Ο Εργαλειοφόρος είναι μια ανοιχτή συνέλευση που μέχρι πρόσφατα έκανε τις συναντήσεις της στην κατάληψη παραρτήματος και, παρά τις πρόσφατες εκκενώσεις, συνεχίζει ακάθεκτα τη δράση της. Εδώ και τρία χρόνια επιδιώκει σταθερά τη συμμετοχή σε κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, εκφέροντας λόγο και κάνοντας παρεμβάσεις για τη ριζοσπαστικοποίηση και τη σύνδεση των αγώνων, μακριά από συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες και κόμματα. Συμμετέχει σε απεργιακές πορείες, καθώς και σε τοπικές απεργιακές κινητοποιήσεις (απολυμένων της Ολυμπίας οδού, εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ) και σε παρεμβάσεις σε εργασιακούς χώρους (Blanco, Ελευθερουδάκη). Έχει κάνει εκδήλωση για την απεργία των χαλυβουργών, μοιράσματα/αφισοκολλήσεις για τον αγώνα των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ και των εκπαιδευτικών, την εργατική διαχείριση στη ΒΙΟΜΕ κ.ά., καθώς και σειρά προβολών σε γειτονιές στην πόλη.
Η σύλληψη των 4 συντρόφων μας από τον Εργαλειοφόρο σήμερα το πρωί, με εξοργιστικά προκλητικό τρόπο, επειδή κουβαλούσαν σημαίες αποχωρώντας από απεργιακή πορεία (στο πλαίσιο 48ωρης απεργίας της ΑΔΕΔΥ παρακαλώ, ούτε καν αυτόνομης πορείας) σηματοδοτεί μια νέα σελίδα καταστολής στην πόλη, που δεν θα αφήσουμε ως αναρχικοί να πέσει κάτω. Αποτελεί άλλη μια έκφανση της ποινικοποίησης της απεργίας, όπως οι επιστρατεύσεις, οι προληπτικές συλλήψεις πριν από τις πορείες και η άγρια καταστολή στη διάρκειά τους. Η παρουσία μας σήμερα στο δρόμο, χθες στις περιφρουρήσεις στα σχολεία, αύριο στο πλευρό άλλων αγωνιζόμενων κομματιών είναι αδιαπραγμάτευτη: παλεύουμε για την ανατροπή του καπιταλισμού και την κατάργηση κάθε εξουσίας, μιλάμε ανοιχτά για μαχητικούς και αδιαμεσολάβητους αγώνες, για κοινωνική αυτοδιεύθυνση, για ισότητα, αλληλεγγύη, ελευθερία.
Η σύλληψη αυτή, λίγες μόνο μέρες μετά τη πολιτική δολοφονία του Π.Φύσσα από φασίστες, είναι μια προσπάθεια του κράτους να θυμίσει ποιος κάνει κουμάντο. Μπορεί το (αναπόσπαστο) μακρύ χέρι του συστήματος, η Χρυσή Αυγή, να «ξέφυγε λιγάκι» αλλά η αστυνομία συνεχίζει να την επικουρεί φυλώντας τα γραφεία της (εδώ στην πάτρα άλλωστε συστεγάζονται με το μεταγωγών), τα ΜΜΕ μιλάνε για «δύο άκρα» (λες και το φασισμός-αντιφασισμός ερμηνεύεται με γηπεδικούς όρους), ο πολιτικός θίασος ρίχνει κροκοδείλια δάκρυα (σαν η δολοφονία αυτή να μην ήταν από καιρό προδιαγεγραμμένη). Αυτός ο όψιμος «αντιφασισμός» της κυριαρχίας, αυτή η εμμονή με τη «δημοκρατικότητα», τα «συνταγματικά τόξα» και άλλους γελοίους όρους δεν πείθουν κανέναν. Εδώ και πολύ καιρό -εξόφθαλμα και συστηματικά- αγωνιστές, διαδηλωτές και απεργοί, από τη Χαλκιδική έως τα αντιφασιστικά οδοφράγματα σε κάθε πόλη, τσακίζονται (και κυριολεκτικά με επιθέσεις ΜΑΤ και μεταφορικά με τα μέτρα που εξαπολύονται). Μετανάστες και αντιφασίστες δέχονται δολοφονικές επιθέσεις.
Μπορεί να πιστεύει ο κάθε Δένδιας, το κάθε τοπικό Α.Τ. και οι παρατρεχάμενοι τοπικοί άρχοντες ότι εκκενώνοντας τις καταλήψεις μας (τόση σιγουριά νιώθουν που χτίζουν τα ανοίγματα…) θα αποδιοργανώσουν τον α/α χώρο, διότι εκεί στεγάζονταν πολλές κινηματικές δομές του, και θα «απαλλαγούν» μια και καλή από μας. Ας κοιτάξουν λίγο καλύτερα τα συνθήματα και τις αφίσες στο δρόμο, ας θυμηθούν τις πρόσφατες πορείες και δράσεις… είμαστε παντού, ζούμε και αναπνέουμε σε αυτή την πόλη, ο δρόμος μας ανήκει. Θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους να καταδεικνύουμε την υποκρισία τους, να βροντοφωνάζουμε ότι το κράτος και το κεφάλαιο είναι οι μόνοι τρομοκράτες, να οργανώνουμε την ταξική αντεπίθεση που θα τους σαρώσει.
Αλληλεγγύη στους 4 συλληφθέντες
ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
αναρχική ομάδα, dinamitera
Πάτρα 25/9
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου