Τη συμπαράταξη όλων (και της ΝΔ) κατά της Χρυσής Αυγής μέχρι σήμερα είδαμε μόνο στην Ξάνθη όπου επιτεύχθηκε (ξεπερνώντας τα χίλια «αλλά» που υπήρχαν) με πρωτοβουλία των μειονοτικών (αυτοπροσδιοριζόμενων ως) Τούρκων.
Επειδή δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ στην Ελλάδα για την απαγόρευση του εγκληματικού κόμματος, υπάρχουν τόσοι άλλοι δρόμοι που μέχρι σήμερα έχουν μείνει αναξιοποίητοι. Στόχος είναι «να τους ταράξουμε στη νομιμότητα» και τελικά να στέλνουμε κάθε ημέρα κάποιο/α/ους νεοναζί στα δικαστήρια και να απομονωθούν εντελώς μέχρι να αποβληθούν από τη Βουλή.
Σωστά λέει ο ΣΥΡΙΖΑ πως απαιτείται πολιτικό σχέδιο για την αποφασιστική αντιμετώπιση της ανόδου του ναζισμού και όχι αποσπασματικές ενέργειες. Σωστά επίσης τονίζει πως οι Χρυσαυγίτες αποθρασύνονται από την ασυλία με την οποία τους περιβάλλουν οι Αρχές. Ελπίζουμε όμως πως κοιταζόταν στον καθρέφτη όταν τα έγραφε αυτά.
«Είναι επίσης θλιβερό ότι η αντίδραση της Βουλής των Ελλήνων στις ομιλίες μίσους ήταν αδύναμη. Στις 18 Οκτωβρίου 2012, κατά τη διάρκεια συζήτησης της ολομέλειας της βουλής, η βουλευτής της ‘Χρυσής Αυγής’, Ελένη Ζαρούλια, αναφέρθηκε στους μετανάστες στην Ελλάδα ως ‘υπανθρώπους που έχουν εισβάλει στην πατρίδα μας, με τις κάθε λογής αρρώστιες’. Δεν υπήρξε καμία έντονη αντίδραση από τη βουλή ή κάποιον εισαγγελέα για αυτή την ακραία ομιλία μίσους, που αναφέρθηκε ευρέως στα ελληνικά ΜΜΕ.» Αυτά γράφει μεταξύ άλλων στην πρόσφατα δημοσιοποιηθείσα έκθεσή του ο Νιλς Μούιζνιεκς, Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Ο Επίτροπος λοιπόν εγκάλεσε όλη τη Βουλή (άρα και το ΣΥΡΙΖΑ) και όλη τη δικαιοσύνη για την ανοχή στην ομιλία μίσους της χρυσαυγίτισσας. Εμείς θα θυμίσουμε πως κατά την ομιλία της προέδρευε στη Βουλή ο Γιάννης Δραγασάκης του ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης έγινε αποδεκτό από την επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας Ντόρα Μπακογιάννη να μετέχει η Ελένη Ζαρούλια και μάλιστα στην επιτροπή κατά των διακρίσεων. Κανένα κόμμα δεν αντέδρασε. Όταν δε προέκυψε αντίδραση από την κοινωνία των πολιτών, την αποπομπή της υποσχέθηκε ο Αντώνης Σαμαράς αλλά δεν την τήρησε ενώ την είχαν ζητήσει γραπτά μόλις τρία μέλη της αντιπροσωπείας, οι Μαρία Γιαννακάκη (ΔΗΜΑΡ), Θεοδώρα Τζάκρη (ΠΑΣΟΚ) και Κώστας Τριαντάφυλλος (ΠΑΣΟΚ). Κανένας από τους τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (που περιλαμβάνουν το Γιάννη Δραγασάκη), τους τέσσερις βουλευτές τη ΝΔ και τους μοναδικούς βουλευτές των ΚΚΕ και Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν τη ζήτησε.
Τραγικότερη είναι φυσικά η κατάσταση της δικαιοσύνης. Παρ’ ότι κινήθηκαν ταχύτατα οι διαδικασίες άρσης ασυλίας βουλευτών της Χρυσής Αυγής που εμπλέκονται σε ρατσιστικά επεισόδια βίας, για κανένα δεν έχει ακόμα γίνει δίκη. Αν ήθελαν οι δικαστικοί λειτουργοί μπορούσαν να τις προτάξουν, αλλά δεν ήθελαν. Αυτό έχει δε μεγάλη σημασία αφού κατηγορούνται ή μπορούν να κατηγορηθούν για αδικήματα που έχουν ως παρεπόμενη ποινή την αφαίρεση των πολιτικών δικαιωμάτων άρα και την έκπτωση από το βουλευτικό αξίωμα μόλις οι ποινές γίνουν αμετάκλητες.
