Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Η Χρυσή Αυγή, ο Ξυλούρης και οι μικροαστοί της Κορίνθου



Απίστευτες στιγμές μεταμοντερνισμού ή για άλλους απλά σουρεαλισμού ζήσαμε και πάλι χθες στον ελληνικό βόθρο. Συγκεκριμένα στην Κόρινθο αγανακτισμένοι πολίτες παρέα με το δημοτικό συμβούλιο και την Χρυσή Αυγή, οργάνωσαν συγκέντρωση ενάντια στους “βρομιάριδες” μετανάστες και τα στρατόπεδα κράτησης. Όλα αυτά είχαν και την κατάλληλη μουσική υπόκρουση. Μελοποιημένα ποιήματα του σταλινικού ποιητή Ρίτσου και του διάσημου κρητικού τραγουδιστή Ξυλούρη. Αν και δεν μπορώ να πω ότι με εκφράζει η αριστερή πατριωτική κουλτούρα των συγκεκριμένων καλλιτεχνών, ήταν πραγματικά αστείο να βλέπεις τον εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής να ξερνά μίσος ενάντια στους μετανάστες, όπως και να ανακοινώνει τις προθέσεις της Χρυσής Αυγής να φέρει την συζήτηση στην ελληνική βουλή για την επαναφορά της θανατικής ποινής σε ανθέλληνες και άλλους εχθρούς της “πατρίδας”.

Ζούμε μέρες εμφυλίου πολέμου, αυτό είναι ξεκάθαρο και ο μόνος που δείχνει ακόμα να μην το καταλαβαίνει είναι ο λεγόμενος “χώρος” με ότι συνεπάγεται αυτό (διάφοροι αριστεροί και αναρχικοί όλων των τάσεων και αποχρώσεων) στέκοντας σχεδόν αμήχανος μπροστά στις εξελίξεις. Η ακροδεξιά είναι έτοιμη να αναλάβει την εμπροσθοφυλακή της καταστολής οποιασδήποτε αντίδρασης πάει να ξεκινήσει από την πλευρά ενός κινήματος συνολικής αμφισβήτησης. Αν δεν την τσακίσουμε τώρα όλοι μαζί θα βρεθούμε να μετράμε αμέτρητα θύματα και μια ακόμα ήττα, που αργότερα παίζει να γιορτάζουμε πάλι (του στυλ μάρτυρες που έπεσαν στο όνομα της δημοκρατίας και άλλα τέτοια εμετικά).

Συνεχίζει πάντως να μου προκαλεί εντύπωση η αμηχανία των περισσοτέρων ενάντια στην άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα. Για μια ακόμα φορά αναρωτιέμαι που είναι όλος αυτός ο κόσμος της τάχα προοδευτικής βάσης και πια είναι η απάντηση του σε όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα.

Εδώ και τώρα και χωρίς άλλες καθυστερήσεις πρέπει να οργανώσουμε αντιφασιστικές συνελεύσεις βάσης ανοιχτές στην θεωρία και πλουραλιστικές στην δράση.Συνελεύσεις βάσης με δομή την άμεση δημοκρατία, την αυτονομία από τα πολιτικά “κώματα” και σε κατεύθυνση ενιαίου μετώπου. Πολλοί ίσως αναρωτηθείτε τι μπορεί να σημαίνει ένα ενιαίο αντιφασιστικό μέτωπο σήμερα. Οι διαφορές μέσα στο “κίνημα” σε όλα τα επίπεδα είναι δεδομένες γιαυτό δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια να βρεθούμε κάτω από μία ομπρέλα. Αυτό κατά την γνώμη μου δεν πρέπει να είναι ανασταλτικό στον συντονισμό της δράσης ενάντια στον φασισμό. Υπάρχει δυνατότητα αυτοοργάνωσης και συντονισμού όσων ακόμα αντιτάσσονται στον φασισμό, χωρίς να κρύβουν τις ιδιαίτερες απόψεις και προθέσεις τους. Εκεί που πρέπει να χτυπήσουμε μαζί, πρέπει να είμαστε ενωμένοι και εκεί που οι προοπτικές μας δεν συναντιούνται, να βαδίζουμε χώρια χωρίς όμως να κλείνουμε την γέφυρα της ζύμωσης και του διαλόγου στην εσωτερική ζωή ενός μελλοντικού αντιφασιστικού μετώπου.

Πολύ περισσότερο οι τάσεις αυτές που σήμερα θέτουν το ζήτημα ότι ο αντιφασισμός αν “δεν συνδεθεί με μια συνολική επαναστατική προοπτική είναι καταδικασμένος να συντριβεί”, πρέπει με να συναντηθούν με όλους τους τρόπους. Μακρυά από τα ψευτοδιλήμματα της “αριστεράς” για κυβέρνηση, όπως επίσης μακρυά από οποιαδήποτε μορφή ψευδής συνείδησης της “ιδεολογίας”. Σήμερα ένα μέτωπο ανατρεπτικών διαθέσεων μπορεί να φαντάζει ουτοπία, αλλά είναι μονόδρομος για να σταματήσει η κατρακύλα προς την βαρβαρότητα. Βάζοντας ως προτεραιότητα την δράση ενάντια στην αφηρημένη εργασία, της κριτική της αξίας και του εμπορεύματος. Ενάντια στην βιομηχανίας της κουλτούρας, του καταναλωτισμού,του θεάματος. Ενάντια στην πατριαρχία και των κοινωνιών έλεγχου. Οργανώνοντας την συζήτηση και κάνοντας βήματα παραπέρα για το “πρόβλημα της κατάληψης της εξουσίας”, “του ελιτισμού ή πρωτοπορία” , της ιδεολογίας και ότι άλλο ταλαιπωρεί ακόμα τους κύκλους αμφισβήτησης.

Αυτόν τον δρόμο πρέπει να τον βαδίσουμε μαζί, ότι και να σημαίνει αυτό. Καιρός να προετοιμαστούμε

Αναδημοσίευση από το GRASSROOTREUTER

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου