Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Το Κράτος παρακράτησε και χάνει την ψυχραιμία του ...





  Η άγρια καταστολή των καθεστωτικών μηχανισμών της «Δημοκρατίας εκτάκτου ανάγκης», τις μέρες που διανύουμε τόσο απέναντι στους διαδηλωτές της τελευταίας απεργίας, των Αντιφασιστών και των Αλληλέγγυων της μοτοπορείας, αλλά και των εργατών των ναυπηγείων, αλλά και μαθητών καταληψιών σε όλη την Ελλάδα, αποτελεί την τελευταία λυσσαλέα επίθεση ενός συστήματος που ψυχορραγεί απέναντι στον όποιο αντιστεκόμενο.

  Το αντικαθεστωτικό Αντιφασιστικό κίνημα δεν επιδιώκει ούτε την λύπη ούτε την συγχώρεση, από ένα κράτος μαριονέτα της παγκοσμιοποιημένης οικονομικής ελίτ, που μας κυβερνάει και έχει ήδη κηρύξει τον πόλεμο απέναντι στην κοινωνία.
  Αντίθετα ο σύγχρονος Αντικαθεστωτικός Αντιφασισμός, για να διαθέτει υπόσταση και ουσία θα πρέπει να αποτελεί το νούμερο ένα κίνδυνο για την εξουσία, ορίζοντας το μέτρο και τα μέσα του αγώνα, με την κοινωνική πάντα συνευθύνη και την πολιτική ωριμότητα των στιγμών.
   Η αναπαραγωγή προτύπων και φετιχιστικών κλισέ που αφορούσαν πρόταιρες εποχές Αντιφασισμού, που προσωποποιούσαν ή στόχευαν μόνο στις κραυγαλέες πολιτικές του εκφράσεις , ή συντηρούσε  λογικές του «κέντρου» του αγώνα, πρέπει να γίνουν παρελθόν και να αναδειχθεί η σύγχρονη πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα σε όλη της την διάσταση.
  Στην «οικονομική κρίση», των καιρών μας που επιβάλλεται, από το κυρίαρχο πολιτικό και οικονομικό σύστημα, ώστε να επιτευχθεί  η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου προς όφελος των οικονομικών ελίτ και το μεγαλύτερο σχέδιο προλεταριοποίησης των λαών σε διεθνή κλίμακα, ο Αντιφασισμός αν δεν διαθέτει Αντικαθεστωτικά χαρακτηριστικά, θα παραμένει άνευρος, αναντίστοιχος κοινωνικά και θα περιθωριοποιείται, κατατασσόμενος στις «θεωρίες των άκρων» ή στον «πόλεμο των συμμοριών».
    Ένας Αντιφασιστικός – Αντικαθεστωτικός Αγώνας, που δεν διαθέτει Αντανακλαστικά χαρακτηριστικά, στοιχεία αποσπασματικότητας και τα χαρακτηριστικά της τυχαιοποίησης στον δρόμο, αλλά θα προτάσσει την συνοργάνωση, την στόχευση αλλά και την στρατηγική και τον σχεδιασμό, που απαιτούν οι περιστάσεις, δεν μπορεί παρά να είναι αποτελεσματικά μαχητικός, αλλά και κοινωνικός, συμμετέχοντας σε όλα τα αυτοοργανωμένα από τα κάτω εγχειρήματα, που προωθούν την ατομική και κοινωνική αυτονομία μέσα από Αντιθεσμούς και Αντιδομές.   
    Κτίζουμε τον Αντιφασισμό του παρόντος στις καθημερινές κοινωνικές σχέσεις που βιώνουμε, στον εργασιακό πόλεμο που ζούμε προετοιμάζοντας με τις νησίδες ελευθερίας που κατακτούμε, τον κόσμο της Κοινωνικής Απελευθέρωσης.
                     ΓΕΝΙΚΗ  ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ- ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ- ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ
                                         ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΕΡΑΝΕΙΩΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου