«Ούλοι εμείς εφέντη»

«Ούλοι εμείς εφέντη», 

ταινία του Λεωνίδα Βαρδαρού , γυρισμένη το 1998.

  Κάποτε ένας βάρβαρος σουλτανικός τυραννίσκος στην Ικαρία 

απαίτησε να τον μεταφέρουν σε φορείο στα χέρια
κάποιοι Ικαριώτες από χωριό σε χωριό,
και τους υποσχέθηκε ένα αρνί με το κουδούνι του για
..."δώρο" συγκούδουνο.
Σε έναν γκρεμό οι νέοι τον πέταξαν κάτω.
Όταν ο διάδοχός του μάζεψε όλους τους Ικαριώτες
και ρώτησε να μάθει ποιοι ήταν υπεύθυνοι, του απάντησαν:
"Ούλοι εμείς, εφέντη"!

Η ταινία βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία, που αφορά τη ζωή και τη φυγάδευση από την Ικαρία οκτώ ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Οι οκτώ αντάρτες, μετά την αποχώρηση του Δ.Σ.Ε. από τον Γράμμο τον Αύγουστο του 1949, ερμήνευσαν με το δικό τους τρόπο την απόφαση «το όπλο παρά πόδα» της κομματικής γραμμής και παρέμειναν έξι χρόνια κρυμμένοι στα βουνά της Ικαρίας έως το 1956. Είχαν την αμέριστη στήριξη των κατοίκων, όχι μόνο των αριστερών, που παρά τη φτώχεια τους και τις διώξεις των χωροφυλάκων, τους εφοδίαζαν με φαγητό και φάρμακα. 

Μετά από κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες φυγάδευσής τους, τη μεταφορά τους αναλαμβάνει ο καπετάν Κώστας Μεγαλοοικονόμος, με το καΐκι του, την «Ειρήνη», ο οποίος μόλις είχε γυρίσει από εξορία στη Μακρόνησο. Με πλήρωμα τη 17χρονη κόρη του Φούλα και τον 18χρονο Νίκο Μοσχοβάκη και αφήνοντας πίσω τα άλλα πέντε παιδιά του, φυγάδευσε τους αντάρτες στην Αλβανία.

Από εκεί όλοι μαζί πήγαν στη Ρουμανία, όπου ύστερα από χρόνια πέθανε εκεί ο καπετάνιος, χωρίς να ξαναγυρίσει στην αγαπημένη του πατρίδα την Ικαρία.