Νεοναζισμός: το εξαγώγιμο εθνικό μας προϊόν

                                           

  Πριν τρεις δεκαετίες ο γιος του Θανάση  Απαλοχέρη έμπλεκε στα δίχτυα του γερμανικού νεοναζισμού. Σήμερα θα αναβαθμιζόταν σε ιδεολογικό καθοδηγητή των ελλήνων ναζί στη Γερμανία!
   Οι ιδεολογικές ρίζες, ο βίος και η πολιτεία του ναζιστικού μορφώματος που μπήκε για τα καλά στην καθημερινότητά μας από το περασμένο καλοκαίρι έχουν αναλυθεί τόσο πολύπλευρα και συστηματικά, που ένα ακόμη άρθρο για την αθεράπευτη χιτλερολαγνεία του θα ήταν περιττό.

 Για όποιον εξακολουθεί να έχει αμφιβολίες (κι όμως υπάρχουν ακόμα τέτοιοι…) για το τι εκπροσωπεί ιδεολογικά το κόμμα των μπράβων της νύχτας και των παρακρατικών συνεργατών της αστυνομίας, δεν έχει παρά να μελετήσει, ενδεικτικά, το εξαιρετικό βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής» (εκδόσεις Πόλις, 2012) ή να διαβάσει τα ντοκουμέντα που παραθέτει το JUNGLE-Report στον «Φάκελο Χρυσή Αυγή».

Όμως εδώ θα ασχοληθούμε με κάτι που ομολογουμένως ξεπερνάει όχι μόνο τα σύνορα της χώρας, αλλά και τα σύνορα των δικών μας διανοητικών ικανοτήτων: την εξαγωγή νεοναζισμού από την Ελλάδα στη Γερμανία!

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θα θυμάστε την ταινία «Το Μεγάλο Κανόνι» του Πάνου Γλυκοφρύδη όπου πρωταγωνίστησε το 1981 ο αλησμόνητος Θανάσης Βέγγος: ο ήρωας της ταινίας, Θανάσης Απαλοχέρης, είναι ένας βιοπαλαιστής που εργάζεται ως μασέρ για να εξασφαλίσει στον γιο του τις σπουδές του στη Γερμανία. Μια μέρα ο Θανάσης λαμβάνει ένα γράμμα από τον φίλο του Νικολάκη ότι ο γιος του είναι μπλεγμένος σε μια νεοναζιστική οργάνωση. Χωρίς δεύτερη σκέψη φεύγει με το πρώτο αεροπλάνο για τη Γερμανία.

Τα όσα ακολουθούν κινούνται στα όρια της φάρσας, είναι όμως αποκαλυπτικά για το σοκ που βίωνε η τότε ελληνική κοινωνία από τα νέα για την άνοδο του νεοφασισμού στην Ευρώπη, μόλις τρεισήμισι δεκαετίες μετά τον πόλεμο και ελάχιστα χρόνια μετά την πτώση της χούντας των Απριλιανών.

Δεν γνωρίζω αν ο Θανάσης Βέγγος μπορούσε να φανταστεί σε τι φυτώριο νεοναζισμού θα μεταλλασσόταν ύστερα από τριάντα χρόνια η Ελλάδα. Ανατριχιάζω όμως στη σκέψη για το ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις του αν προλάβαινε να ζήσει λίγο ακόμη, αν δεν πέθαινε ένα χρόνο πριν την είσοδο των ναζιστών στη Βουλή, όπως επισφραγίστηκε με τα "εγέρθητω" και τα βίκι-βέντι σε εκείνο το κρεσέντο γελοιότητας και τραμπουκισμού την πρώτη νύχτα μετά τις εκλογές της 6ης Μάη.

 

Η σημερινή πραγματικότητα δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το σενάριο του «Μεγάλου Κανονιού». Στην ταινία, η αθώα και αμόλυντη Ελλάδα στέλνει τον νεοσσό της στη Γερμανία και αυτός μπλέκει στα δίχτυα νεοναζιστών καθοδηγητών. Σήμερα όμως η Ελλάδα έχει αναβαθμιστεί και πλέον ο ναζισμός είναι δικό της, εγχώριο εθνικό προϊόν, το οποίο εξάγει με την επίσημη βούλα του πέμπτου σε ψήφους κόμματος του ελληνικού Κοινοβουλίου! Και το εξάγει, πού; Στη Γερμανία παρακαλώ.

 

Εν έτει 2013, η Ελλάδα κάνει εξαγωγή ναζισμού [ποιος θα το περίμενε] στην ίδια τη Γερμανία!

 

Η αγωνία του παρακρατικού μαγαζιού να αποκτήσει γερές ρίζες προτού προλάβει να ξεθωριάσει η μπογιά που του φιλοτέχνησαν τα ΜΜΕ, το οδήγησαν από πολύ νωρίς στην προσπάθεια να απλώσει τα δίχτυα του στην ομογένεια του εξωτερικού. Όμως τόσο στη Μελβούρνη, όσο και στη Νέα Υόρκη, οι ελληνικές παροικίες αντέδρασαν με σφοδρότητα στο ενδεχόμενο να διαχυθεί στο εσωτερικό τους το φασιστικό δηλητήριο.

 

Εδώ όμως έχουμε κάτι τελείως διαφορετικό. Η Γερμανία έχει ανοιχτούς ιστορικούς λογαριασμούς με το ναζισμό, μια και είναι αυτή που με ανυπολόγιστες συνέπειες τον εξέθρεψε και τον θέριεψε (όσο κι αν ο ναζισμός δεν ήταν 100% γερμανική υπόθεση). Το γερμανικό κράτος κατέχει τη μερίδα του λέοντος σε αυτή τη σημαντική ιστορική ευθύνη. Και μπορεί να κατηγορηθεί για πάρα πολλά, κυρίως για την εγκληματική νεοφιλελεύθερη πολιτική του σε βάρος των κατώτερων και μεσαίων στρωμάτων των χωρών του Νότου, αλλά δύσκολα μπορεί κάποιος να του χρεώσει ότι δείχνει ανοχή σε φαινόμενα νεοναζιστικής βίας, όσο κι αν ορισμένες δυσάρεστες αποκαλύψεις έρχονται να αμαυρώσουν αυτή την εικόνα.

 

Τι συμβαίνει λοιπόν όταν οι κασιδιαραίοι νοσταλγοί του Αδόλφου στήνουν παραμάγαζο στη χώρα που ορκίστηκε σε όλη την ανθρωπότητα ότι δεν θα αφήσει ποτέ ξανά τα φαντάσματά της να βγουν από την καταβόθρα της ιστορίας της;

 

Το παρακάτω δημοσίευμα προαναγγέλλει την ίδρυση "του πρώτου πυρήνα Χρυσής Αυγής στην Δ. Ευρώπη" και προέρχεται από το μπλογκ του επονομαζόμενου Πυρήνα Νυρεμβέργης. 

 

 

 

Όπως διαβάζουμε, "ο πρώτος πυρίνας (sic) στη Γερμανία" οργανώνεται "υπό την καθοδήγηση στελεχών της κεντρικής διοίκησης" της συμμορίας και είναι μια απάντηση "στη δημοκρατική δικτατορία" της πατρίδας τους (αυτή που τους επέτρεψε να συμμετέχουν σε δημοκρατικές εκλογές αν και με εχθρική ρητορική και δράση κατά της δημοκρατίας).

 

Δεν χρειάζεται πολλή προσπάθεια να εντοπίσουμε τα σημάδια της σχιζοφρένειας: 

 

• Να είσαι Έλληνας μετανάστης στη Γερμανία, δηλαδή "βρωμοξένος" σύμφωνα με την ορολογία των ενταύθα ταγμάτων εφόδου, και ταυτόχρονα να είσαι χρυσαβγίτης [το "χρυσαβγίτης" απο 'δώ και στο εξής με βήτα κατά το "αβγό", σύμφωνα με την προτροπή του Νίκου Σαραντάκου], όταν ως "βρωμοξένος" κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να βρεθείς σφαγμένος από τους εκεί χρυσαβγίτες.
• Να αυτοαποκαλείσαι πατριώτης της χώρας προέλευσής σου και να ασπάζεσαι την ιδεολογία αυτών που 70 χρόνια πριν θέριζαν τους συμπατριώτες σου.
• Και μάλιστα να είσαι κάτοικος της Νυρεμβέργης, της πόλης στην οποία το 1946 δικάστηκαν και εκτελέστηκαν οι ιθύνοντες των εγκλημάτων, μερικά από τα οποία έγιναν και στη χώρα σου.

Φασίστας και σκεπτόμενος άνθρωπος βέβαια είναι σχήμα οξύμωρο, οπότε προχωράμε παρακάτω. 

 

Η πρώτη ανάρτηση στο μπλογκ τους έχει ημερομηνία 13/1/2013 και αναφέρεται στη σύσκεψη που έγινε 6 μέρες πριν.

Περισσότερο ενδιαφέρον ωστόσο έχει η ομάδα του "πυρίνα" στο Facebook.
 

 

Εδώ συγκεντρώσαμε ένα μικρό δείγμα από τις αναρτήσεις της εν λόγω ομάδας:

 

 

 

Σε άπταιστα ελληνικά μας ενημερώνουν ότι apo edw tha ksekinisei i epanastasei. Μάλλον δεν εννοούν κάτι αντίστοιχο με την επανάσταση των Σπαρτακιστών, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα βρίσκονταν απέναντί της.

 

 

 

"Έρχεται η άλλη Ελλάδα" μας πληροφορούν οι νυρεμβεργίτες. Μόνο που η Ελλάδα των ταγματασφαλιτών, των χουντικών και των ακροδεξιών παρακρατικών δεν είναι καθόλου "άλλη", είναι η Ελλάδα που κάνει κάθε πολιτισμένο κάτοικό της να ντρέπεται.

 

 

 

Χρυσαβγίτικη αισθητική: ο μαυριδερός φωνακλάς μπροστά από την Αγιασοφιά και τον ..αμερικάνικο αετό! (το συγκεκριμένο είδος αετού, γνωστό και ως "Φαλακρός αετός" ή Haliaeetus Leucocephalus συναντάται μόνο στη Βόρεια Αμερική, από την Αλάσκα μέχρι το Μεξικό, και έχει θεσπιστεί σαν το εθνικό σύμβολο των ΗΠΑ.) Αφού έχουν όμως τόση εμμονή με το συγκεκριμένο πουλί, ας τους θυμίσουμε ότι η τελευταία πολλά υποσχόμενη γενιά των αετών βρίσκεται σήμερα στα αζήτητα.

 

 

 

 

Σε αυτό το δείγμα παρόμοιας χρυσαβγίτικης αισθητικής παρατηρούμε το φαινόμενο της φλεγόμενης τουρκικής σημαίας που τσουρουφλίζει τη σημαία των αυτόνομων βορειοηπειρωτών και την ίδια την Κύπρο. Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά...  

 

 

 

 

Εδώ μας εύχονται καλές γιορτές με τη φωτογραφία των χουνταραίων και των αρχιβασανιστών τους. Τι καλοί άνθρωποι! 

 

 

 

 

Όπως ξέρουμε από την ιστορία, πρωτεργάτης της Μεγάλης Ιδέας δεν ήταν ο Λευτέρης ο Βενιζέλος, αλλά ο αντίθετος με τη μικρασιατική εκστρατεία και φίλος της ελληνοτουρκικής προσέγγισης Ιωάννης Μεταξάς. Επομένως δίκαια έχει αντικατασταθεί η φωτογραφία στο πάνω άκρο αριστερά. 

 

 

Στο παρακάτω η παράνοια αγγίζει limit up:

 

 

Αν αντικαταστήσουμε στη λεζάντα τις λέξεις "Ελλάδα" και "ελλήνων" με τις λέξεις "Γερμανία" και "Γερμανών" έχουμε το "Ρατσιστής λέγεται αυτός που νομίζει ότι έχει δικαίωμα να έρχεται στη Γερμανία και να ζει εις βάρος όλων των Γερμανών". Μόνο που στην περίπτωση των συγκεκριμένων φυντανιών που ζουν στη Γερμανία σε βάρος των Γερμανών, έχουμε όντως ατόφιους ρατσιστές. Λογική; Μην ψάχνετε.

 

 

 

 

Εθνικιστικό τουρλουμπούκι: Αρχαίος χολυγουντιανός πολεμιστής με το εξελληνισμένο σύνθημα της χιτλερικής νεολαίας "Blut und Ehre" σε βυζαντινή γραμματοσειρά. Και στα δεξιά ολίγος Καζαντζάκης. 

 

 

 

 

Εντάξει, οι κνίτες δεν φημίζονται και για την αναρχοαυτονομία τους. Αλλά το να κοροϊδεύει το κοπάδι των άβουλων υποτακτικών του Μιχαλολιάκου τον οποιοδήποτε άλλο για δουλοφροσύνη, είναι ο ορισμός του θράσους. 

(Με ευκαιρία, αυτό το απόσπασμα από το σάιτ τους θυμίζει το σύνδρομο του προβάτου που είναι ερωτευμένο με τον τσοπάνη του, ο οποίος θα το περάσει στη σούβλα για το πασχαλινό τραπέζι.)

 

 

Και αφού διασκεδάσαμε με τα αβγά της Νυρεμβέργης, πάμε στα πιο hardcore και καθόλου αστεία...

 

 

 

Δωρεάν δωμάτια στο ναζιστικό κολαστήριο μας υπόσχεται μεταξύ άλλων η κλανιά του Χίτλερ αν καταφέρει να ksekinisi tin epanastasei από τη Νυρεμβέργη.

 

 

 

 

"Ο Αιώνιος Εβραίος - ένα ντοκιμαντέρ για τον παγκόσμιο ιουδαϊσμό". To αγαπημένο αντισημιτικό έμεσμα των χρυσαβγιτών της Γερμανίας που γυρίστηκε το 1937 κατά παραγγελία του Γκέμπελς και αποτέλεσε το μανιφέστο για τη μετέπειτα μαζική εξολόθρευση των Εβραίων της Ευρώπης.

  

 

 

 

Ένα έξοχο σχεδιάκι με τη σκούπα των N.S. [αρχικά των National Sozialisten ή, πιο οικεία, Nazis] να "σαρώνει" τους "ανεπιθύμητους" των γερμανικών εδαφών, μεταξύ των οποίων μετανάστες, κομμουνιστές, νεαρούς αντιφασίστες και αντιρατσιστές διαδηλωτές. Όσους δηλαδή υπερασπίζονται τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Γερμανίας από τις επιθέσεις των εκεί ομοϊδεατών των χρυσών αβγών.

 

Οι οποίοι ομοϊδεάτες των χρυσών αβγών, όταν επιτίθενται στους "παρείσακτους" της χώρας τους συνηθίζουν να φοράνε τα ρούχα της Pit Bull, της αγαπημένης φίρμας των ανά τον κόσμο νεοναζί, μη εξαιρουμένων των εγχώριων καλοπαίδων μας.

 

 

 

 

 

 

 

Τίτλος: «Το σκουλήκι». Υπότιτλος: «Όταν κάτι είναι σάπιο, ο Εβραίος είναι η αιτία.». [Πηγή] 

Καρικατούρα από την απαίσια αντισημιτική φυλλάδα “Der Stuermer” του παιδόφιλου Γιούλιους Στράιχερ, ειδώλου του Χρήστου Παππά. Άραγε τι προβλέπει η νομοθεσία της Γερμανίας για οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό της και διακινούν τέτοιες άθλιες εικόνες μιας προπαγάνδας που οδήγησε εκατομμύρια ανθρώπους στα κρεματόρια;

 

 

Μετά από τόση ναζιστική προπαγάνδα, πόσο αξιοθρήνητα γελοίος πρέπει να είσαι όταν αναρτάς την παρακάτω φωτογραφία με τον αρματωμένο αρβανίτη να "τη λέει" χυδαϊστί στη Μέρκελ, ντυμένη μάλιστα με τη ναζιστική στολή;

 

 

 

 

 

Όμως να μη χάνουμε το στόχο... Οι πραγματικοί εχθροί του ελληνισμού δεν είναι οι Γερμανοί, πόσο μάλλον οι ναζιστές παππούδες τους, αλλά οι Οβρηοί. Οι θεομίσητοι, μιαροί Οβρηοί. Οπότε ντροπή σου Παπούλια.

 

 

 

 

Υπαρέτησες στον ελληνικό στρατό Παπούλια; Δεν μας ύπες.

 

Δεν ξέρουμε αν ο "ευραιοπροσκυνημένος" (από το "ευρέως";) ανθέλληνας Παπούλιας έκανε το φανταριλίκι του στον ελληνικό στρατό, μέλη της χρυσής αυγής πάντως είχαν συμμετάσχει εθελοντικά στον πόλεμο της Βοσνίας με το πλευρό του σερβικού στρατού, που βαρύνεται ανάμεσα σ' άλλα και με τη σφαγή 8.000 άμαχων το 1995 στη Σρεμπρένιτσα. Για αυτή τους τη συμμετοχή είχαν παρασημοφορηθεί από τον Σερβοβόσνιο εγκληματία πολέμου Ράντοβαν Κάρατζιτς.

 

Δε γινόταν λοιπόν οι θαυμαστές κάθε μακελάρη της "Λευκής φυλής και της Ορθοδοξίας" να μην αφιερώσουν και ένα βιντεάκι για την πάρτη του:

 

 

 

_________________________________

 

Στην Ελλάδα, το ξέρουμε. Το έχουμε πλέον καταλάβει. Ο ναζισμός, ο φασισμός και ο ρατσισμός, καθώς και η βία που φυσικά και αδιάσπαστα τα συνοδεύει, είναι νόμιμες πολιτικές ιδέες, ισάξιες στον πολιτικό διάλογο, αποδεκτές από ένα όχι ευκαταφρόνητο κομμάτι του πληθυσμού και, γιατί όχι, κεντρικές κυβερνητικές επιλογές όταν ο απώτερος σκοπός είναι να χτυπηθεί η όποια δυναμική της όποιας Αριστεράς.

 

Στη Γερμανία όμως; 

 

Επιτρέπει το γερμανικό κράτος τη διακίνηση ναζιστικής προπαγάνδας στο εσωτερικό της ή κάνει εξαιρέσεις στους μετανάστες που προέρχονται, φευ, από μια χώρα-θύμα κάποτε του ναζισμού;

 

Και κυρίως, γνωρίζει η ελληνική ομογένεια της Γερμανίας για τα φίδια που κρύβει στον κόρφο της; Αντιλαμβάνεται τι ανεξίτηλο στίγμα αποτελεί για την εκεί παρουσία της η ύπαρξη του παραμάγαζου μιας βίαιης νεοναζιστικής οργάνωσης που δεν φημίζεται για την ..ιδιαίτερη αγάπη της προς τους μετανάστες;

 

 

Πάντως ό,τι κι αν συμβαίνει στα αλλοπρόσαλλα μυαλά των χρυσαβγιτών ναζιστοπατριωτομεταναστών της Νυρεμβέργης, εμείς όταν ακούμε τη λέξη "Νυρεμβέργη", ο νους μας ταξιδεύει σε τούτη εδώ την εικόνα:

 

 

πηγή αναδημοσίευσης-http://jungle-report.blogspot.gr/2013/01/blog-post_15.html