Τα χθεσινά γεγονότα μας δίνουν ίσως την καλύτερη αφορμή για να υιοθετηθεί η πρόταση του Καθηγητή Νίκου Αλιβιζάτου, για την οποία δέχθηκε και απειλές από τους νεοναζί:[1] «Η Χρυσή Αυγή πρέπει να αντιμετωπιστεί νομικά ως συμμορία με άσκηση ατομικών ποινικών διώξεων στα μέλη της που εμπλέκονται σε περιστατικά βίας… Ο μόνος τρόπος να εκπέσουν οι βουλευτές και να μην μπορεί ο κ. Μιχαλολιάκος ή ο κ. Κασιδιάρης να είναι υποψήφιοι στις επόμενες εκλογές είναι να καταδικαστούν ποινικά και να τους αφαιρεθούν τα πολιτικά τους δικαιώματα… Υπάρχει ποινική δυνατότητα λήψης μέτρων. Όταν διευθύνεις μια συμμορία, η οποία έχει πολύ πιο πολλά χαρακτηριστικά με μια εγκληματική συμμορία παρά ένα πολιτικό κόμμα και βγάζεις μια γραμμή καλώντας τα μέλη σου να διαπράττουν αξιόποινες πράξεις, ως ηθικός αυτουργός διώκεσαι. Όχι απλά επειδή είσαι άτομο και δίνεις εντολή σε έναν πιτσιρικά να σπάσει στο ξύλο έναν Πακιστανό αλλά επειδή ως συγκεκριμένη πολιτική γραμμή συνέρχεστε επί τούτου και αποφασίζετε να διαπράξετε αξιόποινες πράξεις… Επί του πρακτέου, ποινική δίωξη εναντίον της ηγεσίας για ηθική αυτουργία και από την λίστα και μόνο που δημοσίευσε η αστυνομία προ μηνός, δεκαπέντε περιστατικά απρόκλητης βίας σε όλη την Ελλάδα, άσκηση διώξεως στους φυσικούς αυτουργούς.»
Παρόμοια πρόταση έκανε και ο Επίτροπος για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου: «Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, σύμφωνα με την τρέχουσα νομοθεσία (άρθρο 1, παράγραφος 2, του Νόμου 927/1979) τα μέλη των οργανώσεων, που μπορεί να θεωρηθεί ότι περιλαμβάνουν και πολιτικά κόμματα, που οργάνωσαν προπαγάνδα ή οποιουδήποτε είδους δραστηριότητες που προτρέπουν σε φυλετικές διακρίσεις μπορούν να διωχθούν ποινικά. Οι κυρώσεις αυτές μπορούν να συνοδεύονται από την απώλεια των πολιτικών δικαιωμάτων του κατηγορούμενου, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Ποινικού Κώδικα, για ένα έως πέντε έτη. Παρόλο που τέτοιες κυρώσεις δεν έχουν ακόμη επιβληθεί από τα ελληνικά δικαστήρια, οι πρόσφατες ποινικές διαδικασίες που ξεκίνησαν ενάντια σε μερικούς βουλευτές και μέλη της ‘Χρυσής Αυγής’ που έχουν εμπλακεί σε πράξεις ρατσιστικής βίας μπορούν να λειτουργήσουν σαν νομικές υποθέσεις που δημιουργούν δικαστικό προηγούμενο και έτσι να ενισχύσουν τις προσπάθειες για την αποτελεσματική καταπολέμηση των οργανωμένων ρατσιστικών και άλλων μορφών εγκλημάτων μίσους.»
Αφού λοιπόν οι διωκτικές αρχές δεν εφαρμόζουν αυτεπάγγελτα τη νομοθεσία, καλούμε τα κόμματα που λένε πως ενδιαφέρονται και τους φορείς να καταθέσουμε μαζί, μέχρι τα μέσα Μαΐου, μια κοινή μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με αντικείμενο την εφαρμογή κατά απόλυτη προτεραιότητα όσων προτείνουν οι Νίκος Αλιβιζάτος και Νιλς Μούιζνιεκς μαζί με ένα κατάλογο όλων των έκνομων ενεργειών στις οποίες εμπλέκονται τεκμηριωμένα στελέχη της Χρυσής Αυγής.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα!
Του Π.Δημητρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου