν έρθει δυο φορές. Την πρώτη, πριν τρία χρόνια, όταν σε ένα κοντινό χωριό κάποιοι Αλβανοί μαχαίρωσαν κάτι έλληνες πιτσιρικάδες πάνω σε έναν καβγά. Τότε βέβαια, υπήρχε κατακραυγή και το κλίμα στην τοπική κοινωνία ήταν αρνητικό. «Οι Αλβανοί μαχαιρώνουν τα παιδιά μας» κλπ… Οι χρυσαυγίτες βρήκαν τότε την ευκαιρία κι έκαναν ένα πανελλήνιο κάλεσμα στο οποίο ανταποκρίθηκαν γύρω στα ογδόντα άτομα. Εμείς καταφέραμε να μαζευτούμε άλλοι τόσοι. Ήταν και πολλοί μπάτσοι, ήταν και το αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί στην πόλη… Τελικά οι μπάτσοι δε μας άφησαν να πλησιάσουμε και οι χρυσαυγίτες έκαναν πορεία μέσα στην πόλη. Αυτή ήταν και η πρώτη και τελευταία φορά που κατάφεραν να κάνουν κάτι μέσα στην πόλη με επιτυχία. 
Πέρσι το καλοκαίρι, που ο Μιχαλολιάκος έκανε περιοδεία στη Μακεδονία, η Βέροια ήταν η μόνη πόλη στην οποία δεν μίλησε. Καλέσαμε αντισυγκέντρωση, ήρθε κόσμος δικός μας κι από άλλες πόλεις και αποφασίσαμε να μην επιτρέψουμε να γίνει η εκδήλωση του Μιχαλολιάκου. Ήμασταν αποφασισμένοι. Τελικά ο Μιχαλολιάκος έφαγε χι από την τοπική κοινωνία, δεν εμαφανίστηκε να μιλήσει στην πόλη, κι έκανε μια μικρή εκδήλωση σε ένα χωριό δεκαπέντε χιλιόμετρα έξω από την πόλη, κοντά στην Νάουσα. 
Φυσικά στο σάιτ της Χρυσής Αυγής ανακοίνωσαν πως «παρά τους παρακρατικούς και την αστυνομία, η εκδήλωση του αρχηγού μας έγινε απόλυτη επιτυχία. Η τοποθεσία άλλαξε επειδή ο κόσμος που ήρθε στην εκδήλωση ήταν πολλαπλάσιος του αναμενόμενου» κλπ…
Antifa: Σε γενικές γραμμές αυτά που κάνετε δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα, έτσι; Σε μια πόλη της Μακεδονίας που δεν έχει και ιδιαίτερη παράδοση…
Β: Ναι. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει μια παράδοση σε αυτόν τον τομέα. 
Antifa: Ωραία. Σε μια τέτοια πόλη μου λες ότι πλέον υπάρχει μια οργανωμένη δομή (το στέκι), υπάρχει κόσμος που είναι κοντά στο στέκι, αλλά δε συμμετέχει και υπάρχει και ένας περιφερειακός κόσμος που μπορεί να μην έχει και πολύ σχέση με την πολιτική, αλλά είναι αντιφασίστες.
Β: Ναι. 
Antifa: Όλο αυτό από πού έχει προκύψει; Δεν είναι και πολύ συνηθισμένο.
Β: Κατά τη γνώμη μου, η πιο σημαντική εξέλιξη στον πολιτικό χάρτη της Βέροιας είναι η καταγωγή των ατόμων που δραστηριοποιούνται στο στέκι και γενικότερα. Είναι όλοι τους ντόπιοι. Δεν υπάρχουν φοιτητές. Εντωμεταξύ, στην επαρχία, το να είσαι ντόπιος έχει άλλη βαρύτητα. Το γεγονός ότι είσαι γνωστός στην τοπική κοινωνία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Οι περισσότεροι από εμάς δουλεύουμε από μικροί, είμαστε τα «αλητάκια» της πόλης και μας ξέρουν όλοι. Δεν έχουμε κρυφτεί ποτέ, εκφράζουμε ανοιχτά τον πολιτικό μας λόγο.
Το άλλο σημαντικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι μια γενιά Βεροιώτες που πέρασε τα φοιτητικά της χρόνια ή δούλεψε σε άλλες πόλεις, έχει επιστρέψει στην Βέροια. Βέβαια κουβαλάει τις εμπειρίες από τη συμμετοχή σε αντιφασιστικές δράσεις και από τη συμμετοχή στο ευρύτερο κίνημα. Ίσως πάλι να είναι και ζήτημα συγκυρίας. Το γεγονός είναι ότι αυτοί που γύρισαν κι οι εμπειρίες που κουβαλούν βοήθησαν στη δημιουργία μιας ισχυρής δυναμικής στην πόλη. 
Antifa: Αυτή την επιρροή που έχετε σε κόσμο που δεν είναι και τόσο πολιτικοποιημένος, πώς την έχετε κερδίσει;
Β: Κοίτα να δεις... Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε συνέχεια στο δρόμο, συνέχεια στο δρόμο… Τα τελευταία χρόνια έχουμε πάρει μια πλατεία που μαζεύει πολύ κόσμο - ειδικά τα καλοκαίρια: πιτσιρικάδες, «αλητεία», τα πάντα.... Οπότε, η «αλητεία» της Βέροιας έχει μπολιαστεί με συγκεκριμένες πολιτικές ευαισθησίες, όπως ο αντιφασισμός. Άλλωστε κάποιοι από εμάς έχουν σχέσεις με τον οπαδικό χώρο της πόλης.
Antifa: Του Ολυμπιακού εννοείς…
Β: Όχι, όχι... Εδώ τέτοια πράγματα δεν υπάρχουν. Άλλης ομάδας είναι οπαδοί...
Antifa: Πλάκα κάνω (γέλια).
Β: Κάποιοι από τους οπαδούς εδώ έχουν αρχίσει και τη βλέπουν αντιφασιστικά. Μερικοί μάλιστα έχουν αρχίσει και πολιτικοποιούνται περισσότερο. 
Antifa: Αν καταλαβαίνω καλά, η πολιτική διαδικασία στην πόλη σας δεν είναι όπως αλλού, όπου οι πολιτικές διαδικασίες είναι πιο κλειστές και δεν υπάρχουν δυνατές σχέσεις και συνοχή με την υπόλοιπη κοινωνία. Εσείς, από ό,τι μου περιγράφεις, είστε η Βεροιώτικη κοινωνία. 
Β: Ουσιαστικά, ναι. Δεν είμαστε και πάρα πολλά άτομα, αλλά η ενεργή νεολαία που δραστηριοποιείται στην πόλη έχει πάρει την κατεύθυνση που σου περιέγραψα. 
Antifa: Αυτό το έχετε διαπιστώσει κάπως; Υπάρχουν παραδείγματα να δώσεις;
Β: Ναι. Για παράδειγμα, σε πολιτικές εκδηλώσεις ή δράσεις που κάνουμε στο στέκι ή αλλού, έρχεται αρκετά συχνά κόσμος που δεν έχει κάποια στενή σχέση με εμάς ή το στέκι, αλλά που γουστάρει αυτά που κάνουμε. Επίσης υπάρχουν και κάποιες παρέες που αν και δεν είναι τόσο πολιτικοποιημένες, έχουν πάρει θέση σε κάποια ζητήματα. Υπάρχουν παρέες που έχουν πάρει θέση στο θέμα των φασιστών, δεν τα πάνε καλά μαζί τους και το δείχνουν αυτό συνειδητά, ακόμα και με ξύλο. 
Antifa: Κατάλαβα. Δηλαδή εσείς είστε μέρος της ζωής της πόλης, έχετε πολιτικές διαδικασίες, μπορείτε σε κάποιο βαθμό να ελέγχετε τον τρόπο που διεξάγεται ο αντιφασιστικός αγώνας και να περιορίζετε τους φασίστες, όπως αυτές οι έννοιες κι αν εννοούνται στις μέρες μας.
Β: Το κατά δύναμη. Πρόσεξε: Δεν υπαινίσσομαι ότι η Βέροια δεν έχει χρυσαυγίτες. Επίσης οι φασίστες στη Βέροια δεν είναι μόνο χρυσαυγίτες. Από την μεριά μας δεν τους έχουμε αφήσει πεδίο να κινηθούν, δεν έχουν ενεργό πυρήνα στην πόλη. Για παράδειγμα, πρίν δυο χρόνια είχαν εμφανιστεί χρυσαυγίτικα συνθήματα στους τοίχους της πόλης. Μέσα σε δυο μήνες είχαμε βρεί ποιοι τα έγραφαν. Μερικούς τους αναγκάσαμε να φύγουν τελείως από την πόλη, άλλοι δεν ξαναασχολήθηκαν μέχρι σήμερα. Η αντιφασιστική ιστορία της πόλης χτίζεται τα τελευταία οκτώ χρόνια περίπου. Ακόμα και πριν τη δημιουργία του στεκιού υπήρχε κόσμος που δεν άφηνε τους νεοναζί και τους φασίστες να έχουν πολιτική δράση στην πόλη. Ξέχασα να σου πω ότι αυτοί που έγραφαν πριν δυο χρόνια, αναγκάστηκαν να πάνε να σβήσουν τα συνθήματά τους από μόνοι τους.
Antifa: (γέλια)... Μάλιστα! Για πες μας και για το περιστατικό με τις παρελάσεις...
Β: Το περιστατικό με τις παρελάσεις ξεκινά από την περσινή 25η Μαρτίου. Εμείς είχαμε κανονίσει ένα τριήμερο στο στέκι 25-26-27 Μαρτίου. Σε γενικές γραμμές έχουμε την θέση ότι με τις παρελάσεις δεν πολυασχολούμαστε. Ποιο το νόημα να πας να μοιράζεις κείμενα σε μια παρέλαση; Είναι σαν να προσπαθείς να μοιράσεις κείμενα έξω από μια εκκλησία. Είχαμε τη γνώμη πως το ζήτημα με τις παρελάσεις στην πραγματικότητα σήμαινε παρέμβαση στα σχολεία και δουλειά αρκετό καιρό πριν. Η νίκη θα ήταν αν καταφέρναμε να μην κατέβει να παρελάσει ένα σχολείο, κι όχι να κάνουμε προπαγάνδα στον μπαμπά και τη μαμά που πάνε περήφανοι να δουν το παιδί τους να παρελαύνει.
Τέλος πάντων, την ημέρα της παρέλασης κάποιοι από εμάς είχαμε αναλάβει κάποιες δουλειές για την εκδήλωση του στεκιού. Όμως αρκετοί από εμάς φάγαμε πέσιμο από τους μπάτσους με το που βγήκαμε από τα σπίτια μας. Μας τράβηξαν για εξακρίβωση χωρίς κάποιο προφανή λόγο και κατόπιν μας πήγαν να φωτογραφηθούμε στο τμήμα. Ήμουν και εγώ μέσα στις προσαγωγές. Κατά τη διαδρομή προς το τμήμα είχαν σπάσει τα τηλέφωνα. Καταφέρνω να σηκώσω το τηλέφωνο και με πληροφορούν ότι είχαν σκάσει φασίστες στην πόλη. Συνολικά οι μπάτσοι είχαν προσαγάγει περίπου δέκα συντρόφους. Οι μεν μπάτσοι ήταν σε τόσο μεγάλη σύγχυση και απ’ την άλλη οι φασίστες τόσο φοβισμένοι που είχαν προσαγάγει και άτομα άσχετα με τον αντιφασισμό... Απλά και μόνο επειδή είχαν μακριά μαλλιά ή κάποιο άλλο «ύποπτο χαρακτηριστικό». 
Τελικά εκείνη τη μέρα οι χρυσαυγίτες κατάφεραν να βγουν στην πόλη, υπό την προστασία της αστυνομίας, για να μοιράσουν το υλικό τους στην παρέλαση, ακριβώς δίπλα από την εξέδρα των επισήμων. Εντωμεταξύ μαζεύτηκε κόσμος στο τμήμα, έγινε ένα νταβαντούρι και αφού οι φασίστες τελείωσαν τη δράση τους και οι μπάτσοι σιγουρεύτηκαν πως δε θα έχουν κανένα πρόβλημα, μας άφησαν ελεύθερους. 
Ως απάντηση στην κίνηση των φασιστών και της αστυνομίας αποφασίσαμε να κατέβουμε στις τρεις παρελάσεις του επόμενου χρόνου για να μην επιτρέψουμε στους φασίστες να κάνουν τα ίδια. Παρεμπίπτοντως, οι χρυσαυγίτες που έκαναν το μοίρασμα στην περσινή παρέλαση της 25ης Μαρτίου ήταν εισαγόμενοι, δεν ήταν Βεροιώτες. Στις 16 Οκτώβρη που έγινε η επόμενη παρέλαση, για την «απελευθέρωση» της Βέροιας, κατεβήκαμε μαζί με άλλο κόσμο που ήθελε να κράξει τους επίσημους. Τους διευκρινίσαμε ότι εμείς κατεβαίναμε μόνο για να αποτρέψουμε την παρουσία φασιστών. Φασίστες δεν φάνηκαν και εμείς φύγαμε. Στις 28 Οκτώβρη αποφασίσαμε να κατέβουμε και πάλι για να τους δείξουμε ότι δεν υπάρχει χώρος για αυτούς στην πόλη. Εκείνη τη μέρα ήμασταν πολλά άτομα.
Antifa: Πόσοι;
Β: Εκείνη τη μέρα ήμασταν κάπου πενήντα. Ήταν και κάποιοι «αγανακτισμένοι», συριζαίοι και λοιποί και δεν έγινε καν παρέλαση. Και πάλι δεν φάνηκαν φασίστες … Το τελευταίο σκηνικό σε παρέλαση έγινε την 25η Μαρτίου. Υπήρχαν τότε κάποιες προτάσεις από «αγανακτισμένους» και από αριστερούς που είχαν γλυκαθεί από τα προηγούμενα σκηνικά. Αυτοί ήθελαν να παρέμβουν και να ακυρώσουν την παρέλαση. Εμείς κάναμε μια αντιφασιστική συνέλευση και αποφασίσαμε ότι δεν θέλουμε να έχουμε οποιαδήποτε σχέση με την παρέλαση, θα είμαστε ωστόσο σε κοντινή απόσταση, έτσι ώστε αν εμφανιστούν φασίστες να επιληφθούμε. Τελικά μαζευτήκαμε σε ένα σημείο κοντά από κει που θα περνούσε η παρέλαση. Στην αρχή δεχθήκαμε επίσκεψη από τους ΔΙΑΣ, τους οποίους τους εκδιώξαμε. Ύστερα έγινε το γνωστό σε αρκετό κόσμο σκηνικό. Μας την έπεσαν περίπου εκατό μπάτσοι από τη διεύθυνση Ημαθίας και από τα περίχωρα. Εμείς ήμασταν περίπου τριάντα άτομα. Αρχικά μας είπαν πως θα μας προσαγάγουν. Μας πήγαν στο τμήμα, αλλά παρόλο που η παρέλαση είχε πια τελειώσει δε μας άφηναν. Τελικά, οι προσαγωγές μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Μας χρέωσαν όλους για «αντίσταση κατά της αρχής», άλλον για «απειλή», άλλον για οπλοφορία και έναν για εξύβριση. 
Κάποια στιγμή άρχισαν να μας βάζουν έναν έναν στο γραφείο του εισαγγελέα για να απαγγελθούν οι κατηγορίες. Οι μπάτσοι ρώτησαν τον πρώτο σύντροφο που έβαλαν μέσα στο γραφείο αν έχει τα κλειδιά του στεκιού. Αφού ο σύντροφος δεν απαντούσε οι μπάτσοι είπαν πως θα έμπαιναν στο στέκι έτσι και αλλιώς, απλά ζητούσαν τα κλειδιά για να μην χρειαστεί να σπάσουν την πόρτα. Ήταν φανερό πως στοχοποιούσαν το στέκι, παρόλο που πολλοί απ’ τους συλληφθέντες δεν ήταν μέλη του. 
Τελικά οι μπάτσοι μπήκαν στο στέκι παρουσία του συντρόφου. Μετέτρεψαν την κατάσταση σε Χολιγουντιανό υπερθέαμα με σκυλιά της αντιτρομοκρατικής για εντοπισμό εκρηκτικών υλών και σκυλιά για ναρκωτικά. Αφού απέκλεισαν όλο το τετράγωνο και αφού έψαξαν παντού αποχώρησαν άπραγοι.
Σε γενικές γραμμές προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τη γειτονιά με τον τεράστιο αριθμό μπάτσων που έφεραν.
Την ίδια εβδομάδα κάτι «αυτόνομοι πατριώτες» από τη Θεσσαλονίκη ήρθαν στη Βέροια για να κάνουν μια δράση και αντιμετωπίστηκαν ανάλογα. Μερικοί σύντροφοι συνελήφθησαν για τη φάση αυτή και έχουν τώρα δικαστήρια. Εκείνο το δεκαήμερο, από την εισβολή στο στέκι και μετά, ήταν φωτιά. Μας έκαναν και πέσιμο μπάτσοι σε αφισοκόλληση, πράγμα που δεν έχει ξαναγίνει. Ήταν φανερό πως ήθελαν να μας σπάσουν τον τσαμπουκά. Μας είχαν πολλά φυλαγμένα οι μπάτσοι από παλιότερα σκηνικά.
Antifa: Μια ακόμα ερώτηση θέλω να σου κάνω. Πιστεύεις πως τα τελευταία σκηνικά που έχουν γίνει με τους φασίστες σας βοηθάνε; Δηλαδή κατά τη γνώμη μου αυτή τη στιγμή γύρω από τους φασίστες παίζεται ένα μιντιακό παιχνίδι για το τίνος είναι η πόλη, η πλατεία, η γειτονιά, ο δρόμος. Αυτοί λοιπόν πουλάνε το προφίλ του ανίκητου που δε μπορεί κάποιος καν να σκεφτεί να τα βάλει μαζί τους. Το να πηγαίνουν λοιπόν κάποιοι και να τους βαράνε στα ίσια δεν αντιστρέφει το κλίμα; Πώς το βλέπεις; Αυτό το σκηνικό συζητήθηκε στη Βέροια; Γιατί τα αθηναϊκά μίντια δεν προέβαλαν τίποτα το ιδιαίτερο. Παράξενο δεν είναι; Όταν οι φασίστες κάνουν ένα απλό πράγμα γίνονται πρωτοσέλιδο, κι όταν τις τρώνε δεν ακούγεται τίποτα.
Β: Από όσο ξέρω στην Αθήνα το παιχνίδι παίζεται σε επίπεδο γειτονιάς. Στην επαρχία συνήθως παίζεται σε επίπεδο πόλης. Συμφωνώ μ’ αυτό που είπες. 
Είναι πολύ σημαντικό να βγει το συμπέρασμα ότι «εδώ δε σας παίρνει» και να καταρρίπτεις τα στερεότυπα και τους μύθους που δημιουργούνται. Για παράδειγμα μετά το σκηνικό με το ξύλο στους φασίστες είχαμε ν’ αντιμετωπίσουμε δύο πολύ τυπικές αντιδράσεις από βεροιώτες που είχαν δει το σκηνικό ή είχαν μάθει για αυτό. Η πρώτη αντίδραση ήταν σε φάση: « Μπράβο τα παιδιά. Πώς μπόρεσαν να τους δείρουν αυτούς, αφού αυτοί είναι ανίκητοι, τούμπανα κλπ». Η δεύτερη αντίδραση που αντιμετωπίσαμε πήγαινε ως εξής: «Αποκλείεται, αυτοί είναι ατρόμητοι, ανίκητοι κτλ».
Στην ουσία δε μας πίστευαν και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα μίντια έχουν φτιάξει στους φασίστες ένα τέτοιο προφίλ. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως «Όπου δε μπορεί η αστυνομία να επέμβει (δε μπορεί από άποψη έντασης της βίας), κανονίζει η Χρυσή Αυγή». 
Το σκηνικό που έγινε εδώ βοήθησε στα σίγουρα την ψυχολογία και του αντιφασιστικού χώρου και του ευρύτερου κινήματος. Και την ίδια στιγμή είχε αρνητική επίδραση στην ψυχολογία των φασιστών. Είδαν ότι δεν τους παίρνει. Όσον αφορά τα ψέματα που δημοσιεύουν στα σάιτ, τα φέισμπουκ και τα μπλόγκ τους τα λένε για να ψήνονται μεταξύ τους. Η αλήθεια είναι ότι η ψυχούλα τους το ξέρει τι έγινε. Σίγουρα θα θυμούνται την επίσκεψή τους στη Βέροια για πολύ καιρό. Κι από την άλλη αυτή η ιστορία θα δράσει καταλυτικά στις παρέες των πιτσιρικάδων, που γουστάρουν τους φασίστες και που ίσως και να πίστευαν πως οι χρυσαυγίτες μπορούν να σηκώσουν κεφάλι στην πόλη. Πλέον κατάλαβαν πως δεν τους παίρνει και δε θα έχουν καμία στήριξη αν βγουν να κάνουν κάτι. Θα έχουν πρόβλημα και γι’ αυτό μάλλον δε θα κάνουν τίποτα.
 
[special thanks στον Μ. the Mayor για την βοήθεια στην απομαγνητοφώνηση]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου